| melpomena |
Тркалезни форми
(Пофалба на жената)
Тркалезни ти се очите
и местата од кај што ме гледаш,
управувајќи со моите движења.
Тркалезна ти е устата
што ги оданочува зборовите
и што ја прославува насмевката.
Тркалезни ти се рамената
и тркалезен ти е вратот
што е единствено скеле од каде
сета татковина е видлива.
Тркалезни ти се дојките
што се подвижни камбанарии
и подигнати пушки од заседа.
Тркалезни ти се брадавиците
и медното саќе на нив
и млечниот рудник, првата почва,
првата средба со исхраната.
Тркалезни ти се слабините,
тркалезно што се шират,
рамномерно што се враќаат.
Тркалезна ти е половината
и ветрот што се врти околу неа,
како колцето околу оската,
како преѓата околу вретеното.
Тркалезен ти е папокот
што е лузна на раѓањето
и сеќавање на точката
откај што тргнал животот.
Тркалезни ти се колковите
од кои се одбива светлината
што е единствено вратниче
за вомракот и за в помрачина.
Тркалезни ти се колената
што ги чекам да ми проговорат
и тркалезни ти се петиците
што те одделуваат од земјата.
Тркалезна ти е прегратката
кога ме љубиш, кога те љубам
и тркалезна ти е солзата
кога од мене се разделуваш.
Тркалезна ти е трпезата
на која ручаш и вечераш,
а и лебот и садовите,
ко трпезата се тркалезни.
Тркалезно ти е јаболкото
што го честиш со устата
и тркалезно е виножитото
во лубеницата што ја отвораш.
Тркалезна е водата
што ја зафаќаш со грстите
и водата кога ти прави место,
помагајќи ти да се искапиш.
Тркалезно е и семето
што го засејуваш во нивата
и тркалезен е надолу патот
по кој слегува неговиот корен.
Тркалезно е сонцето и сончогледот
што изгрева заради тебе,
заради твоите тркалезни форми
без кои и јас не знам кај би гледал.
|