| The origin of the Logos Concept | |
| Homer MakeDonski | Деновиве налетав на книга од која скенирав одредени страни ,за темава која ја провлекуваме низ постовиве . Насловена е како World Biblical Commentary John by George R. Beasley-Murray 6 JOHN 1:1-18 4. THE ORIGIN OF THE LOGOS CONCEPT There is a famous passage in the Confessions of Augustine wherein, during a recital to God of his spiritual pilgrimage, he wrote, Thou procuredst for me, by means of one puffed up with most unnatural pride, certain books of the Platonists, translated from Greek into Latin. And therein I read, not indeed the very words, but to the very same purpose, enforced by many and diverse reasons, that In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God: the same was in the beginning with God: all things were made by Him, and without Him was nothing made: that which was made by Him is life, and the life was the light of men, and the light shineth in the darkness, and the darkness comprehended it not. And that the soul of man, though it bears witness to the light, yet itself is not that light; but the Word of God, being God, is that true light that lighteth every man that cometh into the world. And that He was in the world, and the world was made by Him, and the world knew Him not. "But," observed Augustine, "that He came unto his own, and his own received Him not; but as many as received Him, to them gave He power to become the sons of God, as many as believed in his name; this I read not there." Similarly after citing a version of John 1:13, he added, "that the Word was made flesh, and dwelt among us, I read not there" Confessions 9.13, 14, translated by E. B. Pusey [London: Dent, 1907] 129-31). Whether one is impressed more by what Augustine found in the Platonists or did not find in their writings depends perhaps on the interests in a given moment. Doubtless there will have been many besides Augustine in the early centuries of our era who were struck by the relationships between the prologue and Hellenic and Hellenistic traditions, and there was much to encourage comparison in these areas. For Heraclitus the Logos is "the omnipresent wisdom by which all things are steered"; it is the divine word received by the prophet, which becomes almost equivalent to God (see J. Adam, The Religious Teachers of Ancient Greeks, 216-34). For the Stoics, the Logos is the common law of nature, immanent in the universe and maintaining its unity, the divine fire, the soul of the universe. Philo of Alexandria exploited the concept in a striking fashion. He saw the Logos as the agent of creation, distinguishing between the Logos as a thought in the mind of God, his eternal wisdom, and its expression in making formless matter a universe. The Logos is the medium of divine government of the world; it is "the captain and pilot of the universe." The Logos is the means by which man may know God, for God is unknowable by the mass of mankind; they can know him only in and through the Logos: "The Logos is the God of us imperfect men, but the primal God is the God of the wise and perfect"; accordingly the Logos is viewed as the High Priest through whom men come to God, an Advocate (Paraklhtios) for the forgiveness of sins. And the Logos is identified with the Perfect Man, the man of Gen 1, made in the image of God, as distinct from the man of the earth of Gen 2; he is the Father's "eldest Son," his "Firstborn." These contacts of Philonic thought with the Fourth Gospel are the more significant in view of the independence of the two authors, for they clearly reflect related traditions and modes of thinking. To some extent a similar observation may be made regarding Gnostic representations of the Logos as an intermediary figure between God and the world; through the Logos God is able |
| Thief | Мене ме учеа дека не е „округла“, т.е. дека нема кружна форма, туку дека е елипса! :) Верувам и Јаков дека мисли на истото! :) |
| Jakov | Zemjata ne e okrugla! Toa e odamna napustna teorija |
| Enigma | Kakva e "novata" teorija? |
| Enigma | Elipsa e ovalna forma, a zemjata ima sferichna (topchesta) forma. Vprochem, topikot e sosema poinakov, a jas formata na zemjata ja navedov samo kako neobjasniv primer. |
| Homer MakeDonski | Form / Structure / Setting page.7 to make a material world, and through him man has the possibility of deliverance from this world. The concepts of creation and redemption are, of course, quite different from the biblical concepts. For the Gnostic the Logos is the Redeemer who descended into the lower world in human form, deceiving the demonic powers, and made it possible for man to follow him into the higher world of God. Here the Logos is called the Son of God, the monogenhs the Image of God, the demiurge,even a deyieros toyy and also Man ("Antropos"). In the Odes of Solomon, the parallels to the picture of the Logos in the prologue are particularly interesting, especially in Ode vii: He became like me, in order that I might receive him, he appeared in likeness as myself, in order that I might put him on. And I trembled not when I saw him, for he is my grace. . . . He gave himself to be seen by those who are his, in order that they should know him who made them and that they should not think that they came of themselves. To what extent the Odist has been influenced in his language by the Evangelist is difficult to determine, but the Odes as a whole are not, apparently, Christian. Where did these ideas emanate from? Their history stretches beyond the confines of Greek culture. The opening words of the prologue give the clue: "In the beginning was the Word. . . ." The statement recalls the first word of the Hebrew Bible, #1508;#1498;#1488;#1513;#1497;#1514;(b'resit), rendered in the LXX, as in the Gospel, En Arxh - The association was the more evident to the Jews, since they referred to books of the Bible by their opening words, and so "In the beginning" was the Jewish name for "Genesis." In that beginning God spoke, and the universe was created (Gen 1:3, 6, 9, etc.). This representation was entirely comprehensible to Jews, since to them, as to other peoples throughout the ancient Orient, the Word, especially the Word of God, was not so much an expression of thought as a powerful action, a concept not native to Greeks. So we read in Ps 33:6: "By the word of the Lord the heavens were made, and all their host by the breath of his mouth." This delineation of the creative power of the word of God is observable in much of the literature of the ancient nearer Orient. In Assyrian and Babylonian thought the word of God is a cosmic power, compared in the Ellil hymns to a raging storm, a bursting dam, a snare in the forest, a net stretched out over the sea which nothing can escape: The word of Ellil, heaven cannot endure it. The word of Ellil, earth cannot endure it. L. Diirr, from whom these references are cited, emphasizes that in the hymns that tell of the power of the divine Word, the beneficence and life-giving activity of the Word in creation are also celebrated (see Die Wertung des g #959;ttlichen Wortes, 12-14). In Egypt the power of creation and the maintenance of the universe are attributed to the divine Word; here the Word is viewed as an ever-active substance that flows out of the mouth of the deity. The OT representations of creation as taking place through the mighty utterance of the Word of God are clearly characteris¬tic of Near Eastern thought, but there is one important difference: in the OT the Word is never spoken of in terms of an emanation, but always of God sovereignly acting on the world through his Word. This creative action of God by the Word is fundamentally the same as that by which God brings to pass his purpose in |
| Homer MakeDonski | history by the Word which he makes known to his prophets (see e.g. Isa 55:11, and T. Bowman's comments, Das \iMmk Mkn, 47-48; ET Hebrew Thought Compared with Greek [London: SCM, I960]), It is important to observe that the development of the concept of the Word of God in the OT and later Judaism is similarly related to that among Israel's neighbors, This applies to the association of Word and Wisdom. The connection of Wisdom with the creative Word is already assumed in Prov 8:22-31 (note especially vv 27-31), In Wisd 9:1 there is an explicit identification of Wisdom and the Word: "God of our fathers, and Lord who keepest mercy, who madest all things by thy Word , and by thy wisdom formedst man " This can be paralleled in varied ancient texts of countries with which Israel was in contact. In Egypt, Thoth is alike the Word and the god of wisdom, In the Ras Shamra texts the word and wisdom of El are linked together: "Thy word, 0 El, is wisdom, wise art thou eternally" (IIABIV, 41 f.). It is perhaps not without significance that the clearest approach to the hypostatizing of the Word occurs in the Wdm ojSolonm, wherein Wisdom is also presented in a highly developed fashion. Describing the slaying of the firstborn in Egypt the writer proceeds: "All things were lying in peace and silence, and night in her swift course was half spent, when thy almighty Word leaped from thy royal throne in heaven into the midst of the doomed land like a relentless warrior, bearing the sharp sword of thy inflexible decree, and it stood and filled it all with death, his head touching the heavens, his feet on earth" (18:14-16). The imagery is consonant with the tradition of the powerful, and even terrible, action of the Word in and upon the world. A more characteristic element in the poetry of Wisdom is to depict her as descending from heaven to seek a place of welcome in the earth and finding none. A late expression of that ..seem in Enoch 42:2 Wisdom went forth to make her dwelling among the children of man, And found no dwelling place; Wisdom returned to her place, And took her seat among the angels. By contrast Sir 24:6-8 tells of the home that was appointed for her: The waves of the sea, the whole earth, every people and nation were under my sway . Among them all I looked for a home : In whose territory was I settle ? Then the Creator of universe laid a command upon me; My creator decreed where I should dwell. He said,”Make your home in jacob; Find your heritage in Israel “ Here however ,the author has given a significant twist to the ancient tradition , for what he has in mind is none then other then Torah, the Law ,with wich Wisdom has been identified.It was an extraordinary,though comprehensible ,development in a context wherein the Word of God was understood as relevant in the Law . The term Torah is itself many hued ; it could denote the Word of God ,the will of God concretely embodied in the Law ,and divine instruction (especially in the Book of Proverbs). In due time it become identified with Wisdom itself ,and so gained the theological and cosmological associations of Wisdom and the Word . The passage above cited from Sir 24 begins with declaration of Wisdom : I am the word which was spoken by most High ; It was I who covered the Earth like a mist …. |
| Homer MakeDonski | Farm/Structure/Setting 9 an utterance clearly due to the approximation of Wisdom to the creative Word of God. The passage concludes with the statement, "All this is the covenant book, of God Most High, the law which Moses enacted." This notion of Torah was developed by the rabbis. The opening word of Genesis ,bereshith, can signify "in the beginning" or "by the beginning." Gen. Rab. 1 comments thus: "Through the beginning God created the heaven and the earth; the 'beginning' is nothing other than the Torah, as it says in Prov 8:22, Yahweh created me as the beginning of his way." The citation is instructive, for Prov 8:22 speaks of Wisdom, but for the rabbis Wisdom is the Law, the creative Word. Distinctively Jewish as this development of the Wisdom-Word concept is, it is important to bear in mind its origins in the early dynamic concepts of Word and Wisdom of God in creation. It is significant that this thinking is most characteristically expressed in poetic utterance. Apart from the later Wisdom writings there are the Wisdom psalms of the OT, which are believed to preserve a tradition of composi¬tion which originated and was maintained in circles of the "wise men." Of them, S. Mowinckel affirmed, "From of old these 'learned' or 'wise' men used to cultivate a special kind of literature, 'the poetry of wisdom,' which was cultivated all over the Orient, and had a common, markedly international, character, in Egypt, Babylo¬nia, and Canaan" (Psalms and Wisdom, 206-7). J. T. Sanders considers this tradition to be the fount of the NT Christological hymns, with its most notable expression in the prologue to the Fourth Gospel (see The New Testament Christological Hymns, chap. 8). Here then we have a fascinating example of an ancient religious tradition from the area in which Israel's faith was cradled, accommodated to the monotheistic and historic nature of the revelation in Israel, spread through the Western world and taken up in its developing religious and philosophical traditions, and finally given a new orientation within the Gospel. T. Bowman, assured as he was of the oriental origin of the concept of the Word and its decisive significance within the OT and Judaism, believed that the Greek tradition must not be discounted within the prologue, but rather that the two streams must be seen as flowing together in it. He illustrated this from the convergence and divergence of the meanings of the Hebrew #1507;#1489;#1498; (Dabar) and the Greek logos Dabar ……………………. logos drive forward…………………… gather, order speak…………………………. speak, reckon, think WORD Reason…………………………. Deed The famous scene in Faust, therefore, where Faust reflects on how to translate Logos in John 1:1 and decides on "In the beginning was the deed" is one-sided. What we have in the prologue is a coming together of notions buried deep in the cultures of East and West. The result, as Boman suggested, should be compared with the effect of the ringing of many bells together; the OT tone sounds most powerfully in the assertions of the action of the Word, but the affirmations of the nature of the Word comport with the characteristic Greek emphasis on being (55). Here one should heed the words of J. B. Skemp, a classicist, regarding the prologue and the Gospel it introduces: "It may be possible as a tour de force to prove that |
| Homer MakeDonski | 10 page JOHN 1:1-18 everything in it could stem from pure Hebrew antecedents, but it will never be possible to prove that its hearers heard it with minds and hearts uninfluenced by Hellenistic meanings of the words they heard read to them" (The Greek and the gospel [London: Carey Kingsgate, 1964] 56), But a further factor calls for consideration, Among Christians the expression "the Word" was laden with a special meaning: it denoted the good news of God's revelation and redemption in Christ, The four Gospels present it as God's word spoken through Christ and about Christ, This prompted Hoskyns to assert: "That Jesus once spoke is more fundamental for the understanding of the Logos than is the history of Greek philosophy, or the story of the westward progress of oriental mysticism, more fundamental even than the first chapter of Genesis or the eighth chapter of Proverbs" (137). In so writing, Hoskyns almost certainly would have united the speech of Jesus in word and deed. In that wider sence he insisted on linking the identification of Jesus as the Logos with other images used for Jesus –The Life ,Light,Through,Way,Door,Bread,Resurrection(see 139)C.H.Dodd made the same point ,as the present,writer , once heard him say :”As Jesus gives life and is life ,raises the dead and is the resurrection, gives bread and is bread, speaks truth and is truth, so as he speaks the word he is the Word “ The employment of the Logos concept in the prologue to the Fourth Gospel is the supreme example within Christian theory of the communication of gospel in terms undersood and appreciated by the nations .As Paul stood on Mars Hill and declared ,”That which you worship but do not know , I am proclaim “(Act 17:23 ),so the Evangelist set forth to the world ,startlingly modified by the affirmation of the Incarnation, and then went on in the Gospel to tell how the world acted in the words and deeds of Jesus and brought about the redemption of the nations. |
| Homer MakeDonski | Comment THE WORD OF GOD AND CREATION (1:1—5) 1 "In the beginning" recalls Gen 1:1. But it relates here not to the act of creation, but to what existed when creation came into being, namely the Word, who was with God and was God. As Haenchen pointed out (116), the subject is surprising; one expects to read, "In the beginning . . . God," but it is "the Word"; yet it would be impossible to read in its place any other title that has been appropriated for Jesus, e.g., "In the beginning was the Christ," or "the Son," or "the Son of Man." Not even the lofty title "the Lord" or the more ancient "the Wisdom" could adequately convey the associa¬tions of the following utterances, for the connotation of "the Word" is unique; and it is without parallel in the languages of modern culture. Its richness has to be searched out and conveyed by explanation (see above, pp. 6—10). pros ton Teon = "with God," in the sense of "in the presence of God" (cf. Mark 6:3), or "in the fellowship of God" (1 John 1:2-3), or even (as the next clause suggests) "in union with God." kai .Teon hv o :logos,Teon .Teon without the article signifies less than 6 Theos ; but it cannot be understood as "a god," as though the Logos were a lesser god alongside the supreme God; nor as |
| Homer MakeDonski | Comment 11 page simply "divine," for which the term Teios was well known (in 2 Pet 1:4 believers are said to be Teias koias koinonoi fysos "sharers of the divine nature"); nor as lindicating the exercise of divine funcions without possessing the divine nature; frather it denotes God in his nature, as truly God as he with whom he "was," lyet without exhausting the being of God (observe that the Evangelist did not write kai logos o Theos ("and God was the Word"). The divine nature of the Logos is seen in his activity in creation (1—5), revelation (5, 9—12, 18) land redemption (12-14, 16-17); in all these God expresses himself through |the Word, hence the dictum of Bultmann, "From the outset God must be |understood as the 'one who speaks,' the God who reveals himself" (35). 2 The statement of v 2 emphasizes, through repetition, (i) that the Word, land none other (oytos), was with God in the beginning; (ii) that he was with God before all times and did not come into being at the "beginning" (contrast the egeneio of vv 3 and 6); and (iii) the paradox of the Word who was God, |and yet in fellowship with God. 3 For the punctuation of the sentence see the Notes. The Logos is asserted to be the Mediator of creation, positively and negatively ("Everything by the Logos, nothing without him," Bultmann, 37). In view of lc the concept of the Logos as Mediator must be distinguished from that of an intermediary between God and creation, as though the Logos were a species of demiurge, doing something in and for the world which God in his glory would not do; the creative activity of the Logos is the activity of God through him (so Pollard, 20). 4 The Logos is Mediator not only in the act of creation, but in its continu- lance. Hence zoh (life) and fos (light) include the life and light which come to man in both creation and new creation. Our Gospel emphasizes the latter {aspect, since it is concerned with the saving action of the Logos-Son for i humankind, but the new creative work presupposes the original creative action #959;f of the Logos and is its goal. 5 The present (fainei is unexpected; it embraces history and the present i time of the Evangelist. The light of the Logos shone in the primal darkness > at creation, and continued amidst the darkness of fallen mankind; it shone with greater brilliance in the glory of the Incarnate One; and it shines on in the era of the Resurrection, which is the time of the Paraclete. Similarly the verb ov katelaven ov includes the past of the preincarnate Logos, as of the Incarnate Logos, and extends into the era of the Church's witness to the Logos made flesh. Katalamvein- can mean "grasp" in the sense of makes one's own (cf. Phil 3:12), understand (Eph 3:18), overcome or overtake (12:35, cf. 1 Thess 5:4). The context (cf. 10-12) suggests that acknowledging and receiving the truth of the revelation is primarily in view here. |
| Homer MakeDonski | ; THE WITNESS TO THE WORD OF GOD BY JOHN THE BAPTIST (1:6—8) 6 An account of John the Baptist's ministry formed the commencement of the kerygma (Acts 10:37; Mark 1:1,4; similarly in this Gospel, immediately following the prologue, 1:19 ff.). The Evangelist interrupts his citation from the Logos hymn in order to present the Baptist's testimony to "the Light," THE REACTIONS TO THE WORD OF GOD IN THE WORLD (1:9—13) 9 In face of false claims (concerning John or any other alleged prophet- redeemer) the authentic Light is affirmed to be the Word who illumines the existence of every man (positively and negatively, for salvation and judgment; see 3:19—21). The statement is ambiguous, inasmuch as the phrase "coming into the world" can relate to the Light ("through his coming into the world") or to every person ("every person born into the world"). The expression "all who come into the world" was common among Jews to denote everyone, but it did not include the generic term "man." We cannot be sure what was intended here. Either reference makes sense, and is harmonious with the context. It is perhaps preferable to connect the phrase with the coming into the world of the Logos. The question then arises: When does he come? The writers to whom Augustine referred will have naturally thought in terms of the universal ministry of the Logos in the world; incarnation of the Logos was not within their horizon. It is likely that such was the intention of the poem here cited, and vv 10-12 are wholly comprehensible in this sense. But 10-12 also summarize admirably in retrospect the ministry of Jesus, and 12—13 seem to have the gospel of new life in view. Dodd's interpretation has much to commend it: the Evangelist (as distinct from the poet) holds both references together. "The life of Jesus is the history of the Logos as incarnate, and this must be, upon the stage of limited time, the same thing as the history of the Logos in perpetual relations with man and the world. . . . The whole passage from v. 4 is at once an account of the relations of the Logos with the world and an account of the ministry of Jesus Christ, which in every essential particular reproduces those relations" (Interpretation, 284). 10 Here we meet for the first time in this Gospel the term kosmos , "world." In 10a it denotes the world inhabited by humankind, in 10b the world including human beings, in 10c humanity, fallen and in darkness, yet remaining the object of the love of God (3:16). The utterance is akin to Jewish sayings regarding the unresponsiveness of humankind to Wisdom (cf. Enoch 42:2, "Wisdom went forth to make her dwelling among the children of men, and found no dwelling place"). 11 The statement is viewed by Bultmann as precisely parallel to 10: eis , to 10. ,eis ta idia , ., lit."to his own (property)" = the world of men;oi idioi , lit., "his own (people)" = humankind in its entirety; therefore human beings, not Israel, are in view (56). If this should correspond to the intention of the original hymn, the Evangelist almost certainly saw the saying as relating espe- JOHN 1:1-18 i.e., to the Logos incarnate in Jesus. It is possible that in the Evangelist's time there were followers of John who claimed that he was the Light, i.e., the Light of Salvation, the Deliverer of God's people. The mistake is effectively rectified: John's appearance (egeneto, "came on the scene") was in response to a commission from God to be a witness to the one and only Light of the world. This, in the purpose of God, was the supreme end of his proclamation and baptism. (The passage following the prologue will expand this theme, especially vv 19—37.) |
| Homer MakeDonski | .................... Она што ми остава впечаток од изложеново би било : Од универзалноста на Умот изразен преку Мудроста преку Мисла доаѓа *Словото на македонски би можело накратко да се објасни и отприлика вака: Ум ~Wisdom уМА~in God from the beginning ДуМА ~God's thought Дума -The Word |
| Enigma | Ni sluchajno! "Logos" vo prevod od grchki znachi Slovo. "Wisdom" vo prevod od angliski e mudrost, dodeka "um" na angliski e intellect, reason. "Uma" (glina) na angliski e clay, i nishto drugo osven toa. "Duma" znachi misla ili na bugarski verbaliziranje na mislata, t.e. zbor, i nishto povekje od toa. "Sovoto" e Hristos, i toa e edinstveno objasnenie. A Vasheto "mudruvanje" ne e neshto poinakvo od nepotrebno umuvanje. Enigma. |
| Homer MakeDonski |
Enigma
quote:Со непотребното да биде што треба да биде quote:е зошто ? |
| Enigma | Mozhete li Vie da objasnite, zoshto ste "Homer Makedonski", ili koj i da ste? Nekoi neshta ili lichnostite nemaat objasnenie poinakvo od toa shto se. Vprochem, objasnuvanje voopshto ne e potrebno, zashto toa ne bi objasnilo nishto. Na pr: mozhe li nekoj da objasni, zoshto zemjata e okrugla ili zoshto sonceto izgreva nautro? Faktite se prifakjaat onakvi, kakvi shto se, - bez objasnenie. |
| concrete | quote:A bil li onoj koj zavrsil denes kako angliski???? |
| Homer MakeDonski | Enigma
Mene mi se cini deka primerot so zemjinata topka e pogresen oti
quote:[?] najprvin za zemjata se smetalo deka bila ploca i potoa deka bila centar nas vselenata okolu koja se vrtel celata vselena nekoj i toa go imal za fakt .Nekoj pretpolagal i takviot fakt da se zemi kakov sto e , a nekoj kon takviot fakt pristapil kako kon enigma ,pa otkako ja razresil argumentiral deka zemjata e onakva ,kakva sto naveduvate deka e fakt ,koj se zema kako daden i za cie nabeduvanje ne bi trebalo da se bara objasnenie . Mene mi se cini feka i faktite se promenliva kategorija Edno e ,kako e ili kako bilo ,a drugo kolku pozdavame nestata i kolku sakame da osoznaeme |
| toni_a | poveke lici na kompir [:D] [img]http://tinypic.com/6fvxqo.jpg[/img] |
| Enigma | Poraneshnite teorii za formata na zemjata ne bile fakti, a pretpostavki. Dodeka, denes postojat fakti, zashto chovekot ja videl formata na zemjata so svoite ochi, a astronavtite se svedoci. Neshtata se onakvi kakvi shto se, a ako Vie ne sakate da gi vidite kako takvi, ili sakate da gi osoznaete kako shto Vam vi godi, toa e vekje neshto drugo, a se vika iluzija. Realnosta e postoechka neizmislenost, koja ne zavisi od cho- vechkite misli i zhelbi. Ili vam svedoshtvoto na apostolite Hristovi za Slovoto, kako i toa na astronavtite za formata na zemjata, ne vi e dovolno? Ili pak Vam vi e potrebna svoja nauka, koja kje gi objasni neshtata, kako shto Vie gi poznavate i osoznavate? Vprochem, koja e Vashata profesija? |
| Enigma | Mozhebi, no vo geometrijata ne postoi kompiresta forma. A za da se vidi formata na zemjata ne se potrebni duhovni ochi, zashto sekoj shto ne e lishen od telesniot vid, mozhe da vidi deka nejzinata forma e topchesta (okrugla). Navistina, me nasmea! |
| toni_a | so toa sto si gi uprostuvame rabotite za da ni bide polesno,ne znaci deka i realnosta e takva |
| Homer MakeDonski | conrete "laburist da si mu bilo majkata,konzervativcite se daleku do celta " narodna britanska Regards from one hot summer place ;) |
| Homer MakeDonski | Књига о Јову, глава 26. http://www.istocnik.com/cgi-local/biblija/biblija.cgi/18jov026c.html 7. Он је разастро и север над празнином, и земљу обесио ни о чем. |
| Homer MakeDonski | Skenirav eden teks za koj smetam deka moze da doprinese vo diskusijava . Tekstot go najdov vo edna kniska sto ja pecatat Jehovistite Strazarska kula od 1.4.2005 .Сметајки дека насекаде има по нешто непристрастно еве го текстот, НАУКАТА И РЕЛИГИЈАТА Почетокот на конфликтот ДОДЕКА лежи на смртна постела, 70-годишниот астроном се мачи да прочита нешто од ракописот што го држи во рацете. Тоа е лично негов манускрипт и сега е спремен за печатење. Овој човек можеби воопшто не бил свесен дека неговата книга до темел ќе ја растресе човековата претстава за вселената. Жестоки полемики ќе го потресат и самиот христијански свет, а последиците од нив се чувствуваат до ден денес.Ова се случило во 1543 година, a човекот на смртната постела бил Никола Коперник, католик од Полска. Според книгата на Коперник, со наслов За кружењето на небесните тела (De Revolutionibus Orbium Coelestium), во центарот на Сончевиот систем се наоѓа Сонцето, а не Земјата. Co еден удар, Коперник ја турнал од пиедесталот крајно сложената геоцентрична теорија (според која Земјата е во центарот на вселената )и ја заменил со една прекрасна и , хелиоцентрична теорија. Во почетокот немало показатели дека ќе дојде до некаков конфликт. Една причина за ова е што Коперник бил претпазлив кога ги изнесувал своите идеи. Освен тоа, изгледа дека тогаш и Католичката црква, која го имала прифатено геоцентричното гледиште , била потолерантна кон научните претпоставки и нагаѓања. Дури и самиот папа го поттикнувал Коперник да ја отпечати својата книга. Кога книгата конечно била објавена, плашливиот издавач напишал свој сопствен предговор во кој го претставил хелиоцентричниот систем како математички идеал, а не како таков што апсолутно одговара на астрономската вистина. Конфликтот се вжештува Како следен во конфликтот влегол италијанскиот астроном, математичар и физичар Галилео Галилеј (1564-1642), кој исто бил католик. Користејќи телескопи што самиот ги направил со помош на новооткриената леќа, Галилеј го видел небото во детали што дотогаш ги немал видено ниеден човек. Овие набљудувања го увериле Коперник имал право. Галилеј видел и дамки на Сонцето, што денес се познати Сончеви петна, и со тоа оспорил уште филозофска и религиозна , Сонцето не може да се менува ниту да се распадне. СТРАЖАРСКА КУЛА • 1 АПРИЛ 2005 стр.3. За разлика од Коперник, Галилеј ги застапувал своите идеи храбро и со жар. Освен тоа, во негово време и религијата била понепријателски настроена, бидејќи дотогаш Католичката црква веќе отворено се изјаснила против Коперниковата теорија. Затоа, кога Галилеј почнал да тврди дека не само што хелиоцентричниот концепт е точен туку и дека е во склад со Светото писмо, на црквата и замирисало на ерес* Галилеј отишол да се брани во Рим, но без успех. Во 1616 година, Црквата му забранила да ги застапува идеите на Коперник. Така успеала за некое време да го замолчи. Но, во 1632 година, Галилеј објавил уште едно дело во одбрана на Коперник. Веќе следната година, инквизицијата го осудила на доживотен затвор. Сепак, земајќи ги во обѕир неговите поодминати години, брзо ја преиначила казната во домашен притвор. Мнозина сметаат дека судирот на Галилеј со Црквата е голем триумф на науката над религијата, a co тоа и над Библијата. Меѓутоа, како што ќе видиме во следната статија, при донесувањето на овој упростен заклучок, всушност, не се земени предвид многу факти. ---------------------- * Галилеј непотребно си создал моќни неприjатели така што возвраќал брзо, остро и со зајадлив сарказам. Освен тоа, сакајќи да им докаже дека хелиоцентричниот концепт е во склад со Библијата, тој се поставил во улога на стручњак на полето на религијата, и тоа уште повеќе ја разгневило Црквата. НАУКАТА И БИБЛИЈАТА Дали навистина си противречат ? СЕМЕТО на конфликтот меѓу Галилеј и Католичката црква било посеано со векови пред да се родат Коперник и Галилеј. Идејата дека Земјата е во центарот на вселената (геоцентричен концепт) била прифатена уште од древните Грци, но нејзината популарност се должи на филозофот Аристотел (384-322 пр.н.е.) и на астрономот и астролог Птоломеј (втор век одн.е.).* Врз концептот за вселената што го имал Аристотел влијаеле размислувањата на грчкиот математичар и филозоф Питагора (шести век пр.н.е.). Усвојувајќи го гледиштето на Питагора дека кругот и сферата се совршени форми, Аристотел сме- тал дека небесата претставуваат низа сфери кои се наредени една во друга, како слоевите на кромидот. Секој од тие слоеви бил направен од кристал, а во центарот се наоѓала Земјата. Ѕвездите се движат во кругови, а ги придвижува најнадворешната сфера, во која престојуваат натприродни сили, односно богови. Аристотел исто така верувал дека Сонцето и другите небесни тела се совршени, неменливи и без никаков недостаток. Прочуениот концепт на Аристотел бил чедо на филозофијата, а не на науката. Тој сметал дека е спротивно на здравиот разум да се верува дека Земјата се движи. Исто така, ја отфрлил и идејата за празен простор, сметајќи дека кога Земјата би се движела, тогаш би имало триење и дека таа би запрела ако постојано не ја стр. 4. СТРАЖАРСКА КУЛА • 1 АПРИЛ 2005 придвижува некоја сила. Бидејќи концептот на Аристотел изгледал логичен во рамките на тогашните сфаќања, успеал да опстане како таков скоро 2.000 години. Дури и во 16 век, францускиот филозоф Жан Боден го изразил ова популарно гледиште со следниве зборови: „Ниеден човек со здрав разум, кој има макар и најмали познавања од физиката, нема никогаш да помисли дека Земјата, тешка и гломазна . .. се тетерави ... околу сопствената оска и околу Сонцето; бидејќи и при најмалото помрднување на Земјата, би испопаѓале тврдините, градовите и планините". ---------------- * Во третиот век пр.н.е. еден Грк по име * Аристарх од Самос ја изнел хипотезата дека Сонцето е во центарот на космосот, но неговите идеи биле отфрлени на сметка на идеите на Аристотел. Црквата го прифаќа Аристотел Следниот чекор што водел до конфликтот меѓу Галилеј и Црквата бил направен во 13 век и во тоа бил вклучен еден католички авторитет, Тома Аквински (1225-1274). Аквински многу го ценел Аристотел, нарекувајќи го Филозофот. Цели пет години Аквински се трудел да ја спои филозофијата на Аристотел со учењата на црквата. До времето на Галилеј, вели Вејд Роланд во својата книга “Грешката на Галилеј’ (Galileo's Mistake), „хибридниот спој што го направил Аквински помеѓу [филозофијата на] Аристотел и црковните учења станал темелна догма на Римската црква". Освен тоа, имај на ум дека во тоа време науката не функционирала независно. Образованието во голема мера било во надлежност на црквата. Црквата обично била единствениот автори-тет — и на полето на религијата и на полето на науката. И така, била поставена сцената за судирот помеѓу Црквата и Галилеј. Уште пред да почне да се занимава со астрономија, Галилеј имал напишано расправа за движењето. Во неа биле ставени под знак прашалник многу од претпоставките на високо ценетиот Аристотел. Сепак, она што довело до судењето на Галилеј од страна на инквизицијата во 1633 година било неговото непоколебливо застапување на хелиоцентричниот концепт и тврдењето дека тој концепт е во склад со Библијата. Во својата одбрана, Галилеј потврдил дека цврсто верува во Библијата како инспирирана реч Божја. Исто така, образложил дека таа била пишувана за обичниот човек, па затоа кога вели дека Сонцето навидум се движи, тоа ве треба да се сфати дословно. Но, залудно давал аргументи. Бидејќи одбил да верува во едно толкување на Библијата што се темелело на грчка филозофија, тој бил осуден! Дури во 1992 година Католичката црква официјално призна дека во случајот со Галилеј донела погрешна пресуда. Што можеме да научиме Што учиме од овие настани? Прва работа е дека Галилеј не се сомневал во Библијата. Напротив, за него биле спорни учењата на Црквата. Еден новинар што пишува за религиозни прашања изјавил: „Се чини дека лекцијата што можеме да ја научиме од Галилеј не е дека Црквата цврсто се држела за библиските вистини туку токму спротивното — дека не се држела доволно цврсто за нив". Co тоа што дозволила филозофијата да ја обликува нејзината теологија, црквата попуштила пред традицијата наместо да им биде послушна на учењата од Библијата. Сето ова не потсетува на биб-лиското предупредување: „Пазете, некој да не ве одведе како свој плен со помош на филозофијата и со празна измама според човечката традиција, според елементарните работи на светот, a не според Христос" (Колосјаните 2:8). Дури и денес, мнозина од христијанскиот свет продолжуваат да прифаќаат теории и филозофии што не се во склад со Библијата. Еден пример за ова е Дарвиновата теорија на еволуцијата, што ја прифатиле наместо извештајот за создавањето изнесен во првата библиска книга Битие. Co оваа замена, Дарвин за црквите всушност станал современ ,Аристотел', a еволуцијата станала нивниот ,основен постулат на верата'.* Од книгата Encyclopedia of Religious Knowledge, 1855 СТРАЖАРСКА КУЛА • 1 АПРИЛ 2005 стр. 5 |
| Homer MakeDonski | Вистинската наука е во склад со Библијата Сево ова не треба во никој случај да ни го одврати интересот од науката. Всушност, самата Библија не повикува да учиме од Божјите ракотворби и да се трудиме да ги препознаеме Божјите извонредни особини во она што можеме да го видиме (Исаија 40:26; Римјаните 1:20). Се разбира, Библијата не е научен учебник. Наместо тоа, таа ни ги открива Божјите мерила, ни открива аспекти од неговата личност што не можат да се видат од самото творештво, а ни кажува и која е неговата намера со луѓето (Псалм 19:7-11; 2. Тимотеј 3:16). Меѓутоа, кога Библијата се осврнува на природните појави, таа секогаш содржи точни изјави. Самиот Галилеј рекол: „И Светото писмо и природата се создадени од Бог . . . Две вистини никогаш не можат да си противречат". Да разгледаме неколку примери за ова. Факт е дека ѕвездите и планетите се движат. Но, уште поважен е фактот дека со целата материја во вселената управуваат закони како што е, на пример, законот за гравитација. Најраниот небиблиски осврт на природните закони го дал Питагора, кој сметал дека движењето на небесните тела во вселената може математички да се објасни. Две илјади години подоцна, Галилеј, Кеплер и Њутн конечно докажале дека со материјата управуваат логични закони. Библијата за првпат ги спомнува природните закони во книгата Јов. Околу 1600 година пр.н.е., Бог го прашал Јов: „Зар ги познаваш ти небесните закони?“ (Јов 38:33). Во книгата Еремија, која била запишана во седми век пр.н.е., за Јехова се вели дека е Творец на ,одредбите на месечината и на ѕвездите' (NW) и на ,законите на небото и земјата' (Еремија 31:35; 33:25). Во врска со овие изјави, Џ. Ролинсон, аналитичар на Библијата, забележал: „Библиските писатели исто толку уверено тврделе дека со целиот материјален свет управуваат закони како што тврди и современата наука". Изјавата во книгата Job e запишана илјадници години пред Питагора да напише дека со небесните тела управуваат природни закони. Но, не заборавајте дека главната цел на Библијата не е едноставно да ни открие факти од природата, туку првенствено да ни вреже во умот дека Јехова е Творецот на сите работи—оној што може да создаде природни закони (Јов 38:4, 12; 42:1,2). Друг пример што можеме да го разгледаме е кружниот тек на водите на Земјата. Оваа појава е позната како кружен тек на водата. Просто кажано, водата испарува од морето, се претвора во облаци, паѓа како дожд на земјата, и на крајот пак се враќа во морето. Најстарите познати небиблиски записи што се осврнуваат на овој кружен тек на водата датираат од четврти век пр.н.е. Меѓутоа, Библијата содржи вакви осврти запишани стотици години пред тоа. На пример, во 11 век пр.н.е., израелскиот цар Соломон напишал: „Сите реки течат во морето, и морето не се цреполну-ва; од каде што течат реките, таму се вра-ќаат за да го почнат повторно својот тек" (Проповедник 1:7). На сличен начин, околу 800 година пр.н.е. пророкот Амос, понизен овчар и земјоделец, напишал дека Јехова „ги повикува морските води и ги излева преку лицето на земјата" (Амос 5:8). Без да користат комплицирани, технички зборови, и Соломон и Амос дале точен опис на кружниот тек на водата, секој од малку поинаква гледна точка. Библијата исто така вели дека Бог „ја држи земјата, необесена на ништо", или „ја обесил во празно", според The New English Bible (Job 26:7). Овие зборови биле кажани отприлика во 1600 година пр.н.е. Co оглед на знаењето што луѓето го поседувале тогаш, човекот што би тврдел дека цврсто тело може да виси во простор без да биде закачено на нешто навистина би бил гениј. Како што веќе беше спомнато, и самиот Аристотел го отфрлил концептот за празен простор, иако живеел повеќе од 1.200 години подоцна! Зарем не зачудува тоа што Библијата содржи вакви точни изјави — наспроти погрешната, иако навидум разумна, претстава што ја имале луѓето во времето кога таа била пишувана? За оние што размислуваат, ова е уште еден доказ дека Библијата е инспирирана од Бог. Затоа, мудро е да не дозволиме да не занесе кое и да било учење или теорија што е спротивна на Божјата реч. Како што историјата секогаш одново потврдува, човечките филозофии, дури и оние ва големите умови, блеснуваат и ги снемува, но „речта Јеховина останува засекогаш" (1. Петрово 1:25). ----------------------------- * Детална дискусија на оваа тема може да се најде во 15. поглавје, со наслов „Зошто многумина ја прифаќаат еволуцијата?", од книгата Животот — како настанал? Co еволуција или со создавање?', издадена од Јеховините сведоци. |
| Homer MakeDonski | СТАВОТ НА ПРОТЕСТАНТИТЕ _______________________ Водачите на Протестантската реформација исто така се бунеле против хелиоцентричниот концепт. Меѓу нив биле и Мартин Лутер (1483-1546), Филип Меланхтон (1497-1560) и Жан Калвин (1509-1564). Во врска со Коперник, Лутер изјавил: „Таа будала сака да ја сврти наопаку сета астрономи- Реформаторите го користеле нано аргумент дословното толкување на извесни библиски стихови како, на пример, оние во Исус Навин, 10. поглав- је, каде што се спомнува дека сонцето и месечината ,застанале'.* Зошто реформаторите зазеле ваков став? Книгата Греш-ката на Галилеј објаснува дека, иако Протестантската реформација вене не била под папскиот јарем, сепак не успеала да „се ослободи од главниот авторитет" што го имале Аристотел и Тома Аквински, чии гледишта биле „прифатени подеднакво и од католиците и од протестантите". ------------------ * Од научна гледна точка, користиме неточни термини кога зборуваме за „изгрејсонце" и „зајдисонце". Но, во секојдневниот говор овие зборови се и прифатливи и точни, кога се има на ум дена зборуваме од гледна точка на човек што набљудува од Земјата. На сличен начин, Исус Навин не дискутирал за астрономија; едноставно ги раскажал настаните како што тој ги видел. |
| Homer MakeDonski | Почитувана госпоѓо
пишувате дека
quote:Не навлегувајќи во нивната идеологија и ословувањето на Бога со Јехова би се осврнал на текстот од аспект на . Односот на човекот кон претпоставките и фактите или до кога претпоставките се претпоставки ,а од кога претпоставките се земаат за факти Првин Аристотел ќе претпостави за земјата потоа Аквински претпоставката ќе ја земе за факт Od tekstot moze da se primeti,deka Aristotel pretpostavuva a nekoj drug takvite pretpostavki gi zel kako fakti . quote:Догма -како што читаме Почитуванa Енигма постои ли било каква догма базирана на претпоставки ? Ние денес,од аспект на развојот на астрономијата велиме дека факт е дека земјата е тркалеста .А кон сето она што за неа денес се размислувало дека се работи за претпоставки . Сметам дека за времето од минатото исто така важи истиот принцип на согледување на нештата околу нас , па ако ги земеме лугето и од порано ,тие кон нештата околу себе се однесувале како кон факти ,а не само како кон претпоставки ,па затоа и она што го имале како факт и го озакониле на некој начин ,одредувајќи го за догма ,како што е случајот со хелиоцентричноста! Догмата ,сметам се базира на факти и однапред одредени вистини . |
| Homer MakeDonski | Sto se odnesuva kon vaseto dali svedoshtvoto na apostolite Hristovi za Slovoto,mi e nedovolno kje Vi kazam vaka Samo budala i totalen Samo budala bi mozel da negira svedocenjeto na apostolite .Ona sto se obiduvam e da osoznaam najdam procitam koj i zosto upotrebuva zborot debri kaj evreite ,preveduva so logos kaj helenite i slovoto kaj nas . Zosto namesto slovoto ,ne se upotrebil zborot DUMA ,smetajki deka toj zbor ili tezi Duma e korena na korenite na site ostanati zborovi Lesno e koga imame astronautite pa naucime za kompirovata ;-) forma na zemjata koja potvrduva dumite ce Bog obesil zemjata da stoi vo prazno Koj znae eden den moze kje se izmisli i vremenska masina ,koja bi mozela da pomogne vo odgonetnuvanje na pretpostavkite ;-) |
| concrete | quote:Aj sega jas malku da bidam konzervativen :):) vremenska masina ???? bilo koga, bilo kade vo vremeto i prostorot nekoj da ja otkrie,znaci da se pretpostavi,e deka e mozna ...togas vkupnoto vreme ( vo istoriski smisol, za drugoto nemam kapaciteti) i prostorot ke bidat polni so patuvaci niz vremeto. Znaci ili vrie takvi okolu nas,a nie ne sme svesni, a tie ne se otkrivaat,ili e mozno takvo dvizenje bez moznost za fizicka komunikacija ili ednostavno ne e mozno,ova samo taka , za drugiot muabet navistina ne sum kvalifikuvan :):)!!! |
| Enigma | quote:Догма -како што читаме Почитуванa Енигма постои ли било каква догма базирана на претпоставки ? Ние денес,од аспект на развојот на астрономијата велиме дека факт е дека земјата е тркалеста .А кон сето она што за неа денес се размислувало дека се работи за претпоставки . Сметам дека за времето од минатото исто така важи истиот принцип на согледување на нештата околу нас , па ако ги земеме лугето и од порано ,тие кон нештата околу себе се однесувале како кон факти ,а не само како кон претпоставки ,па затоа и она што го имале како факт и го озакониле на некој начин ,одредувајќи го за догма ,како што е случајот со хелиоцентричноста! Догмата ,сметам се базира на факти и однапред одредени вистини . Pred se, sakam da Vi pojasnam deka nikade vo Evangelieto Bog ne e narechen Jehova. Kakva e taa "Jehovina rech"? "No slovo Gospodne prebivaet v vek. A eto est to slovo, kotoroe vam propovedano" (1Petar, 1:25). Vie meshate religii so sekti, Hristovoto uchenje so chovechkoto, i sozdavate sopstvena turlitava, vo koja spored Vas bi trebalo da bide ne "Slovo", a nekakva si "duma". "Yahve" na hebrejski znachi: Jas Sum (Toj, Koj e), i nishto povekje od toa, a Jehova e iskrivena forma na prevod vo jehovistichkoto lazhno uchenje. "Slovo" e crkovno- slovenski prevod na Logos (gr.), i nemozhe da bide "duma", bidejki toj zbor se odnesuva samo na odredeni dijalekti, no ne i na literaturnikot staroslovenski jazik. Ili spored vas, sekoj dijalekt treba da ima svoj prevod na Evangelieto? Vo pravoslavnata Crkva ne postojat dogmi, koi shto se zasnovani na prepostavki, a "dogma" e vistinata za verata, koja Hristos ni ja otkriva. Nadvor od nea, postoele i postojat chovechki dogmi, koi se zasnovani na prepostavki i laga, tie se odnesuvaat na nivnata ve- ra, i nikoj ne mora da gi prifati kako takvi. Za formata na zemjata denes postojat fakti, za razlika od nekogash, zashto pokraj astronomija i astronomi, postojat i astronavti. Vie ne pravite razlika pomegju teorija i dogma. Naukata e polna so teorii, dodeka dogmata se odnesuva na verata i Bozhjite (prirodni) zakoni. Matematichkite zakoni se tipichen primer na dogma:2+2=4. |
| toni_a | ah taa jabolka kade li ja nema... Albert sto napravil...,pa kvantnata teorija...,pa string teorijata... (6+6+6=6+3=9 ???) |
| Homer MakeDonski | quote:literaturniot staroslovenski !? Svetite Brakja Kiril i Metodija go zele dijalektot na ziteite solunski koga preveduvale |
| Enigma | Shto se obiduvate da dokazhete: jehovistichkata "vistina" ili svojata "pravdina"? V red, ako povekje vi godi, neka bide staro- makedonski jazik, t.e. Crkovno - slovenski, ta i solunski dija- lekt, no toa ne znachi deka vashata "duma" e opravdana. Dijalektite, ne site, se razbira, a nekoi, SE RAZVILE VO LITERATURNI JAZICI, so shto PRESTANALE DA BIDAT DIJALEKTI. Shto sakate sega, Evangelieto za vas da se prevede, samo poradi vashata "duma"? Ne smetate li deka tie, shto go izvrshile prevodot na Evangelieto od grchki na staroslovenski, go poznavale podobro od vas "solun- skiot dijalekt" i grchkiot jazik? |
| concrete | Enigma , onaka ne mnogu religiozno informiran ( za obrazovan zbor ne stanuva)kakov sto sum si, me stavija vo edna dilema pred nekoe vreme: koe pismo e avtenticno hristijansko .t.e.prvo posle Hrista i koj e jazikot na toa pismo....???? Kako se slucilo na toj jazik i na toa pismo,iako do togas oficijalno samo na latinski , grcki i hebrejeski ( pred hristovi jazici) formalno oficijalno se propovedalo hristijanstvoto, da se dopusti propoved i toa so Papski ukaz sto navodno bil presedan???? Ili ovie mamlazi koi toa mi go kazuvaat se navistina samo mamlazi?????? Gledam so ova materijava vladees , pa ako moze malo objasnuvanje.....navistina sum ljubopiten ?????? |
| Enigma | quote:Evangelieto, t.e. Noviot Zavet e napishan i izdaden vo prviot vek na nashata era na Grchki (Koine) jazik. Vo 382g. na novata era, papata Damaskus zakazhal prevod na Latinski jazik, koj trael 20 godini. Latinskata verzija se vika Vulgata. Treta verzija e Peshitta, izdadena vo 431g. na Siriski jazik. Stariot Zavet e napishan na Hebrejski, so iskluchok na knigite na Ezra i Daniel, koi se napishani na Aramejski jazik. Stariot Zavet bil preveden na Grchki vo IIot vek na starata era, vo Egipet po naredba na Ptolomej II Filadelfus. Taa verzija se vika Septaginta. Hristovite Apostoli govorele i pishuvale na Grchki i Aramejski jazik (jazikot na Hrista). |
| Thief | А, следниот превод, Енигма?! Кој е следниот познат превод на Библијата за човештвото, одобрен лично од Папата?! ;) |
| Enigma | P.S. Ovie fakti se dokaz deka antichkite Makedonci nemale pismen jazik, a go primile grchkiot jazik i helenistichkata kultura, koi Aleksandar Makedonski gi rashiril niz svetot. Ptolomej II bil Makedonec, no jazikot negov bil Grchki. Svesno ili nesvesno antichkite Makedonci stanale elenizirani ili Grci, bidejki jazikot i kulturata se osnovni elementi, koi ja opredeluvaat narodnosta i nacijata. Chuvstvata i zhelbite se neshto sosem drugo. |
| Thief | Инсинуираш, драга! Во тоа време грчкиот бил „лингва франка“ и затоа античките Македонци го користеле, а не постоела црква и вера христијанска за да се преведе Библијата. Со текот на времето, превласта на грчкиот (еквивалент денеска на англискиот) го уништил старомакедонскиот. Што правиме со Ѓорѓија Пулевски и неговото тврдење дека „цар АЛександар и крал Филип ги родила славјанска мајка“ (парафраза)... Комунуњари клети, уште од тогаш ги лажеле Бугарите дека се Македонци, та уште и антички „произход“ им лепеле! Срам да им биде на Ѓилас и Тито! Уа, Блаже! Со Конкрит уште чекаме одговор: кој е следниот целосен превод на Библијата и кој јазик бил „аминуван“ дека може да се богослужи на него? |
| Enigma | quote:Koga tolku mnogu znaesh, sam odgovori si go prashanjeto. Vprochem, mene nikoj ne me plakja, a odgovaram, koga jas sakam ili smetam deka treba. Za tvoja informacija, knigite na Stariot i Noviot Zavet ja sochinuvaat Biblijata. A koj reche deka postoelo hristijanstvo vo starata era? Ili bitno e da se napadne?! Grchkiot jazik stanal linqua franca, blagodarenie na Aleksandar Makedonski, koj so svoite pohodi go rashiril niz svetot. |
| Thief | Кој рече дека христијанстово постоело? Никој! Верно никој! Само не ми е јасно кои се тие „факти“ кои ги споменуваш кои се твојот „крунски доказ“ дека Македонците немале писмен јазик? Јас знам дека со Грците се разбирале со преведувачи и дека Александар без исклучок кога бил нервозен и лут викал и пцуел на македонски (тогаш сите најчесто си го корстиме мајчиниот јазик)... Најголемиот дел од комуникација во тоа време се одвивал на ГРчки и пред Александар да го дораспространи. За да се разбере со Грците и ситр други кои не го зборувале македонскиот, тој го користел грчкиот јазик. Конечно, на чело грчките војници во неговите редови, секогаш стоел македонски командант. Демостен, Плутарх, д-р Јуџин Борза... Ех, треба тио девојко уште многу векни леб да изедеш (и тоа црн или `ржан) за да зборуваш на оваа тема и да ги негираш Макеоднците! Жал ми е што ќе му ја расипам играта на Конкрит, ама не можам да издржам со тебе: следниот превод е кирило-методиевскиот, на старословенски „јазикот на Македонците (македонските СЛовени) од околината на Солун“, според Јагиќ и Облак, во време кога не постоела асномска Македонија, ниту СФРЈ (значи, не држи вода дека тоа е измислица на Тито&comp.). [edit] Демостен, Плутарх и уште мноштво автори од тоа време, а денеска најголемиот авторитет кој се бави со ова прашање, д-р Борза, тврдат дека Македонците и Грците во античко доба биле одделни народи. Извини што повеќе им верувам ним, отколку тебе! :( Си земам за лична здача да те образувам на тема: Македонија и Македонците през историјата (сите алузии на бугарскиот кога ти одговарам тебе, НЕ се случајни!). Почни од тука, може ќе научиш нешто: http://forums.vmacedonia.com/topic.asp?TOPIC_ID=10451 |
| concrete | Ako vaka se raspravate jas otidov ( [url="http://www.slobodnajugoslavija.com/sound/komunizam/bella.mp3"]belachao[/url]) , toa ne ne vodi nikade. Enigma e vo pravo koga veli deka realno ima edna vistina, sto iako na prv pogled izgleda paradoxalno no Akira Kurosawa vo Rashomon, ubavo go potvrduva... "Evangelieto, t.e. Noviot Zavet e napishan i izdaden vo prviot vek na nashata era na Grchki (Koine) jazik." Napisan i izdaden????? Aj toa za posle.... Ako dobro razbrav Hebrejski i Aramejski bile jazicite na koi zboruval Hrist i masata na negovite sledbenici. Rimjanite verojatno koristele nesto sto vo napisanata forma denes go narekuvame Latinski. Obrazuvanite paceri.... Staro Grcki (Lingva Franka...he,he..!!!!) , koj pak isto go poznavame samo vo pisanata forma, sekoj osven vo slucaj da poseduva vremenska masina, moze samo da spekulira i da gradi kariera na konstrukciite koi objasnuvaat kako toa realno zvucelo ( no ajde i toa ne e predmet na temava !!!) Postojano se prasuvam kaj tuka se butka grckiot kako Hristov jazik , ili se pretpostavuva deka eden sin Bozju pod obavezitelno treba gi zboruva site jazici na togasniot bel svet????? Od kade pokraj tolku moznosti se ispilila potrebata za novo pismo,pa dekret za prevod i bogosluzenje na "slovenski" ????? Toa ti e kako denes pokraj angliskiot da pocnes da butkas Nawaho vo informatikata, osven ako.....ne e sepak nekoja epten materijalna zemna politika so nejzinata mnoguznacna vistina?????? Enigma , mozebi sum dosaden , no imam potreba da napravam nekoj red na moive polici, veruvam ke mi pomognes.....onaka vo digest forma...nemam moznost da gnjuram vo knigi za toa.... |
| ZOTE | quote:ZOTE Za posebnosta na drevno-makedonskiot jazik Za drevnite Makedonci se znae deka zboruvale na sopstven makedonski jazik. Za ovoj fakt postojat poveche svedoshtva od drevnite istorichari. Ovde che spomeneme samo nekolku od niv. Drevniot grchki istorichar Plutarh opishuvajchi edna raspravija pomechu Aleksandar Makedonski i eden negov prijatel, vo svojata biografija za Aleksandar Makedonski vo 53-ta glava, zapishal deka Aleksandar: skoknal na noze i pochnal na makedonski da gi dovikuva svoite shtitonosci. Deka drevnite Makedonci zboruvale na zaseben makedonski jazik svedochi i latinskiot istorichar Kvintij Kurtij Ruuf (Quintis Curtius Rufus). Poznata e sluchkata koga bilo sudenjeto na Makedonecot Filota, koj podgotvuval zagovor za ubistvo na Aleksandar Makedonski (Q.C.Rufus, 'De Rebus Gestis Alexandri Macedonians', VI, 10). Zagovorot bil otkrien i filota bil javno isprashuvan lichno od strana na Aleksandar. Kvintij Kurtij Ruf opishuvajchi ja ovaa sluchka sosema jasno zapishal deka Makedoncite zboruvale na zaseben jazik. Toj duri citira i izjava na samiot Aleksandar Makedonski vo koja toj obrnuvajchi im se na Makedoncite vo prvo lice mnozina im go spomenuva (citat) 'majchiniot' i 'nashiot jazik'. Aleksandar mu se obrnal na Filota so zborovite: 'Sega tebe che ti sudat Makedoncite. Te prashuvam dali che im se obratish na majchiniot jazik?' Filota odgovoril odrechno, so obrazlozenie dek osven Makedoncite imalo i prisutni i pripadnici na drugi narodi. Na toa Aleksandar im rekol na prisutnite Makedonci: 'Eve gledate li? Do tamu li doshol Filota, ta da se gnasi od majchiniot jazik?...No, neka zboruva kako shto saka, a vie spomnete si deka toj podednakvo se otuchil i od nashite obichai i od nashiot jazik. No Filota ne ostanal ramnodushen na ovie obvinuvanja, pa vo svojot odgovor, rekol: 'Mene mi se prefrla shto odbivam da zboruvam na majchiniot jazik i deka sum se grozel od obichaite na Makedoncite. Znachi i taka jas mu se zakanuvam na kralstvototo, shto go preziram? No, ushte porano, onoj rodniot jazik, beshe napushten vo opshtenjeto so drugite narodi, pa taka i pobednicite i pobedenite trebashe da uchat eden tuch jazik.' Sepak vo obvinuvanjata protiv Filota se vmeshal i vojskovodecot Bolon, koj mechu drugoto, go obvinil Filota deka (citat).... iako bil Makedonec, ne se sramuval, preku preveduvachi, da gi islushuva lucheto shto zboruvale na negoviot roden jazik'. I ovaa sluchka e tolku jasna vo odnos na posoenjeto na zasebniot makedonski jazik, shto nikakov komentar ne e potreben. Isto taka od ovoj opis gledame deka, del od Makedoncite, poradi praktichni prichini (pogolema moznost za opshtenje so drugite narodi) go koristele i tuchiot jazik, iako mechu sebe i natamu si zboruvale na majchiniot makedonski jazik. |
| Enigma | Zote, Toa nikoj ne go osporuva, pa ni grcite, no pomegju govoren i pismen jazik ima razlika. Antichkiot makedonski jazik ne bil pismen. |
| ZOTE | quote:ZOTE Grcite pismoto go prezemale od Fenikicite, a Fenikicite bile edno od mnogubrojnite makedonski pleminja. Iapituvanjeto na HLA genite go dokazuva faktot deka grcite doshle od sub-Saharskiot region potochno od Egipet, shto e golem dokaz da razjasni shto vsushnost se sluchilo vo tie minati vreminja. I sega misijata na Svetite bracha Kiril i Metodi ne bila nishto drugo tuku raschistuvanje na neredot shto go napravile Grcite so makedonskoto pismo. Taka da Sveti Kiril ne napravil nishto drugo tuku samo gi izvadil makedonskite bukvi od takanarechenoto grchko pismo. Mozete da gi poglednete grchkite rechenici i da vidute kolku ochigledni se makedonskite bukvi: #931;#935;#917;#916;#921;#927; #928;#929;#927;#931;#932;#913;#931;#921;#913;#931; #922;#913;#932;#913;#920;#917;#931;#917;#937;#925; ... JCCexpress - #926;#949;#967;#940;#963;#964;#949; #964;#945; #956;#949;#964;#961;#951;#964;#940;! ... #913;#925;#913;#922;#927;#921;#925;#937;#931;#919;-#924;#917;#921;#937;#931;#919; #914;#913;#931;#921;#922;#927;#933; #917;#928;#921;#932;#927;#922;#921;#927;#933; ... #932;#917;#935;#925;#921;#922;#913; #928;#929;#927;#914;#923;#919;#924;#913;#932;#913; #931;#933;#925;#913;#923;#923;#913;#915;#937;#925; #922;#913;#929;#932;#937;#925; #916;#921;#913;#923;#917;#926;#919; #913;#928;#927; CIIM #924;#917; #935;#927;#929;#919;#915;#927; #932;#927; #928;#929;#927;#915;#929;#913;#924;#924;#913; «NEOS #924;ANAGER» #932;#919;#931; #932;#929;#913;#928;#917;#918;#913;#931; #922;#933;#928;#929;#927;#933; #927;#921;#922;#927;#925;#927;#924;#921;#922;#913; #913;#928;#927;#932;#917;#923;#917;#931;#924;#913;#932;#913; #913;' #917;#926;#913;#924;#919;#925;#927;#933; 2004 |
| ZOTE | Ne znam zoshto ne gi ispisha rechenicite no evi vi link do Grchki sajt pa studirajte gi bukvite i che vidite deka sum vo pravo. http://www.bankofcyprus.com/newsRead.asp |