Граѓаните не ги знаат правата
Граѓаните не ги знаат правата
OooOo Граѓаните не ги знаат правата што им следуваат со Законот за заштита на потрошувачи Купениот производ може да биде заменет за друг или да бидат вратени парите доколку потрошувачот процени дека не му одговара по боја, форма, големина. За да може да биде вратен или заменет производот, купувачот треба да приложи фискална сметка, производот да не биде носен или употребуван и треба да ги содржи етикетите или амбалажата во што бил запакуван, поточно производот да биде вратен во форма во која е купен. Враќањето или замената може да биде извршено 15 дена од реализираната купопродажба. Што се однесува до појава на скриени недостатоци кај производот, односно ако чевлите се одлепат, облеката се скине, тенџерото се лепи на рингла, согласно со законските одредби, може да бидат сменети во рок од 6 месеци од денот на купување. Ваквите обврски се предвидени со закон, а гаранцијата за нивно реализирање е Пазарната инспекција, која реагира по налог на потрошувачите и го контролира доследното спроведување на законските обврски. >†Во случај на замена на еден производ со друг, процедурата е поедноставна и трговците полесно се решаваат да ја направат, додека во случај на барање за враќање пари за купеното, тоа поретко и тешко се случува, иако враќањето на парите е законска можност и обврска на трговецот, која мора да ја исполни, бидејќи тоа е предвидено со Законот за заштита на потрошувачи. Оваа законска обврска постоеше и во стариот закон, но граѓаните, недоволно запознаени со своите права и обврски, полесно се одлучуваа да задржат некој производ, иако не им се допаѓа, отколку да го вратат или заменатти, вели Тања Тасевска, правен советник во Организацијата на потрошувачи. И користењето на сервисните услуги за време на гаранцискиот рок досега е недоволно искористена од граѓаните. †Искуството покажува дека граѓаните имаат проблем со користење на сервисните услуги, со тоа што еден производ во гаранцискиот рок бил сервисиран 12 пати, но потрошувачот кој купил мобилен или автобомил со тоа смета дека платил квалитет што не го добил и е незадоволен. Поради тоа, во законот внесовме новина, односно член кој подразбира да по третото сервисирање во сервисниот рок, обврска на трговецот е да мора да го замени тој производ со нов, кој ќе има, исто така, гаранциски рок од една година, од денот на земање на производот. Сервисерите, познавајќи ја оваа обврска, се обидуваат да ја заобиколат, недавајќи документација за секоја извршена сервисна обврска, со тоа што клиентот нема евиденција за точниот број на извршени сервиси, поради што потрошувачите мора да бараат потврда за направениот сервисси, вели Тасевска. Во случај на нарачка на занатски работи, изработка на мебел по нарачка, молерисување, лепење плочки, тоа треба да се прави со ангажирање остручени фирми и барање за цена и понуда за работата која треба да биде извршена за доколку да има отстапувања од договореното, може да се реагира преку повлекување на авансот што го дава потрошувачот. Според Тасевска, со процесот на децентрализација општините се обврзани да формираат совети на потрошувачите, кои ќе се грижат за правата на потрошувачите на локално ниво и ќе бидат поблиски до нивните проблеми за да можат да се решат полесно.
mEnEmA Pobaras li pari nazad ke dobies nekoja sipka od pod kasata skriena :(
angel Мислам дека граѓаните се запознаени со правата од новиов закон ама по навика тераат по старо. Но..... Што правиме со приватните здравстевени услуги? Како да се реагира ако тие немаат квалитет? Како да се реагира и постапи ако довеле дури до влошување на здравјето на пациент? Кој ќе го контролира квалитетот на здравствените услуги? Пазарната и здравствената инспекција, Лекарскиот етички суд => kako da ne. „Врана на врана очи не вади“=>lekar protiv lekar ne svedoci.Zatoa mirno si ziveat i ni pravat sto sakaat. Лесно е за круши, покуќнина, и партали, а како ова да се контролира? Како да се заштитат потрошувачите од неквалитетни здравствени услуги?