| 11 Октомври 1941г. - НОБ во Македонија |
| Jakov |
Фашистичката окупација на Македонија во 1941г. доведе до сосоема нова ситуација во сите три делови на земјата. Општа карактеристика за сите делови беше развојот на борба за национално ослободување на македонскиот народ без разлика во кој дел од Македонија се наоѓаше.
Во годините на налетот на фашистичките сили, единствени, релативно организирани за отпор против ова зло беа комунистичките партии, пред се југословенската.
Повикот на југословенската ком.партија за почеток на вооружен отпор во Македонија беше прифатен но не и реализиран веднаш и во координација со остантите делови на Југославија. Причини за тоа има повеќе меѓу кои и идеолошките и партиски недоразбирања меѓу македонските комунисти околу тоа кон која КП треба да се приклучи македонскиот отпор и мак.комунисти. На крај сепак преовладеала струјата која стоела на ставот дека секој дел од Македонија треба да гравитира кон партијата во чии граници се наоѓа (вардарскиот кон КПЈ, пиринскиот кон БКП итн).
Наспроти несогласувањата во партиските кругови на теренот уште од првите денови на германско-бугарската окупација на Македонија започнуваат разни видови на пасивен и активен отпор. Првите посериозни акции на македонските партизани се случуваат во август месец 1941г. кога се формира првиот партизански одред во Мк. Станува збор за Скопскиот партизански одред кој дејствува во регионот на Скопје во летото 1941г. Со доаѓање на есента и засилување на притисокот од страна на окупаторот тој одред се расформира.
Активностите на партиските организации меѓу населението во есента 1941 резултираат со формирање на два нови партизански одреди Прилепскиот и Кумановскиот.
Бројно мали овие одреди се мошне значајни бидејќи претставуваат вовед во поголемата воена етапа која ќе настапи во Македонија во годините зад неа.
На 11 Октомври 1941г. во Македонија започнуваат воени акции кои ќе го означат почетокот на НОБ- Народно Ослободителната Борба. Прилепскиот партизански одред на 11 октомври започнува координирани и едновремени напади на бугарскиот полициски участок во градот, напад врз прилепскиот затвор како и серија саботажи и напади врз локалната телефонско-телграфска мрежа.
Помали воени акции се случуваат и во Куманово. Прилепскиот партизански одред и Скопскиот партизански одред своите акции ги продолжуваат во доцната есен 1941 додека Кумановскиот по неколкуте судири со бугарските воено-полициски инсталации во Македонија е разбиен и неговата активност стивнува.
На крајот на 1941г. се формирани уште неколку помали партизански групи и одреди кои од разни организациски, објективни но и субјективни причини нема да профункционираат во моментите.
Првите воени операции на партизанските одреди во Македонија особено настаните поврзани со 11 октомври 1941година се мали по обем и сила но се секако иницијалниот момент со кој во Македонија се отвара НОБ. Од тој момент натаму сосотојбата неповратно тргнува кон разрешница.
Ако претходните востанија од крајот на 19 и почетокот на 20 век не беа успешни и не доведоа до создавање на македонската држава, востанието на 11 Октомври е токму тоа. 11 Октомври е почетокот на извојувањето на македонската држава. На 11 Октомври започнува процесот кој ќе биде формализиран ан 2 август 1944година, а дефинитивно завршен половина век подоцна на 8 септември 1991година- со прогласување на независна македонска држава.
|
| angel |
Човече неуморен си, ти се дивам. Добра лекција за потсетување. Последната реченица е супер резиме...како десерт е. |
| Pina |
quote:
Originally posted by angel
Човече неуморен си, ти се дивам. Добра лекција за потсетување. Последната реченица е супер резиме...како десерт е.
Sepak mislam deka desertot dojde edno 10 godina podocna (2001) koga najposle se ostvari sonot na Goce Delchev, pa Makedonija stana pole na kulturen natprevar na narodite, i pokazha na svetot kako treba da se reshavaat megjunacionalnite "nedorazbiranja". |
| wolf_pack |
Megunacionalni nedorazbiranja mozhea da se reshat na drugi nachini, ne samo so provokacii i skrieni snajperi. Taka samo mozhe da ima iluzija na soodvetna egzistencija. 2001 beshe rezultat na frustrirani lica koi gledaa samo za svoj interes. |
| dejan |
Bravo Jakov! Ti treba da napises kniga za istorijata na Makedonija! |
| Pina |
Dobro, temata e 11 Oktomvri 1941, jas upadnav so neshto sosema treto, mozhebi neumesno, am shto da pravam koga sekojdnevno gledam kako belosvetskite demokrati si poigruvaat so Makedonija, napravija od Makedonija El Dorado....nitu imav namera da go omalovazhuvam kratkoto rezime na Jakov za nastanite od toa vreme, vazhnosta na tie nastani, kako se zapochna itn...
samo na ova bi kazhal neshto:
11 Октомври е почетокот на извојувањето на македонската држава. На 11 Октомври започнува процесот кој ќе биде формализиран ан 2 август 1944година, а дефинитивно завршен половина век подоцна на 8 септември 1991година- со прогласување на независна македонска држава.
Nishto ne zavrshi na 8 Septemvri 1991. Borbata za makedonska seushte trae. So drugi sredstva, vo drugi uslovi i so novi ideali, Evrointegracija, Nato...
8 Septemvri 1991 e amo eden vid povisok stepen vo "evolucijata" na Makedonskata drzhava. Sledniot stepen ke beshe odbelezhan so voveduvanje na dva sluzhbeni jazici, gragjanska drzhava, promeni vo ustavot. I toa ke beshe svechen chin vo parlamentot. Mozhebi 1991 vo Makedonija imashe uslovi za evolucijata da prodolzhi vo toj pravec, ama kreatorite na Globalizmot imaa drugi planovi so Makedonija, embargo, sankcii na sever, totalna kontrola ,politichki pritisoci, veshto izrezhirani megjunarodni sporovi...
Sreken praznik i slava im na site onie shto gi dadoa svoite zhivoti vo borbata za Makedonska drzhava.
|
| suspect |
Ke bidi....ke bidi se.....samo poleka....a do togash ubavo e da se prisejkame na minatoto,da gi praznuvame nastanite, zato sho sepak, Makedonskata istorija e povelicevsvena od denesnicava.....
Siromashen, ili neprijaten ke bidi izborot na nasive deca nekogas,slavejki dvojazichost,znaminja,masakri,nekakvi si ramkovni dogovori...itn....
Nego.....da kazam samo....Sreken praznik na site Makedonci,kade i da ste,...
P.S.Mnogu ubavo beshe cuvstvoto nekogas....Prilep......vecerta...na 10 Oktomvri.....narod.....go ceka momentot na improvizacija :pukna prvata puska protiv okupatorot".....jas,kako sograjganka na tie luge, koi znaele za shto go davaat svojot zivot,koi znaele sto nosat vo dushata,....iako bev dete,go dozivuvav momentot so neopislivi emocii na stravopocit,gordost,sreka i taga istovremeno.....i nisto poveke ne posakuvam odkolku vaka da se cuvstvuvame site posle se sho sledi vo Makedonija......
Neprocenliv e vlogot na predhodnite generacii za nas......i neli site se nadevame i borime seto toa da go cuvame,neguvame ... za zal..mnogu ne mozime da storime....barem kako shto stojat rabotite sega.......za da bideme dostojni na imeto i slavata makedonska.
|
| Jakov |
Дефинитивно завршен во смисла на заокружување на статусот на државата и нејзината Независност инаку апсолутно се согласувам дека сме на самиот почеток во одбраната, градењето и борбата за местото кое го заслужуваме во Светот.
Моето лично мислење е дека токму 11 Октомври незнам од кои причини нема вистинско место во нашава понова транзициона живеачка. Порано беше заедно со Илинден подеднаков празник сега веќе не е така. Дали некому му е премногу црвен, дали му е некому премногу партизански или заради политиката на „еквидистанца“ го симнавме подолу да не се возбудат и соседите од исток и запад, бидејќи Востанието на 11.10 беше насочено кон нив незнам.?
После војната долго време живеевме верувајќи дека на 11 октомври започнала Социјалистичката револуција во Мк. денес тоа е заборавено со право бидејќи 1941 Мак. народ беше далеку од каква и да било социјалистичка револуција. НОБ беше борба за слобода, борба за своја држава и борба за обединување на земјата која 28 години пред тоа беше брутално поделена на 4 дела. За жал последната цел не се оствари но сепак битката продолжува..... |
| suspect |
quote:
Моето лично мислење е дека токму 11 Октомври незнам од кои причини нема вистинско место во нашава понова транзициона живеачка. Порано беше заедно со Илинден подеднаков празник сега веќе не е така. Дали некому му е премногу црвен, дали му е некому премногу партизански или заради политиката на „еквидистанца“ го симнавме подолу да не се возбудат и соседите од исток и запад, бидејќи Востанието на 11.10 беше насочено кон нив незнам.?
Tocno taka....se soglasuvam potpolno......no se nadevam deka nema da se ignorira ili zaobikoluva ili pogresno prezentira kako shto bese slucaj so podamnesnata makedonska istorija ili Aleksandarovata Makedonija. |
| DJ_SHEMA |
I guess you did not learn your lesson. |
| Jakov |
Mnogu raboti kaj nas se nekako losso i pred se namerno citani nepravilno. Verojatno zatoa i sme celo vreme pod udar od site strani. |
| stojanov |
"Кои беа партизаните во Македонија*
Никола Петров, Скопје, 1998
"........11 октомври 1941 г. е национален празник на Република Македонија, како «спомен за востанието против Бугарскиот окупатор», а всушност на тој ден во Прилеп беше извршена една терористичка акција – востанието завршува заклучно со исечување на електричниот кабел на улицата и стрелање во патролниот стражар пред седиштето на полицијата. Во неа главен извршител, човекот кој што стрелаше оддалеку во поставениот стражар пред полицискиот участок беше Душко Наумовски. Тој е србин од Крушевац чии што родители по потекло се од Прилеп, но уште по турско време се преселиле во Србија и се посрбиле......."
"......Повеќе од четириесет години во Скопје се шпекулира со илјадниците борци против «бугарскиот окупатор». Тие и сега зимат државни пензии. Тие борци се појавија кога бугарските органи, армијата и администрацијата се повлекоа од Вардарска Македонија во текот на првите денови на септември 1944 г. по наредба на комунистичката влада на Бугарија......"
|
| suspect |
Stojanov.....molim lepo.....vratise na temata so Car Samoil....i dokazuvaj deka e Bugarin .... ne kopaj ovde .... |
| na_Kateto_duhot |
[:)][:)][:)]
komunistichki praznik vo po postkomunistichka drzava..ke go ukinat dokoga im dojde vremeto za vlez vo EU, ako navistina sakat da bidat chast ot obedineta Evropa.
Nekolko Srbi i Srbomani, rukovodeni od komunistot i Srboman No 1 Lazar Kolishevshki izvrishili teroristichki akt i tova sega go slavat kako nachalo na "vostanieto"..bozhe gospodi ela si soberi veresiite
|
| Jakov |
quote:
Originally posted by na_Kateto_duhot
[:)][:)][:)]
komunistichki praznik vo po postkomunistichka drzava..ke go ukinat dokoga im dojde vremeto za vlez vo EU, ako navistina sakat da bidat chast ot obedineta Evropa.
Nekolko Srbi i Srbomani, rukovodeni od komunistot i Srboman No 1 Lazar Kolishevshki izvrishili teroristichki akt i tova sega go slavat kako nachalo na "vostanieto"..bozhe gospodi ela si soberi veresiite
VO cest na pretstojniot praznik, javno objavuvam deka duhot na Kateto e pomiluvana i nema da bide banirana denes i utre, sto sepak ne e garancija deka vo sreda posle praznikot nema da leta vo orbitata.Samo zaradi toa i posto si zensko si pomiluvana na 48 saati...za ponatamu so Gospod napred. |
| Jakov |
Povikot za vostanie na teritorijata na cela Jugoslavija bese obznanet na 4 juli 1941g. Mnogupati e postavuvano prasanjeto zosto vo Makedonija vostanieto se sluci duri 4 meseci podocna od ostantite delovi na zaednickata drzava. Simptomaticni se rabotite ako se sledat vo kontinuitet. Pocetok na Vostanieto 4 meseci docni, Prvo zasedanie na AVNOJ bez Makedonci, Vtoro zasedanie na AVNOJ(koga se konstituira FNRJ) golem sneg na Kosovo, nasite ne stignale. Dvajcata najistaknati partisko- partizanski lideri od MK. Posle kratko vreme se otstraneti ili likvidirani ( Metodija Satorov- Sarlo, a posle revolucijata i Metodija Andonov Cento). Za prviot novata makedonska drzava smogna sila i najde dovolno momenti da se ubedi samata sebesi i da go rehabilitira, za vtoriot i den denes 64godini potoa se se buta pod tepihot bez jasni pricini. Pricinite koi gi slusavme 60 godini nanazad denes se veke izvetreani i dosadni.
Eve nekolku interesno momenti okolu aktivnostite na Pretsedatelot na Pokrainskiot Komitet na KP za Makedonija vo periododt pred vojnata i vo samiot nejzin pocetok. M S Sarlo i den denes e “persona non grata” vo makedonskata soc- ne procistena istorija.
- Metodija Satorov - Sarlo go etiketiraat kako stariot Bugarin i kako najgolem vinovnik sto go priklucil, (a ne povrzal). Pokrainskiot komitet na KMP kon BKP. Tie kako da zaboravija deka Satorov bese eden od retkite makedonski komunisticki kadri koj vo svoeto dosie vo Kominternata po nacionalnost se opredeli za Makedonec, i pokraj toa sto bese clen na CK na BKP. Od druga strana, nim voopsto ne im preci sto PK na KPM ne samo sto ne bese samostojna makedonska partiska organizacija, pa i vo podredena polozba vo sostavot na KPJ, tuku pred i po nego kako partiski sekretar, PK nemase makedonsko partisko obelezje, tuku jugoslovensko i srpsko (PK na KPJ za Srbija).
- Delovi od eden izvestaj na M Satorov okolu prilikite vo makedonskoto nacionalno dvizenje:
Zosto bugarskata fasisticka diktatura po 19 maj sproveduva otvorena protivmakedonska politika, dostaven do Zadgranicnoto biro na Centralniot komitet na BKP vo Moskva
......Vo Izvestajot na primer stoi slednovo : .....Petricko, odnosno pirinskiot del na Makedonija, Satorov go narekuva makedonskiot kraj, vo koj makedonskoto naselenie celosno ja prifatilo idejata za izgraduvanje masovno makedonsko dvizenje. Podvlekuvajki deka vo ovoj makedonski kraj na prvo mesto treba da se postavat prasanjata sto imaat nacionalen karakter, Satorov vo Izvestajot sugerira da se popularizira idejata za sozdavanje edinstvena makedonska narodna organizacija, odnosno makedonska partija, odreduvajki ja prioritetnata zadaca na Makedoncite vo ovoj del na Bugarija vo izgraduvanjeto na makedonski naroden front......
- Negovata pozicija kon bugarskata politika i makedoskoto nacionalno dvizenje:
Sekogas zavojuvackata politika na bugarskiot imperijalizam vo liceto na makedonskoto nacionalno-osloboditelno dvizenje imala eden svoj seriozen protivnik.Zatoa sto toa nacionalno-osloboditelno dvizenje e edna antiteza na aneksionistickata politika vo odnos na Makedonija.
Ako vo izvesni momenti velikobugarskite sovinisticki reakcionerni sredini i nivnite vladi pomagale i pomagaat oddelni makedonski organizacii ili dvizenja, toa pomaganje e takvo, dokolku tie organizacii i dvizenja se stavat vo usluga na nivnata zavojuvana politika. I obratno.
Stom toa dvizenje, malku ili poveke, dobiva posamostoen karakter i se nasocuva protiv reakcionernata politika na bugarskite zavojuvaci, toa se podlozuva na najzestokoto progonuvanje.
Po 19 maj, so voveduvanjeto na otvorena fasisticka diktatura, bugarskata reakcija sprovede posiroka teroristicka akcija protiv celokupnoto makedonsko dvizenje, pred se sto e makedonsko. I toa e lesno objasnivo. Koga bugarskite imperijalisti i fasisti se nao|aat vo eden period na neposredna i zasilena podgotovka za vojna, sekoja makedonska inicijativa, od kade i da proizleguva, koja se stremi da go zacuva samostojniot karakter na makedonskata borba, se javuva mnogu poopasna i zaradi toa glavniot udar na reakcijata bese nasocen, pred se, DA GO UBIE, PRED SE, MAKEDONSKIOT KARAKTER NA BORBATA (so golemi bukvi vo Izvestajot).
Za taa cel, bea rastureni redica makedonski organizacii i instituti, kako VMRO na Mihajlov i Sandanov, Nacionalniot komitet, Makedonskiot mladinski sojuz i dr., koi ne bea na centralisticki pozicii, no koi sepak imaa makedonski karakter.
Zatoa, im se zabranuva na bliskite na ubienite Makedonci da organiziraat panihidi, da gi posetuvaat grobovite, kako sto e slucajot po povod godisninata od ubistvoto na T. Aleksandrov, na Jane Sandanski i dr. (ova e pisuvano vo dalecnata 1937godina????)
So site tie merki bugarskata reakcija saka:
1. Da go zacuva zagrabeniot del od teritorijata na Makedonija, da go drzi vo pokornost makedonskoto naselenie, za da moze polesno da go ograbuva;
2. Da go prisvoi makedonskoto prasanje, otkako ke go pretvori vo cisto bugarsko drzavno prasanje;
3. Da go podgotvi psiholoski i fakticki opstestvenoto mislenje, tuku i vo stranstvo, za eventualno osvojuvanje na ostanatite delovi od Makedonija, kako bugarski.
.....................izvestajot izobiluva so konstatacii i fakti koi se vistinska slakanica za dosegaSnata pozicija na makedonskata istoriografija kon Satorov, no ete uporno i kontinuirano za se ova se molci. Seuste nekoj gi prodava prikaznite za opasnosta od spojuvanje na Makedonija so Bugarija pod negovo vodstvo(iako Mk. bese vojnicki okupirana i nasila dodelena na Bugarija i Italija), i vo reformiranite ucebnici za Istorija imeme slatki lagi deka povratnikot od zatvor vo KPM ja spasil celata rabota i go organiziral vostanieto....seuste nekoj saka da ne ubadi deka 1943g. na Kosovo imase ogromen sneg koj nemozese da se precapa....
|
| mnik |
Eve neshto se mrda vo Germanija za nas:
Znam deka ne e so temava mnogu povrzano ama slednio post e neshto kako i Temava ova samo za info:
Foss says minorities are Greek big lie
Bon/Skopje, 13:54
A big lie of Greeks is their attitude towards ethnic minorities i.e. the denied existence of other ethnicity in Greece, German historian Christian Foss said.
"This also refers to Macedonians given the official non-recognition of Slav minority in northwest part of Greece, which clearly declare themselves as Macedonians. I reckon that minorities-related issue stands behind the big agitation over the name of the Republic of Macedonia," Foss told Deutsche Welle Radio.
Historian Foss stressed that name issue ignited by Greece is "artificial".
"The problem was created artificially given the fact that the name Macedonia plays no role as far as Greeks are concerned. The Ministry in Northern Greece used to call itself a Ministry for Northern Greece, and following the rift with the Republic of Macedonia in 1991, Greeks started to glorify Alexander The Great and his heritage, the Vergina Star, in particular the name Macedonia, which has been too much exploited on national level," Foss said. In this context, he also mentioned the renaming of an airport in Thessaloniki, and Alexander-engraved 100 drachma coins.
As regards the historical context of the name, Foss said the problems occurred in early 20th century, when the three Balkan neighbors of Macedonia forged ahead with grabbing its territory.
"In the course of Greek dictatorship era in early 20th century, Greece had mistreated the Slav-speaking population. Greece took an advantage of the civil war in late 40s (of 20th century) to banish tens of thousands of Slav-speaking residents fighting shoulder-to-shoulder with communists. This is an important factor to comprehend why Greeks block a solution to the so-called Macedonian issue.
Up to present days, these refugees have been deprived from their right to return home as Greece challenges Macedonian identity, German historian said in an interview with Deutsche Welle Radio.
|
| mnik |
Mene mnogu mi e chudno shto i denes ne se zboruva za Srem, toa beshe isto edna golema Prevara od strana na srbite:
Chitajte Go ova:
The Battle of Srem: The Controversy That Won't Die
By Sasha Uzunov
(Melbourne & Skopje)
July, 27, 2003
The second of August 2003 marks the centenary of the Ilinden Uprising, an unsuccessful attempt to free Macedonia of five hundred years of Turkish Ottoman occupation. Despite being a failure, many historians regard the rebellion as laying the foundations of a future independent Macedonian nation-state. Another event with significant importance, though not given as much attention as Ilinden, is the controversial Battle of Srem.
Last January marked the 58 anniversary of the controversial battle of Srem in northwest Serbia. Thousands of Macedonian Partizans were sacrificed against retreating Germans at the Srem Front during the last days of World War Two. Some have argued that Srem represents Macedonia's betrayal by Yugoslav Communist ruler, Josip Broz Tito, and the sabotage of the movement for an independent and unified Macedonia.
In 1913, a decade after Ilinden, the Ottoman Turks were eventually kicked out of Macedonia, but unfortunately for the Macedonians, their nation was divided amongst Serbia, Bulgaria and Greece. At the end of World War I, Albania received a slice-albeit a small piece of Macedonia.
In between the two World Wars, Macedonians in all four parts were denied the right to their own ethnic identity. So it came as no surprise that a movement for the reunification and independence of Macedonia sprung up during World War Two. Macedonians living under Serbo-Yugoslav occupation formed a Partizan movement, under the guidance of a united front consisting of communists and nationalists.
Ironically, on 2 August 1944, the People's Republic of Macedonia, the part known as Vardar Macedonia that had been under Serbian domination since 1913, was proclaimed at the ASNOM Conference (Anti-fascist Council for the National Liberation of Macedonia), held at the Prohor Pcinski monastery. ASNOM delegates elected Metodija Andonov-Cento, a non-communist Partizan from Prilep, as Macedonia's first president. Cento's goal was to create a reunified Macedonia, either fully independent or as a republic within the new communist federal Yugoslavia.
He wanted to use the Macedonian Partizans for the liberation of Aegean and Pirin Macedonia, the areas under Greek and Bulgarian occupation respectively. But Tito, Svetozar Vukmanovic-Tempo, Montenegrin-Serb communist and Tito's envoy to Macedonia, and Lazar Kolisevski, the pro-Tito boss of the Macedonian Communist Party, were opposed to Cento's plan. They wanted the Partizan units for the Srem campaign, which began in October 1944.
Cento and Tempo argued bitterly over the issue. Cento told Tempo: "the units must liberate Macedonia, and if they're sent to Serbia, what will the Macedonian people say?" Tempo responded: "there's no battle of survival here in Vardar Macedonia!" Cento added: "if there is no battle of survival here, there surely is one in Aegean and Pirin."
Cento, together with Kuzman Josifoski-Pitu, Macedonian Communist hero, and General Mihajlo Apostolski, led the Partizan units into Aegean Macedonia on December 5, 1943. There, Cento's army engaged the Germans in heavy fighting. A few weeks later Cento arrived in Salonika. Then his army reached eastern Macedonia and fought the pro-Axis Bulgarian forces. The objective of the mission was to lay the foundation for a national uprising in all occupied parts of Macedonia. Three months later, Cento and the Partizan force returned for the ASNOM conference.
Vera Aceva, female Partizan leader, described Cento's long march as an outstanding example of heroism. "Cento is very popular with the people." But in 1946, under the direction of Tito and Kolisevski, Cento was sentenced to 11 years hard labour for crimes against the people. Two of the judges in the show trial were Kola Casule, who now promotes himself as a writer/ philosopher, and Lazar Mojsov, later to become Yugoslav Foreign minister and now living in retirement in Belgrade, Serbia.
In 1990 A Macedonian court overturned Cento's conviction and he was fully rehabilitated. No criminal proceedings were ever launched against Kolisevski, who died in peaceful retirement in 2000, or Casule and Mojsov. In 1993 ex-political prisoners lobbied the Public Prosecutors office to launch an investigation into a number of Macedonia's Communist ruling elite. But intense pressure from then ruling Social Democrats stopped the investigation. Staff from the Prosecutors office was instructed not to open up a can of historical worms.
Stevce Pavlovski, then Macedonia's Public Prosecutor, said in interview in March 1993, that he would have to put "fifty per cent of Macedonia's old Communist in jail for treason. For that reason, no such investigation would take place." When the self-styled nationalist party VMRO-DPMNE came to power in 1998 it also kept quiet about the issue, especially when the son of Kole Casule, Slobodan, became Foreign minister.
By September 1944, the Germans had retreated from Greece, Aegean, Vardar and Pirin Macedonia; and by October the British had entered Athens. The Germans were bottled-up in northeastern Yugoslavia, which is the Srem region in Serbia. Srem was seen as the last stand in the Balkans.
Winston Churchill, British wartime Prime Minister, wanted to preserved British influence in Greece, including Aegean Macedonia. On 12 August, 1944, he warned Tito not to annex Aegean Macedonia, but conceded in a telegram to his Foreign Secretary, Anthony Eden, that "it will be difficult to stop."
A Macedonian Partizan brigade was dispatched to Aegean but, according to Dusan Biber, Slovenian historian and former partisan, on "12 December, 1944, Marshal Tito gave strict orders to the Macedonian Headquarters not to permit the return of the Macedonian brigade to Greece, which would have caused an international scandal." This indicates Tito obeyed Churchill's directive.
Macedonia had its own Partizan army (NOVM) but it was forcibly merged with Tito's National Liberation Army of Yugoslavia (NOVJ) in October 1944. Those who refused to serve with NOVJ were executed or imprisoned. Therefore, a distinction must be made between "Yugoslav" and Macedonian Partizans, as they were independent of each other until Tito's takeover of the latter.
NOVJ was a 500,000 strong Partizan army, which consisted of 18 army corps (korpus) or 50 divisions. One hundred thousand were Serbs; the other 400,000 non-Serbs. NOVJ was made up of the following formations: the Macedonian 15th and 16th Army Corps, and the Bregalnica-Strumicko Corps; Montenegrin and Hercegovian 2nd Corps; Bosnian 3rd and 5th Corps; Croatian 4th, 6th, 8th, 10th and 11th Corps; and the Slovenian 7th and 9th Corps. The Serbs formed the First Army Group within NOVJ (1st and 12th Proletarian Corps, 13th and 14th Corps)
The 400,000 non-Serbian Partizans are broken down into the following categories:
Macedonians - 3 Corps:
88,500
Montenegrin - 1 Corps:
29,500
Bosnians - 2 Corps:
59,000
Croats - 5 Corps:
147,500
Slovenians - 2 Corps:
59,000
Other - (Hungarians, Albanians, Italians etc):
16,500
These statistics are based on the book Sremski Front 1944-45, by Milovan Dzelebdzic, Ljubivoje Pajovic and Dusan Uzelac, Beogradski Izdavacko Zavod, Belgrade, Serbia, 1979.
The figure of 88,500 indicates that the Macedonians were a major part of NOVJ. NOVJ fought the Axis occupiers, Germany, Italy, and Bulgaria, and their collaborators, Serbian Chetniks, Croatian Ustashe, Slovenian Domobrans, and Albanian Ballists.
The Srem campaign got underway in October 1944, and in January 1945 the Macedonian 15th Army Corps entered the fray. This means 29,500 Macedonians were sent to Srem. However, critics of Tito maintain the figure was higher and should include those diverted to Bosnia and Croatia to mop up Axis resistance, and those executed for refusing to serve at Srem. Only an impartial commission of inquiry can discover the true figure. No Macedonian governments-since independence from Yugoslavia in 1991-have responded to calls for such an inquiry.
Mitre, 80, is a Macedonian Srem veteran now living in Melbourne. He said he was told that he would be marching to liberate Solun (Salonika). "Instead, we were tricked, and sent to Srem to fight the retreating Germans. We were used as cannon fodder."
Tase, 74, said he was in Skopje in 1944 working as a tailor's apprentice but was too young to go into the army. "I remember thousands of men singing and dancing like it was a wedding feast (svadba). They were euphoric about going to Solun. But the commanding officers that were mainly Serbs and pro-Yugoslav communist Macedonians rounded them up and sent them against their will to Srem. They were herded like cattle into train carriages."
Jonce, another Srem veteran, begins to shake and tears roll down his face as he recalls his wartime experiences. "I was very lucky. A relative of mine, who knew the truth, told me to keep my mouth shut about going to Solun. Some of my friends, who put their hands up to go there, were taken away and shot. I still have nightmares about it."
Milovan Djilas, Montenegrin Marxist and partisan officer, wrote in his memoirs, Wartime, that Aleksandar Rankovic-Leka, with Tito's approval, ran the Srem campaign. Rankovic, a Serb, was expelled from the Yugoslav Communist Party (SKJ) in 1966 for abusing his position as director of UDBa, the secret police. He also opposed the creation of an independent Macedonian Orthodox Church, and orchestrated a ruthless crackdown on ethnic Albanians in Kosovo in the early 1960s.
According to Djilas, "Srem was the greatest and bloodiest battle our army (NOVJ) ever fought.Yet it was that battle, that breakthrough, which has been most criticised even from participants: essentially, that all the fighting was superfluous because the Germans were collapsing, and the new (communist) government was already established in Belgrade." Djilas, who later fell out of favour with Tito, was in favour of the Battle of Srem because it "aided the Yugoslav revolution" but the opportunity for Macedonian reunification was lost-probably for ever.
Many are quick to point out that Tito was bound by the 'Big Three Agreement' at Yalta not to encroach upon the British sphere of influence in Aegean Macedonia. However, during the Greek Civil War (1946-49), Tito supported the Aegean Macedonian Partizans (SNOF) against the British and US-backed Greek Monarchists. Therefore, Tito broke the Yalta agreement. Josif Stalin, Soviet dictator, also opposed Tito's intervention.
Some historians have argued that Tito thwarted Macedonian reunification in 1944, because a strong Macedonia would have seceded from the Yugoslav federation; but advocated Macedonian reunification during the Greek Civil War in order to provoke a split with Stalin. The Yugoslav Communist leader used the Macedonian question as a pawn in his diplomatic game. Djilas points out that Tito used a similar trick with the Slovenians over the city of Trieste, which was in Italian hands. Tito threatened to annex Trieste for Slovenia, but was bluffing in order to squeeze concessions from the British and Americans after the Second World War.
In 1949 Yugoslavia broke away from Moscow's orbit, and Britain and the US came to Tito's assistance. He, in return for western support, pulled out of the Greek Civil War and closed the border with Greece. There were instances of Macedonian border guards being forced to shoot ethnic Macedonia refugees and partisans from Aegean. Those who were not shot drowned themselves in Lake Prespa to avoid capture and certain death at the hands of the Greek Monarchist forces. But before the frontier was sealed, over 20,000 Aegean Macedonian children (deca begalci) managed to flee into the Vardar Macedonia and Eastern Europe. Some eventually found their way to Canada, and Australia.
Sasha Uzunov is a freelance photo-journalist and ex-Australian soldier who did 2 tours of peacekeeping duty in East Timor.
|
| mnik |
Dedo mi Bog da go proste Beshe Praten tam, go tovarile vo Kamijon i Ciradata ja spushtile. Im se reklo deka ke odat na Solun, i koga izlegle bile vo Serem, imalo Lugje, poveketo Srbi no i Makedonski Predavnici koji imale zadacha da go ubijat sekogo koj ke se sprotistavi da odi na Front.
Tja on iskubal ziva glava kako lesen Invalid!!!!
|
| Jakov |
Od site Makedonci koi bile za odenje na Solun a ne na Srem,nema ni eden kaznet so smrtna kazna. Site takvi kazni misam deka se 11 se preimenuvani vo zatvorski. No toa e drug del od NOB. |
| cyberlady |
Jakov, profesor po istorija li si?
[:I][:I] |
| Jakov |
quote:
Originally posted by cyberlady
Jakov, profesor po istorija li si?
[:I][:I]
Sakas da zemas casovi. :)???
Da.[;)] |
| cyberlady |
quote:
Originally posted by Jakov
quote:
Originally posted by cyberlady
Jakov, profesor po istorija li si?
[:I][:I]
Sakas da zemas casovi. :)???
Da.[;)]
Jakov, nemam pari da platam casovi po istorija.
Tatko mi ne dava 1000 evra za postdiplomski studii.
[:)][:)] |
| Jakov |
Ajde ajde prviot semestar e besplaten..... |
| cyberlady |
quote:
Originally posted by Jakov
Ajde ajde prviot semestar e besplaten.....
Duri i da e besplaten prviot semestar, ne bi stanala magisterka mundi.
[|)][|)] |
| element |
quote:
Originally posted by cyberlady
quote:
Originally posted by Jakov
quote:
Originally posted by cyberlady
Jakov, profesor po istorija li si?
[:I][:I]
Sakas da zemas casovi. :)???
Da.[;)]
Jakov, nemam pari da platam casovi po istorija.
[quote]
Ajde taka ostanalo ke si dobies diploma ke odis vo stransvo i tamu ke polagas na novo eden del, bidejki ne e ista istorijata [:D][:D][:D]
|
| ProMKD |
Ej, go predizvikuvas jakov? Nemoj taka, covekot znae za sto zboruva |