| Makedonci, prv oformen slavenski narod | |
| Makedon | Бугарската пропагандна машинерија тврди дека Македонците и тнр. бугарски „словени“ имаат ист словенски корен и според тоа Македонците се Бугари. Но, тоа е сосема неточно, за што сведочи и историјата. Словенските народи се делат во повеќе национални групи и тоа: Словени, Анти и Венети. Сите тие имале сличен јазик, но биле различни етникуми. Во денешна Бугарија се имаат населенo Анти, а во Македонија Словени. Од кога Антите го прифатиле словенското т.е. македонското писмо, јазик и култура во доцното средновековие , после 11 век и тие почнале да ги нарекуваат Словени, но дури во 11 век. Славените се населиле на запад на Балканите, а источно од нив до Црноморито Антите тнр. бугарски „словени“ (ОБЩОНАРОДНОТО И РЕГИОНАЛНОТО В КУЛТУРНО-ИСТОРИЧЕСКО РАЗВИТИЕ НА ДУНАВСКАТА РАВНИНА * Димитрина Митова-Джонова, Издание на БАН, София, 1989). Византискиот хроничар, Прокопиј од Ќесара вели „овие две НАЦИИ, Словени и Анти живеат во демократија“ (Procopius of Caesarea : Wars VII 14.22). Значи, македонските Словени и бугарските Анти биле два различни народи. Воедно, Антите и Словените биле непријателски настроени едни кон други, дури меѓу нив избувнала и војна во која победиле Словените ("Христоматия по история на България", стр. 57). За да ја зајакне Византиската моќ, императорот Јустинијан ги вооружувал Словените против Антите (тнр. бугарски „словени“) кои во подолг временски период биле големи непријатели ( "История на българската държава през средните векове", том I, София, 1970 г. стр. 41). Од историска гледна точка, да се тврди дека Македонците и Бугарите се еден ист народ е чиста глупост и шпекулација. Споредбата меѓу Македонците и Бугарите е исто како да се споредуваат Полјаците со Русите, или пак Чесите со Русите или Украинците. Со еден збор, тврдењата на бугарските пропагандисти дека Македонците се Бугари, е исто како да се тврди дека Словаците се Украинци или пак дека Полјаците се Руси! Од друга пак страна, за својата и странската историја, бугарските историчари ја кажуваат историската вистина дека нивната модерна бугарска нација е создадена од мешавина на Трако-Мизијци, туркомонголските Бугари со 7 Антски племиња и Северјани (најстарото руско словенско племе); извор: "Rulers of Bulgaria" Text by Profesor Milcho Lalkov, Ph.D. Македонците никако не можат да се вклопат никако во „бугарскато племе“; не влечат потекло од Антите, Северјаните и туркоБугарите. Напротив, Македонците биле големи непријатели на етникумите кои ја сочинуваат модерната бугарска нација. Како што видовме погоре, Словените со Антите (тнр. бугарски словени) биле непријателски настроени, а особено големи непријателства и војни имало меѓу Македонците и вистинските, турските Бугари. Во егејска Македонија, во градот Филипи, пронајден е запис на туркобугарскиот хан Пресијан од 837 г. кој гласи: „Пресијан од Бога владетел на многу болгари, го испрати кавханот Исбул после давањето на војска нему и на боилот Коловур ПРОТИВ СМОЛЈАНИТЕ [Державин, Н.С. История на България. Том І, с.213, цитат по Георги Радуле КОЙ ФАЛШИФИЦИРА ИСТОРИЯТА?]. Во денешно време, бугарските историчари намерно зборчето „против“ го фалсификуваат и го преименуваат во „кај„, со цел да се пропагира кај пиринските Македонци кои носат смолјански корен, дека се Бугари. На друг средновековен бугарски споменик, напишан на варовна плоча од 9от век од страна на турско-татарските бугари кои говореле турски јазик, стои: Хан Омуртаг ја поведе својата војска против словените ...да ги уништи словените и да не можат да се оправат се додека постои сонцето и тече реката Тича ("Първобългарски надписи", Веселин Бешевлиев, София, 1979 г., БАН). Знаејќи дека Македонците никако не можат да се вклопат во „бугарското племе“, модерниве бугарски „историчари“ почнаа да измислуваат како во Керамиското Поле (прилепското поле) се населил ханот Кубрат, користејќи еден цитат од „Животот на Св. Димитрија Солунски“ кој вели дека некој си Коурват дошол од Панонија со ромејски (византиски) пленици и ги населил во Керамиското Поле. Но, како што вели народов, на лагата и се кратки нозете, па има доста византиски извори за тој Хорбатос. Византискиот историчар Глигора вели дека Хроватос бил водач на Хрватското племе (Gr#233;goire, op. cit., pp. 91, 104 ff.). Познатиот византски историчар и император, Константин Порфиногенет вели дека Хробатос навистина се населил во Македонија, бил Хрват, а подоцна заминал (најверојатно преку денешна западна Македонија и Албанија) во Далмација, каде станал водач на далматинските Хрвати (Constantine Porphyrogenitus, De Administrando Imperio, edited by G. Moravcsik and translated into English by R. J. H. Jenkins (Budapest, 1949), pp. 146 ff.). Можеби, затоа и западните македонски народни носии се толку слични со далматинските носии; но, во минатото често било и презимето Хорват, за штo најдобар пример е првиот македонски генерал во руската царска војска од 17 век, Иван Хорват. Но, да се навратиме на етногенезата на Македонците. Македонскиот народ почнува да се оформува како посебен етникум уште во раното средновековие од два носечки столба: античкото домородно македонско население и од Словените, со нивна фузија во еден етнос. Првите византиски документи, македонските Словени ги опишуваат како народ кој е домороден, а не доселен во Македонија. Еден од најстарите историски извори за македонските Словени е „Животот на Св. Димитрија Солунски“ од 6-от век, каде македонските племиња се прикажани како имаат свои кнежевства, потчинети на византискиот Император и своја локална самоуправа на чело со жупани „Evocatis ex tota provincia principibus (жупани) conventum habuit“; извор:Livius XLV. 29. Од истиот извор дознаваме и кои се најголемите словениски племиња „Sclavenorum gens numero infinito ex Dragobitas, Sagodatis, Belegeretis, Baenitis, Berzitis, reliquisque, quae primum uno ex ligno naves praeparare diciderant“ т.е. Драговити, Сагудати, Велегезити, Бенити, Брсјаци... Нема апсолутно никаков усмен или пишан историски извор, дека античките Македонци мигрирале од Македонија или не дај боже пропаднале во земја, исчезнале. Напротив, нивната крв тече во современите Македонци, било тие тоа да го сакаат или не. Најдобар пример како да го обајсниме словенизирањето и опстојувањето на античките Македонци е, Романија. Тековнава историја не учи дека Словените неколку стотици години живееле зад Карпатите и зад Дунав, на територијата на денешна Романија; но, Романците- наследници на Даките не изумреле, туку уште се живи и живеат во Романија. Така и античките Македонци опстанале, па поради заедничката религија, а со тоа и култура на античкито домородно македонско население и словените, настанала фузирање во еден етникум. Доказ за тоа е и Солун, градот кој беше најголемо византиско упориште, но целосно словенизиран, каде сите негови жители збореле чисто словенски. Во најстарото „Житие на Св. Методиј“ од 9от век целосно се пренесени зборовите на Михаил Трети (византиски император) упатени до Светите Браќа Солунски: „...вие сте Солуњани, а сите Солуњани чисто словенски зборуваат”. Византискиот Император, Константин Порфиногенет вели: „цела Македонија и скоро цел Пелопонез се словенизирани“ (Ibid; p.86). Значи, денешните Хелени, можат да полагаат право на континуитет со античките Хелени како и денешниве Македонци со античките Македонци. Историските факти велат дека и цела Елада била словенизирана со исти словенски племиња како и македонските. Само во источен Хелас (денеска погрешно го нарекуваме Грција) останале џепови со автохтоно грчко-ромејско население (Macedonia and Greece - The Struggle to Define a New Balkan Nation, John Shea, McFarland and Company Inc., North Carolina, 1997; p.86 ). Не само Хелада, туку и Епир и Тесалија во 8от век биле целосно словенизирани (Strabonos Epithomatus 8 век, C. Muller, Geographi graeci minores, Paris 1882, p.574). Македонскиот народ, почнал многу рано да се оформува. Можеме да кажеме дека Македонците имале први своја држава, со оформен етникум, народ. Веќе во втората деценија 7от век, во Македонија имаме создавање на примитивна државна формација, составена од обединетите македонски склавинии, кои дури имале и свој крал (рекс) Хатсон на чело на државата (Mirac.,II ,p.1325-1333). За жал, Византијците го убиваат Хатсон и македонската држава без лидер пропаѓа. Педесет години подоцна, во 70те години од 7от век, македонските склавинии прават нов обид за обединување т.е. форирање на држава; овој пат, крал (рекс) на обединетите македонски склавении е Пребонд, но пак Византија го уништува Пребонда и Македонија потпаѓа под Византиска т.е. Ромејска власт (Извор: "Mirac., II, p.1325-1333. / “Mirac.,",II,p.4, Tougard, p.148-176). Како што гледаме, во исто време кога се формира државата на турските Бугари, се формира и македонска држава, која е со компактен единствен етникум, за разлика од хеторегената етничка слика во бугарската држава, со азијатски и мноштво европски етникуми. |
| FireDevil | quote:More tatarko toj vashiot tatar Stoichkov izjavi "I Gospod E Bugarin" koj manedonec koj istoricar ebate tatarko si slushnal ne si doslushnal... |
| jingibi | Vancho e vo bunishteto na istorijata denes. Каj нас не е на буништето. Ние знаеме кому ке дигате споменик каj вас - на Тито. Тоа каj нас е на буништето. |
| f9 | Tito e kontraverzna lichnost,za koja lichnost ti ne si bash informiran.Bilo kakva sporedba so Vancho Mihajlov e nebulozna. Tito za razlika od Vancho beshe dolgogodishen drzhavnik cenet i pochituvan vo zemjikoj opfakaa poveke od polovina na svetskata populacija.Toj vo vreme na najgolemite svetski krizi pomegu nuklearnite blokovi go stvori dvizhenjeto na nevrzanite koe kolku tolku im vlevashe nekakva moralna odgovornost na dvata voeni bloka za ostatokot od svetot.Toa dvizhenje deluvashe kon osloboduvanje i afirmiranje na mnogu zemji od neokolonijalizmot. I Bugarija go ceni iako ti za toa ne znaesh.Denes e jasno ako Bugarija mu se pridruzheshe na Tito na vremeto,a ne na Varshavskiot pakt ke imashe dosta luge koj shto go tvrdat slednovo vo Makedonija denes: 1.Pobogato se zhiveeshe-Se imashe pari i za letuvanja,i za kuki i za koli i najkvalitetna hrana se jadeshe 2.Granicite ni bea otvoreni vo sto i sedumdeset zemji bez viza,vkluchuvajki ja i SAD i SSSR 3.Kriminal nemashe,znaeshe kako so kriminalcite,drogi nemashe ubistva nemashe,krazhbi nemashe -ili site ovie raboti gi imashe mozhebi vo soodnos od 1: 1000000 sporedeno so denes. 4.Imavme potomstvo,pravevme deca.Stapkata na natalitetot beshe nad onaa na mortalitetot za razlika od denes kade shto ednostavno cifrite pokazhuvaat deka nacijata ni umira. 5.Imavme rabota so stranci zemji i politiki koj ne ne maltretiraa sekojdnevno duri i po forumi za nashiot identitet i suverenitet. Se razbira li deka ova se stavovi na golem del na deneshnata Makedonska polulacija. Sega za Vancho... 1.Za razlika od Tito koj beshe na strana na antifashistichkite sili Vancho beshe Hitlerof potrchko Toa e dovolno za da ostane vo kantata za gjubre od istorijata. |
| Duhot na Vovata | "Tito e kontraverzna lichnost,za koja lichnost ti ne si bash informiran." Tito e satrap, diktator i drzaven kriminalec od proba - par exellence. Naj-ubavoto za Tito e deka veke go nema. Ako za tebe toj e "kontroverzna licnost" po nekakva pricina, to na istata taa pricina bi trebalo i A. Hitler, i J. Stalin, i B. Musolini, i Todor Zivkov i N. Causesko i celata pleada takvi gomnari isto da se "kontroverzni licnosti". Ti ako nemas informacija za takvata kategorija, svetot nadvor ot Vardarskiot "Alice's Wonderland"imame dovorno informacija za da gi postavime kategoricno so etiketa "SCRAP". Vanco moze da e na bunisteto na VASATA domorasnala, za vnatresna potreba "istorija". Za istorijata na realniot svet toj e IKONA. Jasno? |
| f9 | Jasno? Ne znam kolku ti e tebe jasno...Vancho Mihajlov go prespa zhivotot od 1934 do krajot- vo smetilishteto na istorijata.Za razlika od nego koga umre Tito 22 milioni luge mu se poklonija na grobot i stotici drzhavnici i toa ne za dzhabe. Tito e kontraverzna lichnost,no da se sporeduva eden odnaroden terorist osuden i od samata Bugarija 3 pati na smrt i devet pati na dozhivoten zatvor e prilichno smeshno. |
| toni_a | Pechatnica Goebbels GmbH (DOO)! |
| jingibi | [img]http://faq.macedonia.org/images/samoil.poraz.jpg[/img] A miniature from the chronic of Manasius, 1346 - "Basil II defeats Samoil". The text says: King Basil defeated Samoil, the Bulgarian king, and blinded thousands of Bulgarians". Sekomu svojeto, na Bugarite nivnoto! |
| bugarinot | Ne bi sakal da si go gubam vremeto so nebulozi kako gornite. Za da bide jasno kolku vistina ima vo toa "analiz", ke dam samo eden primer.
quote:Ne ke komentiram neozbilni definitsii kako "tursko-tatarski bugari". Shto vsashnost pishuva vo natpisot na kanot Omurtag (814-831), od istata kniga, Chatalarski natpis, str. 200-201: quote:Kako dobro se gleda, vo istochniot Balkan bile naseleni Sloveni, a ne Anti. (Nazivot Anti vsashnost e ime na istochnite Sloveni od zemite na deneshnite Rusija, Ukrajna, Belarus. Se predpostavuva deka na Balkanot e imalo mali migratsii na Anti.) Rekata Ticha i denes go nosi toa ime, se naogja vo najistochna Stara planina i se vleva vo Tsrno more. Malata krepost e pronajdena, isto i kolumnite i lavovite, opishani vo natpisot. Site spekulatsii so absurdnata opozitsija Sloveni/Makedontsi protiv Anti/Bugari pogore se negirat od samiot ovoj natpis na kanot Omurtag, ali ochigledno avtorot na postot ne razbira kontradiktornosta na napishanoto od nego. |
| Makedon | quote:Vidi bugar...Pogore citiranite dokumenti SE BUGARSKI i VIZANTISKI, namerno da vidime koj e koj. Fakt e deka Makedoncite i bugarite bile NEPRIJATELI, a toa ne e nebuloza tuku vistina. I oficijalna Sofija pred svetot kazuva deka modernata bugarska nacija e sozdadena od 7-te pleminja (Antski, ne slavoMakedonski) so turkoBugarite i Severjanite t.e. Rusnjacko pleme. Vie moze da bidete i Rusnjaci...ista krv imate. Slovenite i Antite (t.e. Vie) bile dve razlicni slovenski grupi...t.e. dva naroda, iako Prokopij Keckarski gi narekuva dve razlicni NACII...Nema dilema, Makedoncite ne sme isti "sloveni" kako Vas... Pozdrav! |
| bugarinot | quote:Drag Makedon, vsashnot glavnite vizantiski istorichari za periodot od vtorata polovina na 7 vek Teofan Konfesor i patriarhot Nikifor zborat za "Sedumte slovenski pleminja i Severite", koi naseluvale zemite na deneshna Severna Bugarija, i site drugi dokumenti za periodot 7-11 vek, vkluchuvajki i samite podotsni slovenojasichni bugarski avtori, zborat samo za Sloveni i nikako za Anti (vidi "O pismeneh" na starobugarskiot avtor Chernorizets Hrabar, tsitiram vo original: "Prezhde oubo Slovene ne imeha knig' no chr'tami i rezami ch'teha pogani soshte. Kr'stivshe zhe sa, rimskami i gr'chskimi pismeni, nuzhdaaha sa slovenskii rech' bez oustroenija.). Tselata tvoja teorija za Antite vo zemite na deneshna Bugarija e vistinita kolku i tvoite "tsitati" i nema vrska so istoriskata realnost i nekakva imaginerna propagandna mashinerija na ofitsielna Sofija. Dokaz protiv taa teorija davash samiot ti so netochno tsitiraniot natpis na kanot Omurtag od prvata polovina na 9 vek, koj zbori za Sloveni vo prvata polovina na 9 vek vo najistochniot Balkan, ali dali go razbirash? |
| Great_Macedonian | Jas ne se soglasuvam so recenicata na temava! "Makedonci, prv oformen slavenski narod" <--tuka e vsusnost greskata, od edna strana se tvrdi deka antickite makedonci se del od denesnite makedonci, a od druga deka sne bile "prviot slovenski narod". -Makedoncite nese prv oformen slovenski narod, makedonskiot narod e oformen pred 2800godini.. pritoa samo se dodal "slovenski" element vo nego pred 1500 godini. Po precizno bi bilo da se kaze deka moderniot makedonski jazik e najstar "slovenski" jazik. |
| bugarinot | Teofan Konfesor za Sedumte slovenski pleminja i Severite vo 681:
quote:Slovenskiot narod na takanarechenite sedum pleminja i isto taka Severite... |
| mnik | Here is something good, Bulgarians are now Propagating that in Bosnia they all speak Bulgarian as for the word voulgar and bulgarian propaganda on this issue: Арменецот Симеон Тбир Лехаци, во 1608 година бил во неколку града во Босна, вклучително и во Босна Сарај (денешно Сараево). Еве како тој запишал: "Жителите на таа земја (Босна) са крупни, високи, силни и мускулести јунаци. Тие абсолутно не знаат турски и зборуваат САМО ВOУЛГАРСКИ. И ни кажаа, дека во Румелија освен градовите има и 80 000 ВОУЛГАРСКИ СЕЛА... Насекаде в Босна има ВОУЛГАРСКИ манастири... Во Босна сите говорят ВОУЛГАРСКИ ... " now, try not to laugh and see how bulgarian propaganda interpreted it: Арменеца Симеон Тбир Лехаци, който през 1608 година е бил в няколко града в Босна, включително и в главния - Босна Сарай дн Сараево Ето какво казва той: "Жителите на тази страна Босна са едри, високи, силни и мускулести юнаци Те абсолютно не знаят турски и ГОВОРЯТ САМО БЪЛГАРСКИ И ни казаха, че в Румелия освен градовете има и 80 000 БЪЛГАРСКИ СЕЛА Навсякъде в Босна има БЪЛГАРСКИ манастири В Босна всички говорят БЪЛГАРСКИ " ------------------------------------------------------------------- Оттуда за пять дней мы достигли Босна-Сарая Люди той страны – здоровые богатыри, сильные и могучие, рослые и мускулистые; они совсем не знают турецкого языка, но только болгарский Говорят, что в Румелии, кроме городов, есть 80 тысяч болгарских сел; по исповеданию они греки, а их архиепископ сидит в Атране В Боснии повсюду есть также много болгарских монастырей В Боснии все люди говорят по-болгарски и если клянутся, то, кроме имени Мехмета, ничего по-турецки не знают, поэтому говорят: «Такоми бога и вира Мехметская», то есть «Вот те бог и вера Мехметова» http://www.vostlitnarodru/Texts/rus/Lechaci/text1htm http://www.vostlitnarodru/Texts/rus/Lechaci/text1htm in bosnia all people are talking only bulgarian :) :) :) what to say on such a stupid claim! just bulgar off :) this is a post from some bugarash jane from pirin in some forum: http://www.politikforum.de/forum/archive/22/2005/06/1/102482 so if we know that people in bosnia spoke voulgarian language as this source refferes and it has nothing to do with bulgarian because bulgarian have never been spoken in bosnia, than what word voulgar means? ;) |
| mnik | And here is some more [:D] a snake, a worm, a reptil? no...just a little prick from bulgaria who thinks that every word starting with letter b is proof for bulgarian origin. ....Knji#382;evni pojam "bugar#353;tica" uveo je renesansni pesnik Petar Hektorovi#263;, Hvaranin, kome u "Ribanju i ribarskom prigovaranju" 1555. godine ribari "bugare srpskim na#269;inom". "Bugariti" na starinskom zna#269;i #382;alosno pevati.... in english: literar term "bugarstica" was intoduced first by renesanse poet petar hektorovic from island hvar, where in his travelogue "fishermen and fishermen's conversation" 1555. fishermen "bugare in serbian way"...."bugariti" in old language means sad singing (probably from verb "tuga" meaning sorrow, tugariti=bugariti, my note) http://www.knjigainfo.com/index.php?gde=@http%3A//www.knjigainfo.com/pls/sasa/bip.tekstovi_o_izdanju%3Ftip%3D12%26pblcid%3D94306@ also other sources confirms that term bugarstica was introduced by petar hektorovic and that bugariti ment sing sadly: ...Својевремено, оне су важиле као тужне песме (сам назив бугарштица потиче вероватно од глагола бугарити, што значи тужно певати).... http://www.tvorac-grada.com/velikani/jovan02.html the oldest bugarstica comes from croatian settlers in italy. it is found by miroslav pantic, the greates researcher of bugarstica songs. it is written in italian epic piece Lo Balzino by Ruggero de Pazienza who wroted that he dont know a language of the song. here it is: Orauias natgradum smereuo nit core nichiasce snime gouorithi nego Jamco goiuoda gouorasce istmize molimtise orle sidi maolonisce dastibome progouoru bigomte bratta zimaiu pogi dosmederesche dasmole slauono mo despostu damosposti istamice smederesche Jacomi bopomoste Jslaui dispot pusti Jsmederesche tamice ,Jatechui napitati serene creucze turesche bellocatela vitesco cha prof. m.pantic resolved succesfully resolved translation: (1) Orao se vija#353;e nad gradom Smederevom (2) Nitkore ne #263;a#353;e s njime govoriti, (3) nego Janko vojvoda govora#353;e iz tamnice: (4) »Molim ti se, orle, si#273;i3 malo ni#382;e (5) da s tobome progovoru: Bogom te brata jimaju (6) po#273;i do smederevske [gospode] sa s’ mole (7) slavnom despotu da m’ otpusti lz tamice smederevske; (8) i ako mi Bog pomo#382;e i slavni despot pusti (9) iz smederevske tamnlce, ja te #263;u napitati (10) #269;rvene krvce ture#269;ke, beloga tela vite#353;koga« http://www.mundimitar.it/sklavunske_naseobine_u_juznoj_italiji.htm a snake, a worm, a reptile? no....just an arrogant little prick. :) :) :) :) |
| mnik | http://www.mundimitar.it/sklavunske_naseobine_u_juznoj_italiji.htm This must be something with the Bulgarians in Italy and are Chroats[:D], they all have Bugarshtica Songs there [:D] Bulgarian stupidity unbound [:D] Just note: (1497)[/b] |
| mnik | quote:I do agree with you. |
| mnik | quote:In this case, all of them are Bulgarian Patriots as the Miladinov Brothers were [:D] Just read what Miladinovs wrote: Legend about Alexander the Great, and Justinian, some unknown unnamed Bulgar Kings, and Beautiful Poem about macedonia: Tga za Jug [:D] Bulgars with Ancient Macedonian Roots [:D] SO great Bulgar Patriots were they, exactly as the Croats in Italy [;)] |
| mnik | So Get used to it that Boulgar = Peasant, Prostak Bolgar = Bugarian And since this are two different but close words from Byzantine time, they got mixed and missunderstood by the unliterate People Boulgars = Peasant, unliterate person or Prostak Not everything that Glance is Gold[;)] Have nice day |
| dejan | GO mnik[:D] |
| Makedon | quote:Vo pravo si, pogresno sum go formiral topicot. Na makedoncite im se pridodal slovenskiot del. |
| Makedon | quote:Hronikata na Teofan Konfesor: "покорените седем славянски племена били принудени да плащат на българите данък." Specijalist za slovenite i antite e Prokopij Kesarski. Antite se vo Bugarija, Slovenite vo Makedonija...poradi slicnosta, nekoi gi mesale i gi stavale antite vo Sloveni, sto e greska, isto kako sto negogas Skiti bile narekuvani azijatskite bugari, a nekogas slovenite. Kako i da e, antite bile pokoren narod od bugarite i nemale nisto opsto so bugarite. Zosto se vikate bugari? Poarno vikajte se turci i oni ve pokorile! |
| bugarinot | quote:Ochigledno si ochaen sluchaj. Aj navedi barem eden istoriski podatok za Anti vo Prvoto bugarsko tsarstvo i voopshto na Balkanot. Teofan i Nikifor zborat za Sloveni vo 7-8 vekovi. Prokopij Kesariski e pishuval za periodot na Justinijan Prvi, koj e zhivel pred naseluvaneto Slovenite na Balkanot i e umrel vo 565 godina, ali ochigledno ti ne si go chital. Imperatorot Justinijan preky diplomatsija, za da obezbedi severnata granitsa na imperijata, koja bila po rekata Dunav, organiziral vojna megju Sloveni i Anti vo zemite na deneshnite Romanija i Ukrajna. |
| Korab | quote:http://www.b-info.com/places/Bulgaria/data/maps/BGlatSWhr.jpg Како што можеш да видиш околу 50-70 км јужно од Пловдив се наоѓа град СМОЛЈАН во јужна Бугарија надвор од пиринска Македонија. Доста извесно е дека и овој регион бил населен со Смолјани односно дека смолјаните се дел од бугарскиот народ..исто и со Куманово, куманите во Македонија станале македонци, итн. |
| jingibi | Глупост, после глупост. А сега кажете коj освен вазе им верува? Па вие пак си веруваjте.... The Macedonians had little or no political and national identity of their own until the 20th century. Medieval sources traditionally describe them as Bulgarians, a definition which survived well into the period of Ottoman rule as attested by the Ottoman archives and by descriptions of historians and travellers. The key events in the formation of a distinctive "Macedonian" identity thus came during the first half of the 20th century in the aftermath of the Balkan Wars of 1912-1913 and especially following the Second World War. So Get used to it that Boulgar = Peasant, Prostak Bolgar = Bugarian ГЕНИАЛНО!!!!ДОЛУ Е ОШТЕ ЕДЕН ПРОСТАК... [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/mk/8/80/Bitola_Inscription.jpg[/img] Slavic settlements in 6th century Bulgaria [img]http://www.eliznik.org.uk/RomaniaHistory/bulg-map/bulgaria-slav6th.GIF[/img] |
| Korab | quote:Не би рекол дека било баш така; Населението во вардарска Македонија и не се разликувало многу со тоа од Мизија: THRACIAN tribes: Bessi The Bessi lived in the mountain regions on the upper course of the river Mesta. The Bessi are known to have continued to speak their own language until 570 AD. Paeonia Paeonia is now in the Republic of Macedonia, north of ancient Macedonia where the Vardar river goes through through narrows, west of the Thracians of the Struma valley. The Paeonians are documented by Herodotus, then five centuries later by Strabo, then two centuries later Dio Cassius places the Paeonians in a larger area up to and along the Danube. Other tribes linked within the Paeonians were the Agrianians to the north in southern Serbia, and the Laeaei in the area of Kyustendil. Phrygians Probably also known as the Brygi, Bryges Phryges and Brigians. They are thought to have moved in to west and central Anatolia from Thrace around 1200 BC. Their language is thought to be linked to modern Armenian. Herodotus records an account that the Phrygians once lived in Macedonia and were removed to Asia Minor. Moesi (Mysia) The Moesians (Mysians) ruled the lands between the Danube and Balkan mountains (Stara Planina), and possibly also north of the Danube. The Romans defeated them in the first century BC, and by 28 BC their name was given to the extensive Roman province which included all the lands south of the Danube from the Black Sea to the Sava. There were also Mysians in Asia Minor who were Thracians living between the Lydians Phrygians and Trojans, and in Bithynia. These names of the Thracian tribes in Asia Minor continued through to the Roman provinces of Blythia and Mysia. Edonians Thracian people living about Mount Pangaeus. One part of these Thracians were known as the Panaioi by Greeks. Pan probably comes from the Thracian word *pan(s)- meaning a swamp or bog. Triballi The Triballi lived between the Morava and the Danube, their rule extending across the plains of north western Bulgaria. Their history ends after Alexander's death and the invasion of Celtic tribes. The memory of the Triballi as a once great and powerful tribe continued, even being applied to the later Serb peoples. http://www.eliznik.org.uk/RomaniaHistory/thracian-tribes.htm |
| Makedon | quote:Za vreme na Justinijan Slovenite veke ja naseluvaat Vizantija i stigaat do Peloponez. Cela Eleda e kolonizirana o 6 vek, za vreme na Justinijan... |
| Makedon | quote:Smoljanite i Shopite ne se Anti, ami Slavjani i tie treba da bidat Makedonci, ne ;bugari'. Ako dobro pamtam, sopite se separatisti, t.e. ne se smetaat za bugari... Kumanite vo 14 vek preminale vo Turci, se izlamizirale i deneska se albancite vo KUmanovo... |
| Makedon | quote:Tokmu ti sega kaza deka Makedoncite ne go dobile imeto po teritorijata na Makedonija. Prvo se formirala Makedonskiot narod, a podocna site zemji kade sto ziveel makedonskiot narod se narekuva MAKEDONIJA i toa ne samo Makedonija, tuku zapadna Trakija (Pirinsko), Peonija, Ilirija (zapadna Makedonija), Dardanija i dolna Mizija (severna Makedonija) istocna Tesalija. Pogledni karta na cela Makedonija i se ke ti stane jasno... Za tvoja informacija, Makedonci ziveele od Stobi (Velesko) pa cela teritorija se do Ahaja (Solun)...nekogas Peoncite go vladeele podracjeto i do Strumica, no lugeto od Stobi pa na jug po narodnost bile Makedonci; Makedoncite bile slicni so ilirite i trakijcite, toa e tocno. Vo analite na Vilazora (Veles) stoi deka gradot vo Peonija go formirale Makedoncite od Stobi (Gradsko)po golem zemjotres vo 6ot vek, zaedno so Berzitite (slavjani). Na lagata kratki i se nozete, neli? |
| jingibi | Kumanite vo 14 vek preminale vo Turci, se izlamizirale i deneska se albancite vo KUmanovo... За присуството на Турците на Балканскиот Полуостров може да се говори уште од средината на седмиот век. Тогаш турски/туркофонски племиња(Кумани, Печенези, Вардариоти, Гагаузи, Бугари и др) во големиот бран на преселби на племиња кои потекнуваат од јадрото на "Златната орда", во кои биле и словенските племиња, со некои свои ограноци се населиле на Балканскиот полуостров, односно доминантно на териториите на денешна Македонија.За одбележување е и тоа дека новодојдените племиња, скоро без исклучоци, за многу кратко време, се соочуваат со една моќна култура на Византија, со еден високо-организиран моноотеизам/христијанство и во тек на нецели стотина години го прифаќаат.Туркофонскиот елемент, во склад со вообичаената социјална динамика, мешајќи се со другите, останал само во траги, кои не претставувале каков било етнички, а особено не и религиозен факт, со оглед на генералната христијанизација. Воведов-приказна имаше цел да ја релаксира темата, од една , а од друга страна да ги обесмисли и обесхрабри сите видови на гротескна посесивност, покажувајќи дека подрачјево, како и сите подрачја во светот, е терен на интензивни движења на големи групи на луѓе (племиња, народи) и дека судбините не се одвиваат како во псевдо-романтичните бладања на "историчари", или пак "етнолози"! |
| Duhot na Vovata | "Ako dobro pamtam, sopite se separatisti, t.e. ne se smetaat za bugari..." Ima eden grad Trn zapadno od Sofija. Smeta se za najsopskiot grad vo BG. Idi tamo i go izvikaj toa na megdanot na seloto. Taka ke razberes dali pamtas dobro :). |
| bugarinot | quote:O, da, shopite se edni nepokorni pleminja, uporni separatisti. Eve sliki od poslednite protesti na shopite za nezavisnost od problemite, koi im sozdava ofitsielna Sofija: http://www.segabg.com/online/img/2005-07-06/i050305.jpg http://www.segabg.com/online/img/2005-06-17/i050102.jpg http://www.segabg.com/online/img/2005-03-19/i050303.jpg http://www.segabg.com/online/img/2005-07-09/i020305.jpg http://www.segabg.com/online/img/2005-07-09/i020303.jpg http://www.segabg.com/online/img/2005-07-09/i020304.jpg http://www.segabg.com/online/img/2005-07-09/i020307.jpg [:D] [:p] [}:)] [;)] [:o)] Drzi se do temata ili ke brisam |
| Jakov | Postot na Makedon od druga tema go prefrlam ovde. Ovaa e dovolno siroka tema za ovoj tip na muabeti. Author Topic Makedon Бруцош Macedonia 543 Posts Posted - December 30 2005 : 18:05:58 -------------------------------------------------------------------------------- Македонскиот народ, почнал многу рано да се оформува. Можеме да кажеме дека Македонците имале први своја држава, со оформен етникум, народ. Веќе во втората деценија 7от век, во Македонија имаме создавање на примитивна државна формација, составена од обединетите македонски склавинии, кои дури имале и свој крал (рекс) Хатсон на чело на државата (Mirac.,II ,p.1325-1333). За жал, Византијците го убиваат Хатсон и македонската држава без лидер пропаѓа. Педесет години подоцна, во 70те години од 7от век, македонските склавинии прават нов обид за обединување т.е. форирање на држава; овој пат, крал (рекс) на обединетите македонски склавении е Пребонд, но пак Византија го уништува Пребонда и Македонија потпаѓа под Византиска т.е. Ромејска власт (Извор: „Mirac., II, p.1325-1333. / ”Mirac.,„,II,p.4, Tougard, p.148-176). Како што гледаме, во исто време кога се формира државата на турските Бугари, се формира и македонска држава, која е со компактен единствен етникум, за разлика од хеторегената етничка слика во бугарската држава, со азијатски и мноштво европски етникуми. Македонија е лулката на словенската писменост и култура, земјата на словенскиот Ерусалим- Охрид, земјата каде што настанале првите букви и книжевни дела на старомакедонски јазик, јазикот кој стана основа на сите словенски јазици и до ден денешен се служи по православните храмови низ словенските земји, од Македонија па се до рускиот далечен исток, во Азија. Од словенската книжнина за Македонија од средниот век, дознаваме многу детали за етникумот кој ја населувал Македонија. Иако нашиот источен сосед упорно тврди дека Македонците се ”Бугари„ од средниот век, пишаните историски извори од средновековните Македонци тоа го отфрлаат. Не постои ниту еден Македонец во средниот век кој се декларирал како Бугарин или пак како Србин. Во ”Пофалното Слово за Св. Кирил„, за кое кое се мисли дека е напишано од самиот Св. Климент, стои дека народот кој ја населувал Македонија е словенски или како што таму стои: ”многуплодниот народ словенски„ (Извор: ”Пофално Слово за Св. Кирил„, Панонски Легенди од Црноризец Храбар, крај на 9ти или почеток на 10ти век). Црноризец Храбар во истите Панонски Легенди, во ”Житието Методиево„ вели дека ”сите солунчани чисто словенски зборуваат„. Во Житието на Св. Наум Охридски, напишано по смртта на Св Наум, од перото на анонимен ученик на Св Климент, во 10от век, пак се зборува само за Словени и за никоја друга народност во Македонија. Бугарската историја не се повлекува од квазитеоријата дека Македонците веќе во 10от век биле Бугари. Подоцна, Македонците не би можеле да станат Бугари оти потпаѓаат под византиска власт во почетокот на 11от век, а подоцна под српска. Но, како што гледаме во тоа време Македонците не биле Бугари, напротив, бугарското име македонските писатели не го спомнуваат. Уште еден важен историски факт е тоа што Македонците во 10от век имале и своја посебна црковна организација, во времето кога Бугарите веќе имаат оформена бугарска канонски призната Црква, и покрај тоа што северна и центрлна Македонија биле окупирана од бугарската држава. Во Житието на Св. Наум Охридски се зборува за епископ Марко, четврт епископ на Словените од Македонија, што јасно кажува дека средновековните Македонци имале религиска автономија, како посебен етникум во рамките на средновековна Бугарија од 10от век (Извор: ”Житието на Св. Наум Охридски„, ”Спомен за нашиот преподобен отец Наум„, 10 век, Охрид). Да биле Македонците Бугари, тогаш, би биле покорни на бугарскиот преславски патријарх, што не било случај. -------------------------------------------------------------------------------- S.R. |
| bugarinot | Makedon pa ne zbori korektno i ne tsitira samite dokumenti:
quote:Eve shto navistina pishuva vo prvoto i najstaro zhitie na sv. Naum, tsitiram na originalniot jazik: quote:(Na deneshen makedonski: Marko beshe episkop vo Devolskata episkopija. Chetvrti episkop na slovenski jazik vo Devol.) Deka e imeto Makedonija? Nema go, se zbori za Devol. Shto e so dokazot deka makedontsite imale reigiska avtonomija vo Prvoto bugarsko tsarstvo? I nego go nema. Aj da prochitame shto ushte pishuva vo istoto zhitie, na originalniot jazik: quote:(Na deneshen makedonski: Koga turija Kliment za episkop, istiot blagoveren [bugarski] tsar Simeon isprati drugarot mu Naum da bide uchitel na negovoto mesto. [...] Ovie doshli vo bugarskata zemja so golema chest i najdoa mir. [...] Ne gi kidnapiraa Ungartsite, poshto izbegaa kaj Bugarite.) Sv. Naum izbegal od Ungartsite vo Bugarija, deka bugarskiot tsar Simeon go napravil episkop i uchitel zaedno so sv. Kliment. Marko bil chetvrti po red epikop na Devol na slovenski jazik. Mislam, izvodite za teoriite na Makedon mozhete da si napravite sami. Ne bi sakal tsitatite od toa zhitie da se gledat kako nekakov antimakedonizam, tie voopshto ne se antimakedonski - rabotata e tamu, shto toa pishuva vo zhitieto, sakale bi nie denes ili ne, i trebva da go pochituvame kako istoriski podatok. |
| jingibi | Како што гледаме, во исто време кога се формира државата на турските Бугари, се формира и македонска држава, која е со компактен единствен етникум, за разлика од хеторегената етничка слика во бугарската држава, со азијатски и мноштво европски етникуми. Двеста години според Микулчиќ, Македонија останала без население. Првите новонаселеници биле прабугарите под Водство на хан Кубер, син на основачот на Дунавска Бугарија хан Кубрат. Околу 680-та година со околу 600 семејства тој ги напуштил земјите на денешна Унгарија и по патот Белград - Ниш - Скопје се установил засекогаш на така наречените Керамисијсќи полиња - тоа се Битолско, Прилепско, Ресенско, Охридско и Корчанското поле. Визатиските хронисти и некои бугарски камени натписи околу Мадарскиот коњак во денешна Североисточна Бугарија покажува дека и хан Кубер, основал во денешна Јужна Македонија држава наречена Бугарија, која во сојуз со Дунавска Бугарија превземала во 7-ми почетокот на 8-ми век заеднички дејствија против Византија. Нејзините дејствија против Солун биле одбиени, но затоа пак територијалното проширување на државата на запад во рамките на Денешна Албанија било повеќе од успешно - во околината на селото Врап е пронајдена голема прабугарска ризница, која сведочи за самиот факт. Вториот бран преселници според проф. Микулчиќ во останатите ненаселени земји на Вардарска Македонија бил пак од... прабугари. Тие дошле и се населиле во Источна и Северна Македонија после победоносната војна на бугарскиот хан Крум во Тракија против Византија во 811 година. Проф. Микулчиќ покажува, дека во тврдините покрај Крива Паланќа, Куманово, Скопје, Тетово, Гостивар, Штип се појавува грнчарија, бронзени предмети како и токи на ремени потполно идентични со откриените во бугарскатаа престолнина Плиска. А во рамнините покрај нив Микулчиќ ги одбележува посебните прабугарски населби зацврстени со земјен насип, наречени аули. Така за народот кој што живеел од Јадранското до Црното Море и од Дунав до Егеј се наметнало името, бугари заклучил Микулчиќ. Така е бидејќи тоа е историсќата вистина. |
| Makedon | quote:(Na deneshen makedonski: Marko beshe episkop vo Devolskata episkopija. Chetvrti episkop na slovenski jazik vo Devol.) Deka e imeto Makedonija? Nema go, se zbori za Devol. Shto e so dokazot deka makedontsite imale reigiska avtonomija vo Prvoto bugarsko tsarstvo? I nego go nema. Aj da prochitame shto ushte pishuva vo istoto zhitie, na originalniot jazik: quote:(Na deneshen makedonski: Koga turija Kliment za episkop, istiot blagoveren [bugarski] tsar Simeon isprati drugarot mu Naum da bide uchitel na negovoto mesto. [...] Ovie doshli vo bugarskata zemja so golema chest i najdoa mir. [...] Ne gi kidnapiraa Ungartsite, poshto izbegaa kaj Bugarite.) Sv. Naum izbegal od Ungartsite vo Bugarija, deka bugarskiot tsar Simeon go napravil episkop i uchitel zaedno so sv. Kliment. Marko bil chetvrti po red epikop na Devol na slovenski jazik. Mislam, izvodite za teoriite na Makedon mozhete da si napravite sami. Ne bi sakal tsitatite od toa zhitie da se gledat kako nekakov antimakedonizam, tie voopshto ne se antimakedonski - rabotata e tamu, shto toa pishuva vo zhitieto, sakale bi nie denes ili ne, i trebva da go pochituvame kako istoriski podatok. Bugar, da pisuva na SLOVENITE OD DEVOL....i navistina se spomnuva bugarski car Simenon, no lugeto od DEVOL se opisani kako SLOVENI, NIKADE i NIKOGAS kako Bugari....znaci kvaziteorijata za bugari vo Makedonija vo 10 vek otpaga...posle toa ne mozele Makedoncite da stanat Bugari, oti potpadnale pod turska, a potoa i pod srpska okupacija, za na kraj pod turska... Vo ”Спомен за нашиот преподобен отец Наум„,pisuva deka deloto e napisano za vreme na 4-ot episkop na Slovenite, Marko (toa znaci vtorata polovina na 10 vek), vo vremeto koga BUGARSKATA CRKVA postoela i imala svoi BUGARSKI EPISKOPI, no vo MAKEDONIJA EPISKOPITE BILE SLOVENI, NE BUGARI i KAKO STO GLEDAME VOOPSTO NIKADE NE SE SPOMNUVA NEKOJA ZAVISNOST KON BUGARSKATA CRKVA, NAPROTIV! |
| jingibi | lugeto od DEVOL se opisani kako SLOVENI, NIKADE i NIKOGAS kako Bugari....znaci kvaziteorijata za bugari vo Makedonija vo 10 vek otpaga... 4.Пра-бугарски амулет-печат од Девол (Дреново каj Кавадарци); 5. двостран печат од Jегуновце каj Тешово; 6. поjасна тока со лав-грифон, Девол (Дреново) За поjасната тока од Девол-град, Дреново (лав-грифон врз друго животно) сп. З. Вински 1974, 62, 67, 72-73 и T. II. 7-11; — И. Микулчиќ 1983, 213-214, сл. 3; — Ж. Аладжов 1981, 22-27; — За релjефните амулети со глави - jавачи од Зовик и Прилеп: Љ. Џидрова 1989, 247-257. — За двоjните печати-амулети: Р. Рашев 1988, 57-61 и В. Залескаjа 1980, 48-51. Тука станува збор за одваj забележлива височинка среде мочуришна рамница, во коjа коњите и стоката на освоjувачите можеле да наjдат доволно храна. Од истите причини така биле лоцирани и првите македонски престолнини Девол и Преспа. Девол е изграден на работ на мочурливото Корчанско поле, исушено во наше време. Преспа е подигната на островот среде Мала Преспа, плитко езеро опколено со пространи мочуришта на северниот и jужниот краj. Има индиции за постоење на уште неколку аули во нашите краишта, но оваа проблематика досега воопшто не е истражувана каj нас. Извршена е симбиоза помеѓу малуброjните азиски Пра-Бугари и броjните словенски племиња кои на широкиот простор од Дунав на север, до Ereja на jуг и од Jадран на запад, до Црното Море на исток го прифатиле заедничкиот етникон "Бугари". |
| bugarinot | quote:Tvoite stavovi se vo konflikt so napishanoto vo zhitieto, drag Makedon. Shto vsashnost chitame vo tekstot? Jazikot na Bugarite bil slovenskiot, taka shto nemalo opozitsija Sloveni - Bugari po slovenizatsijata na Prvoto bugarsko tsarstvo. Koj upravuval Devol? Bugarskite tsarevi. Koj postavuval episkopite na slovenski jazik vo Devol? Bugarskite tsarevi. Koj opredeluval uchitelite vo Devol? Bugarskite tsarevi. Chitaj ushte eden pat: quote: |
| Makedon | quote: Take it easy Sto ima vrska sto bugarskiot han Simeon go postavil Nauma za ucitel? Pa po zitijata se spomnuvaat i vizantiskite imperatori, toa ne znaci deka sme nie vizantijci=grci ili bugari! Kakva slovenizacija vo prvoto bugarsko carstvo? Imalo Bugari i Sloveni, dva razlicni naroda. Vidi sto pisuva Bugarskata Akademija na Naukite: Нема дилема, вистинските Бугари кои бугарската историја ги нарекува прото-Бугари, биле турски азијатомонголски народ, со свој турски јазик (History of the Bulgarian State, v. l, part 1, Sofia, 1938, pp. 332 337, by Prof. V. N. Zlatarski); официјалната бугарска историја тоа го потврдува, како и Бугарската Академија на Науките за која вистинските Бугари се турско племе и турски јазик (История на България. Т. II. С., 1981, с.60.). Турскиот антропологичен тип и турскиот јазик на Бугарите не се поставуваат под сомнение; постојат неоспорни докази за турскиот карактер на стариот бугарски јазик, кои можат да се најдат по написите на вистинските Бугари, како Именикот на бугарските владетели, по пишувањата од византиските извори, но и по бугарските камени натписи од средновековието кои се на турски јазик (стр. 23-33 от Studia protobulgarica mediaevalia europensia. В чест на професор Веселин Бешевлиев. Велико Търново, 1992). Материјалната култура на првото бугарско царство (до 971 г.) е чисто турска, со елеменит присутни во сите останати култури од турскиот каганат: дванаесетгодишен животински календар, култ кон Тангра, итн. (Б е ш е в л и е в, В. Първобългарите. Бит и култура. С., 1981; Р а ш е в, Р. Дунавска България и Централна Азия. - Втори международен конгрес по българистика. Доклади. Т.6. С., 1987, с. 205-210). Vo bugarskata dr4zava oficijalen jazik bil grckiot, se do 893 godina, koga preslavskiot sobor go voveduva slovenskiot jazik kako oficijalen. Turkobugarite go prifatile slovenskiot jazik kako oficijalen, no ne bile sloveni i ne go govorele, isto kako sto bilo slucaj so grckiot. |
| Makedon | quote:A sto pisuva na madirskiot konjanik?! Nisto, toa e izmislica na Besevliev! Знаејќи дека Македонците не можат да бидат дел од „бугарското племе“, модерниве бугарски „историчари“ почнаа да измислуваат како во Керамиското Поле (прилепското поле) се населил ханот Кубрат, користејќи еден цитат од „Животот на Св. Димитрија Солунски“ кој вели дека некој си Коурват дошол од Панонија со ромејски (византиски) пленици и ги населил во Керамиското Поле. Но, како што вели народов, на лагата и се кратки нозете, па има доста византиски извори за тој Хорбатос. Византискиот историчар Глигора вели дека Хроватос бил водач на Хрватското племе (Gr#233;goire, op. cit., pp. 91, 104 ff.). Познатиот византски историчар и император, Константин Порфиногенет вели дека Хробатос навистина се населил во Македонија, бил Хрват, а подоцна заминал (најверојатно преку денешна западна Македонија и Албанија) во Далмација, каде станал водач на далматинските Хрвати (Constantine Porphyrogenitus, De Administrando Imperio, edited by G. Moravcsik and translated into English by R. J. H. Jenkins (Budapest, 1949), pp. 146 ff.). Можеби, затоа и западните македонски народни носии се толку слични со далматинските носии; но, во минатото често било и презимето Хорват, за штo најдобар пример е првиот македонски генерал во руската царска војска од 17 век, Иван Хорват. |
| jingibi | A sto pisuva na madirskiot konjanik?! Nisto, toa e izmislica na Besevliev! WORLD HERITAGE - UNESCO Madara Rider Bulgaria Brief Description The Madara Rider, representing the figure of a knight triumphing over a lion, is carved into a 100-m-high cliff near the village of Madara in north-east Bulgaria. Madara was the principal sacred place of the First Bulgarian Empire before Bulgaria's conversion to Christianity in the 9th century. The inscriptions beside the sculpture tell of events that occurred between A.D. 705 and 801. [url]http://whc.unesco.org/en/list/43/[/url] FOR THE MEMORY OF THE AVAR KHAGANS B. Luk#225;cs Matter Evolution Subcommittee of the Geonomy Committee of the Hungarian Academy of Sciences Now the Greek Orthodox Legend of St. Demetrios [15] tells that about 680 the Avar ruler nominated a governor for the non-Avar peoples whose name was Kuber. This Kuber led an exodus from Avaria, fought with the Kagan, and reached Keramesium, near to Thessaloniki. Now in the Madara inscript Kagan Tervel of Bulgaria states that his uncle lives near to Thessalonik#233;; and Kuber was Tervel's uncle indeed. [/b] [img]http://www.kroraina.com/macedon/mik_sl6.jpg[/img] Сл. 6. Обележjа на власта на балканските простори во 10. век: 1, 2. амулети со тн. глава-jавач од Чемрен (Зовик) и Прилеп (Варош); 3. тамга од Арангел каj Кичево; 4. амулет-печат од Девол (Дреново каj Кавадарци); 5. двостран печат од Jегуновце каj Тешово; 6. поjасна тока со лав-грифон, Девол (Дреново) |
| mnik | Ba Jogogo or what so ever:
quote:Yeah you are right [:D] The one was Prostak who made this Falsification [;)] Your Historians declared the Inscription at first as Falsificat, than when they were about to lose their Position, reclaimed it that it is Real. make up your mind Bulgars [;)] |
| Makedon | Abe bugar, imas uste oci ti da siris lazna propaganda. Voulgaros na slikite od Skilica znaci LUGETO od TEMA VULGARIJA! Бугарска лага: Цар Самоил бил бугарски цар! Сeверна и централна Македонија била окупирана од бугарскиот Цар Крум. Не можејќи да го истрпат ропството под туркобугарскиот окупатор, синовите на брсјачкиот кнез Никола во 969 г. креваат бунт против Бугарија. Бугарија е тогаш исцрпена од борбите со Византија, умира бугарскиот цар Петар, а неговите синови Роман и Борис Втори се заробени од Византијците, па македонските благородници ја искористуваат оваа лоша ситуација на Бугарија, за да се оттргнат од бугарскиот јарем. Македонските принцови, Давид, Арон, Мојсеј и Самоил ја ослободуваат Македонија и ја прошируваат слободната македонска територија и на тло на Византија. Од ваквите успеси на македонските господа, Византија е исплашена и во 970 г. ги ослободува бугарските принцеви Роман и Борис Втори, за да ја обноват Бугарија, а воедно ги наоружува во борбата против Македонците (Skylitzes.255.73-80). Скилица, најголемиот историограф вели дека Македонците и Бугарите биле две најголеми спротиставени сили (Skyl.328f). Но, бугарската историографија вели дека македонските принцови- четворицата комитопули се Бугари и директни продолжувачи на лозата на бугарскиот цар Борис, поради тоа што по византиските книги од 11 век и понатаму, Цар Самоил и неговата фамилија се терминирани како Бугари, а Македонија како Бугарија. Но, тоа не е точно. Византија, поради нејзината големина не ги знаела народите кои живееле на нејзина територија, па за полесно да ги разликува, Византија луѓето ги нарекува по територијалното име, а не по етничкото. Од 972 г. бугарската држава не постои и територијата на Бугарија е поделена на повеќе административни единици тнр. Теми. Но, за да ги асимилира различните етникуми во својата држава, Византија ги менува имињата на окупираните територии; така, територијата на Тракија станува тема Македонија, територијата на Македонија, Црна Гора, Албанија, сегашна Србија, некогашна Панонија до Срем, стануваат тема Бугарија (Воулгариа), а територијата на права Бугарија станува тема Парастрионци. Така, тракијците во византиските изри ги нарекуваат македонци, македонците, србите, албанците, власите кои живееја во темата Воулгарија ги нарекуваат бугари, бугарите ги нарекуваа мизи или парастрионци итн. Кедринос, познат византиски историчар вели: Охрид е метрополис на цела тема Бугарија, но не на права Бугарија (Kedrinos II 462,468.1,652); многу јасно ни е укажано дека византијците кога мислат на Бугарија, мислат на нивната тема Бугарија, не на држава Бугарија. Правите Бугари, од 972 г. почнуваат да бидат нарекуваани од византијците Мизи, а нивната земја Мизија или пак Парастриоци од тема Парастрион. Византискиот писател Лав Ѓакон од 11 век бугарите ги нарекува Мизи, а Бугарија ја нарекува Мизија (ГИБИ, 5. том, стр. 247). Царот Петар е наречен водач на Мизите (ГИБИ, 5. том, стр.248-249). Од овие цитати гледаме дека уште пред уништувањето на бугарската држава, на Бугарите им било дадено ново, политичко, име, па нивниот последен реален цар кој 42 години владеел со Бугарите од "цар на Бугарите" наеднаш се престорил во "цар на Мизите" (Цитати по Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). Скилица Кедрин (11 век) исто така пишува за Мизи и за Мизија, а не за Бугари и за Бугарија (ГИБИ, том 6., стр. 293-294). Шест децении по Лав Ѓакон, Георги Кедрин, соопштувајќи за навлегувањето од север на Печенезите (кои биле сродни со Турко-Бугарите) во 1032 година, исто така го користи политичкото (а не етничкото) име на остатоците од Аспаруховите Бугари, кои останале во нивната земја. Тој пишува: "...Печенезите го преминале Истар (Дунав) и ја опустошиле Мизија" (ГИБИ, том 6., стр. 299). За повторните напади на Печенезите, Кедрин повторно го користи политичкото име на оваа земја, па вели: "Печенезите повторно ги нападнаа Мизија, Тракија и Македонија" (ГИБИ, том 6., стр. 200). Скилица Кедрин (11 век) исто така пишува за Мизи и за Мизија, а не за Бугари и за Бугарија (ГИБИ, том 6., стр. 293-294); Истиот тој Скилица Кедрин нас Македонците, не нарекува Бугари, поради темата Бугарија во која сме живееле. Византија никогаш не ја признала средновековната македонска држава на Самоил, Константинополскиот Патријарх не сакал никако Самоил да го признае за Цар, па како с ите знаеме Самоил добил царско признавање од Ватикан, па поради сево ова, за Византијците, секогаш сме биле дел од нивната Византија и Бугари- жители на византиската тема Бугарија.Така, Македонците од 972 г. станаат Бугари за Византија, а Бугарите станаа Мизи. Најважно е да се истакне дека византијците секогаш Бугарите и нас Македонците не разликуваат и ни даваат две различни имиња! За византиските историчари и писатели, Македонци се жителите на темата Македонија, а тоа е територија на источна Тракија со метрополис во Адријанопол, денешно Едрене (Leonis Grammatici Chronographia, ed. Bonn, 1842, pp.208, 231-233; cf. GSBH, V, pp.155-156;) . Во темата Македонија, околу Едрене, живееле главно словенизирани Тракијци, Ромеи и Ерменци, но според византиската номенклатура, тие биле Македонци. По логиката на денешниве Бугари, требаше и ние Македонците да полагаме право на југоисточна Тракија со Едрене, бидејќи по византиските книги Македонци живеат до Босфор! Како што истакнав погоре, не само Македонците, туку и сите жители на темата Бугарија од страна на византиските хроничари се наречени Бугари (Воулгарос). Михаил Псел, цела денешна Србија ја окарактеризира како земја на Бугари. И трибалите (име за средновековни срби, а инаку е предсрпски народ кој живеел на тлото на денешна Србија ) т.е. србите, истите византиски автори кои Македонците ги нарекуваат Бугари, и Србите ги нарекуваат Бугари, бидејќи се жители на темата Бугарија (Laonicus Chalcondyles, P.G., т. 159, Op. cit., кол. 26). Дали и Србите се Бугари, бидејќи и Србите во истите историски извори кои Македонците се нарекуваат Бугари, се наречени Бугари? Кедрин, најголемиот хроничар на средновековната македонска држава и Црногорците ги нарекува Бугари, а црногорскиот принц Константин Бодин, син на црногорскиот кнез Владимир и Самоиловата ќерка Косара го нарекува „Цар на Бугарите“, а целата негова војска составена од црногорци, која потоа собирала и косовари, е окарактеризирана како војска на „Бугари“ (Georgius Cedrenus loannis Scylitzae ope ab L Bekkero suppletus et emendatus 11, Bonnae, 1839, pp 714-719) т.е. војска составена од жители на темата Бугарија. Според бугарската историја, ова би значело дека и Црногорците се Бугари. Не само Бодин, туку и неговиот татко Јован Владимир, кнез црногорски, византиските хроничари го нарекуваат секогаш Бугарин (жител на тема Бугарија), па затоа и бугарската црква побрза да го прогласи црногорецот за бугарски светец и денеска неговото име се слави од БПЦ на 22 мај (Види православен календар на Бугарската Православна Црква). Случај Василиј Втори Македонецот- Бугароубиецот Најубаво ќе ја разбереме византиската терминологија на луѓето по теми, ако го разгледаме случајот со византискиот император Василиј Втори Македонецот, Бугароубиецот. Василиј Втори Македонецот припаѓа на лозата на Македонците, чиј родоначенлик е Василиј Први. Василиј Први Македонецот по потекло е Ерменец, од ерменска фамилија или мешано словеноерменска, која стотина години живеела во Адријанопол-Едрене, и, поради тоа што е роден (811 г.) во тема Македонија, во сите византиски извори е наречен Македонец, а неговата династија Македонци - „Македонос“ (Извори: 1. Ibidem, p. 228; cf. GSBH, V, p. 155 / 2. "Basil I." Encyclop#230;dia Britannica. 2005. / 3. Abstracts from the International Conference ARMENIAN CONSTANTINOPLE organized by R.G. Hovannisian, UCLA, May 19-20, 2001, UNIVERSITY OF CALIFORNIA, LOS ANGELES, DICKSON AUDITORIUM). Така, Ерменците и сите останати националности што живееја во темата Македонија (историски Тракија) станаа по византиските книги Македонци, а Македонците оти живееја во тема Бугарија станаа Бугари, секако само по византиските хроники. Василиј Втори Македонецот е најлутиот непријател на Самоил. Во 1014 г. кај Беласица, Василиј Втори Македонецот ја победува македонската армија на Самоил, каде убива неколку илјади македонски војници. По оваа битка, Василиј Втори Македонецот од страна на византиските хроничари е наречен Бугароубиецот т.е. убиец на жители од темата Бугарија, а не етнички Бугари. Ѓорѓи Војтех, внук на царот ни Самоил, во 972 г. од Унгарија доаѓа во Македонија, каде крева востание против Византија, со цел обнова на средновековната македонска држава. Главен византиски војсоводец во задушувањето на македонското востанието е Управникот на Драч, Никифор Вриениј, кој Македонија ја нарекува Бугарија (како тема), но сите жители на Македонија по народност ги нарекува „племето на Словените“ (ГИБИ, том 7, стр. 115, цитат по Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). По востанието на Ѓорѓи Војтех, Никифор Вриениј бил назначен за управник на цела Македонија. Целта на ова назначување била, како што признава самиот Вриениј, "...преку него да се смири засилениот словенски народ" (ГИБИ, том 7, стр. 116, цитат по Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). Државното име на Самоиловата држава, најверојатно e Славинија. Венецијанскиот дипломат Јован Ѓакон, во најстарата Венецијанска хроника (која го опфаќала времето од 980 - 1008 год., т.е. од времето на цар Арон и на брат му Самуил), во описот за решението на венецијанскиот дож Петар Урс (980-1009) да го испрати на заточение својот син во Византија, го соопштува следното:"По извесно време Јован, кој бил на заточение во Зара (Стара Загора, з.м.) избегал најпрво во Славинија, а потоа отишол во Италија." (ЛИБИ, 7. 2. стр. 348). И одовде се гледа дека Јован Ѓакон ја нарекол новата македонска држава, т.е. Самуиловото царство, со името Славинија! |
| Makedon | quote:Sranota bugar, sramota, da ne pravis maloumni demek ako pisuvalo bugari pod slikite na Car Samoil od manasievata hronika Bugari, toa znacelo sme bile nie Makedoncite bugari. И самите “бугари” од второто бугарско царство, Самоил не го сметаат за бугарски цар. Околу 1344-1345 г. по порачка на бугарскиот цар Иван Александар (1331-1371) преведенена е Манасиевата хроника на невпактскиот митрополит Константинос Манасес (р. ? - у. ок. 1187 ), каде по византиската традиција, Цар Самоил е деклариран како бугарски цар, а жителите на Македонија како „бугари“. Но, бугарскиот преведувач на Манасиевата хроника не сака да направи забуна дека се работи за етнички Бугари во Македонија и појаснува што значи „бугарите„ од Македонија, за кои вели дека тоа се словените, србите и власите т.е. дека се работи за територијални „бугари“ od temata Bugarija (Извор: втора забелешка на преведувачот на Манасиевата хроника од грчки на словенски, 1344-1345 г.). На една минијатура на Манасиевиета хроника глостарот од XV век „го ставил - покрај кирилскиот текст - изаразот „De Cruma rege Macedonie“ [Се однесува бугарскиот кан Крум (802-814).] и „Cruma rex Macedonie“. На една друга страна, пак, на минијатурата, под ликот на бугарскиот цар Иван Александар (1331-1165) напишал дури: Sanctus Johannes Alexander Macedo (Македонец - С.А.), односно Иван Александар Македонец! Да не заборавиме дека преводот на Манасиевата хроника е направен по нарачка на бугарскиот цар Иван Александар (1331-1371), кој ете самиот си се декларирал како Македонец. |
| jingibi | [img]http://koz.vianet.ca/bulgar_slayer.jpg[/img] Битолската плоча е пронадејна во 1956 г. во битолската Чауш-џамија. За првпат нејзиното постоење во јавноста е соопштено 1959 г. Според Радмила Угринова - Скаловска, Битолската плоча: „помлада е за околу 25 годни од Самуиловата плоча...[ок. 1018 г.] Направена е по заповед на Јоан Владислав, еден од наследниците на Самуила. …Истакнувањето на бугарското потекло од страна на Јоан Владислав е во согласност со настојувањето на Самуиловиот род да се поврзе со државноправната традиција на Симеоновото царство. Од друга страна, и западни и византиски писатели и хроничари, сите жители на царството на Петар [бугарски цар, владее од 927 до 969 г.], наследникот на бугарскиот цар Симеон, ги наречувале Бугари. |
| Makedon | quote:Случај Василиј Втори Македонецот- Бугароубиецот Најубаво ќе ја разбереме византиската терминологија на луѓето по теми, ако го разгледаме случајот со византискиот император Василиј Втори Македонецот, Бугароубиецот. Василиј Втори Македонецот припаѓа на лозата на Македонците, чиј родоначенлик е Василиј Први, по потекло Ерменец, од ерменска фамилија или мешано словеноерменска, која стотина години живеела во Адријанопол-Едрене, и, поради тоа што е роден (811 г.) во тема Македонија, во сите византиски извори е наречен Македонец, а неговата династија Македонци - „Македонос“ (Извори: 1. Ibidem, p. 228; cf. GSBH, V, p. 155 / 2. "Basil I." Encyclop#230;dia Britannica. 2005. / 3. Abstracts from the International Conference ARMENIAN CONSTANTINOPLE organized by R.G. Hovannisian, UCLA, May 19-20, 2001, UNIVERSITY OF CALIFORNIA, LOS ANGELES, DICKSON AUDITORIUM). Така, Ерменците и сите останати националности што живееја во темата Македонија (историски Тракија) станаа по византиските книги Македонци, а Македонците оти живееја во тема Бугарија станаа Бугари. Василиј Втори Македонецот е најлутиот непријател на Самоил. Во 1014 г. кај Беласица, Василиј Втори Македонецот ја победува македонската армија на Самоил, каде убива неколку илјади македонски војници. По оваа битка, Василиј Втори Македонецот од страна на византиските хроничари е наречен Бугароубиецот т.е. убиец на жители од темата Бугарија, а не етнички Бугари. Ѓорѓи Војтех, внук на царот ни Самоил, во 972 г. од Унгарија доаѓа во Македонија, каде крева востание против Византија, со цел обнова на средновековната македонска држава. Главен византиски војсоводец во задушувањето на македонското востанието е Управникот на Драч, Никифор Вриениј, кој Македонија ја нарекува Бугарија (како тема), но сите жители на Македонија по народност ги нарекува „племето на Словените“ (ГИБИ, том 7, стр. 115, цитат по Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). По востанието на Ѓорѓи Војтех, Никифор Вриениј бил назначен за управник на цела Македонија. Целта на ова назначување била, како што признава самиот Вриениј, "...преку него да се смири засилениот словенски народ" (ГИБИ, том 7, стр. 116, цитат по Сарита Параос од „Македонско Сонце“, македонски историчар од Бугарија). Државното име на Самоиловата држава, најверојатно e Славинија. Венецијанскиот дипломат Јован Ѓакон, во најстарата Венецијанска хроника (која го опфаќала времето од 980 - 1008 год., т.е. од времето на цар Арон и на брат му Самуил), во описот за решението на венецијанскиот дож Петар Урс (980-1009) да го испрати на заточение својот син во Византија, го соопштува следното:"По извесно време Јован, кој бил на заточение во Зара (Стара Загора, з.м.) избегал најпрво во Славинија, а потоа отишол во Италија." (ЛИБИ, 7. 2. стр. 348). И одовде се гледа дека Јован Ѓакон ја нарекол новата македонска држава, т.е. Самуиловото царство, со името Славинија! И археолошките извори целосно докажуваат дека Цар Самоил немал врска со Бугарите, ниту со царевите од првото бугарско царство. Во 1965 г. грчкиот археолог, проф. Николос Муцопоулос во црквата Св. Ахил на островот Голем Град го отворил гробот на Цар Самоил. Грчкиот археолог во интервјуто за бугарскиот весник Стандард Њувс од Софија вели дека нашиот Цар бил завиткан во скапоцена пурпурна облека (Standard News, Sofia, 03.09.2001, наслов: Счупена ръка доказва, че гробът е на българския монарх); во ваква пурпурна облека погребувани се само античките македонски цареви, додека ниеден бугарски цар од првото бугарско царство не е погребан по антички обичаи, во пурпурна облека. Воедно, во царската катедрала Св. Ахил се најдени записи на старословенски, најверојатно од 998 г., со содржина „тоа се троновите на Патријархот Герман, на Митрополите на Скопје, Велбужд, Сердика, Бер итн., но никаде не пишува нешто за Бугари или Бугарија (Standard News, Sofia, 03.09.2001, наслов: „В църквата има списък на епископствата“). Во Св. Ахил мора да постои и запис на која држава и на кој народ Цар Самоил бил Император, но дефинитивно не се работи за Бугарија и бугарски народ, туку за нешто што не им одговара на нашите соседи, оти грците и бугарите по однос на ова прашање мудро молчат! По обичај, македонската историографија воопшто за ништо не се интересира, а целата историја нашите „историчари“ ни ја препишуваат од Бугарите или Србите, па затоа имаме доста контрадикторности. Заклучок: 1. Македонците (заедно со Србите, Црногорците, Власите и Албанците) после 972 г. од страна на Византија се крстени со политичко име Бугари, по византиската традиција, како жители на византиската тема Бугарија, додека правите Бугари се наречени Мизи, а нивната земја, правата Бугарија- Мизија. Македонци се наречени жителите на темата Македонија, која била околу Адрианопол, денешно Едрене. Во Византија, луѓето ги декларирале по административната тема од која што потекнувале, а не по народноста. |
| jingibi | „Во 6523 година од создавањето на светот [1015-1016] се обнови таа крепост sидана и правена од Јоан самодржец Болгарски и со помош и со молитвите на пресветата владичица наша Богородица и застапувањето на врховните апостоли таа крепост беше направена за убежиште и за спасување и за животот на Болгарите. Започната беше крепостта Битола во месец октомври во 20 ден, а се заврши во месец ... во крај. Тој самодржец беше Болгарин по род внука на Никола и Рипсимија благоверните, син на Арон, кој е брат на Самуил цар самодржавен и кој двајцата ја разбија во Штипон грчката војска на Цар Василиј каде беше земено злато ... а този в ... цар бидува разбиен од Цар Василиј во /6522 година од сотворението на светот во Клуч и почина во крај на летото." Заклучоците са jасни и за слепите... |
| Korab | quote:Vidi ja kartata. Inaku da ne mislis na skotite vo Anglija [:D] quote:Ova e proizvolna informacija, nema pisani izvori. Najgolemiot procent od Albancite vo Kumanovo se od Kacanik naseleni od vtorata svetska vojna pa navamu. Turcite se neznacitelno mal procent. |
| dejan | Sto se cepis, ke ti gi ispukame zabite od kloci ke vidis ti ubavo!!! |
| f9 | -"Ако новите скопски жупани, поради омраза против Бугарштината, сакаат под маската на гео-графското име да прогласуват „Македонска народност", логично е да ги запрашаме: зошто не ги прогласуваат во својата жупанија како оделна народност Брсјаците, така како населението околу градовите Кичево и Крушево е позното под истото име?" Ochigledno e deka Vancho nemal smisla za plemenskata organiziranost na Makedoncite vo Makedonija,ili toa nemu ne mu odgovaralo. Brsjacite se edno od Makedonskite stari pleminja i tie vo minatoto bile sostaven del na Makedonskiot narod. Denes se pretopeni zaedno so site pleminja vo zaednicata narechena Makedonska nacija. I kaj Bugarite se odvival istiot toj proces.Nitu Bugarite bile uniformen narod,tuku smesa na pleminja.Narodnite nosii toa dobro go otslikuvaat.Se razbira deka postoi bliskost ,no taa postoi megu site Balkanski narodi.No postoi i karakteristichna specifichnost koja gi opfatila site onie pleminja koj ja imale taa nishka na spoj da uchestvuvaat vo kreiranjeto na zaednichkata nacija i da ja chuvstvuvaat kako svoja kreacija. Toa e poveke socioloshki proces na kulturna unifikacija i identifikacija.Silata na oruzhjeto,carizmite,stranskite interesni sveri,matnite vreminja na nacionalnite revolucii i modernite kolonijalizmi ne im ovozmozhija prirodna asocijacija na balkanskite pleminja vo regionalna smisla,tuku prisilna asocijacija na zelena masa na koja se kroea kartite na balkanskite egocentrizmi.Demokratijata,balkanot bez granici i slobodata na samoizrazuvanjeto se garantirani denes.Nivnoto prekrshuvanje rezultira so odluki na sudot vo Strazbur. Makedonskata nacija e fakt,a Vancho e vo bunishteto na istorijata denes. |
| rosoro | ИНTEPBЈУ НА ИВАН /ВАНЧО/ MИXAJЛOB ВОДАЧОТ НА ВМРО ПОСЛЕ 1924 Г. РАЗГОВОРОТ Е ПРОВЕДЕН СО КОРЕСПОНДЕНТ НА В. „ХРВАТСКА" ВО 1970 г. ПРАШАЊЕ: Во што се состои, поточно во што може да се види некаква разлика измеѓу кралскиот и комунистичкиот режим во Македонија? ОДГОВОР: Кралскиот режим започна веднаш со посрбувањето. А сегашниот режим ја усвои препораката на српскиот политичар Стојан Новаковиќ, која тoj кон кpaj на минатиот век ja даваше на белградските одговорни фактори. Против Бугарштината, кoja ја признаваше Новаковиќ дека има длабок корен во Македонија, мастерски треба да се противопостави „македонството", т.е. треба да се използува географското име на земјата. Титовци започнаа со физички напади врз бугарската интелигенција и сите влијателни Бугари. Истовремено започнаа и систематска пропаганда, дека Македонците се оделна народност, а не Бугари. Оваа демагагија со географското име достигна огромни размери. Верно е, дека ние покрај нашето бугарско име сме се нарекували и македонци, но само во онаа смисла како далматинците Хрвати се нарекуваат себе си далматинци, или херцеговците Хрвати - се нарекуваат и херцеговци. Во Македонија Турците, Грците и Ароманите исто се означуваат и како Македонци. Секој малку пописмен човек знае, дека во скоро сите европски земји има области со различ-ни географски имиња, а суштествуваат и племенски имиња. При Бугарите имаме географски имиња: Добруџа, Тракија и Македонија, но и денес се среќаваат уште племенски имиња: рупци, торлаци, брсјаци, мијаци, шопи. Ако новите скопски жупани, поради омраза против Бугарштината, сакаат под маската на гео-графското име да прогласуват „Македонска народност", логично е да ги запрашаме: зошто не ги прогласуваат во својата жупанија како оделна народност Брсјаците, така како населението околу градовите Кичево и Крушево е позното под истото име? Во Италија и Германија би следувало, врз основа на географски и стари племенски имиња, да бидат прогласени барем десетина нови „народности". Но никој не тргнува по таков погрешен пат, освен зеслепените шовинисти од категоријата на Новаковиќ, или оформилите се во негов дух рене-гати, какви се денешните комунисти во Македонија под југословенска власт. Кажав, дека имињата Македонија и Далмација се стари, како е старо името Галија (денешна Франција). Но не суштествуваат народности македонска, далматинска или галска".[:D][:D][?] |
| jingibi | Ivan Mihailov From Wikipedia, the free encyclopedia. (Redirected from Vanche Mihailov) Ivan Mihailov (Bulgarian: Иван Михайлов), also known as Vanche Mihailov (Bulgarian: Ванче Михайлов), (August 26, 1896, Novo Selo, present-day Republic of Macedonia – September 5, 1990, Rome, Italy) was a Bulgarian revolutionary, leader of the Internal Macedonian Revolutionary Organization after 1924. Ivan Mihailov about the developments in Vardar Macedonia after 1944 The following is an excerpt from an article by Ivan Mihaylov: "There has been a Macedonian Question only since the Congress of Berlin. I have always been part of the Macedonian Liberation Movement but I am a son of the Bulgarian people, just as the Slavs of Macedonia have been Bulgarians for a thousand years. For us, a "Macedonian nation" means Yugoslavism and Yugoslavism means imperialism, which aims at snatching Thessaloniki and a part of Bulgaria. In two words: a "Macedonian nation" can mean the addition of one million new Serbs to the Serbian people. There is no narrow nationalism in favour of any nationality within IMRO. When it defends nationalism, it must be understood in the sense that the organisation is against the denationalisation of the ethnicity, whatever it may be. In united Europe (if it becomes a reality), Macedonia should be represented by itself, not by Belgrade and Athens, or by anybody else." Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/Ivan_Mihailov" Titoism Communism Marxism · Leninism Trotskyism · Maoism Stalinism Titoism is a term describing political ideology named after Yugoslav leader, Josip Broz Tito, primarily used to describe the schism between the Soviet Union and Socialist Yugoslavia after the Second World War (see Cominform) when the Communist Party of Yugoslavia refused to take further dictates from Moscow. [url]http://en.wikipedia.org/wiki/Titoism[/url] |
| dejan | jingibi, do you know who Giorgi Dimitrov was?? He was a strong believer in Leninism (which is why Tito wanted to help the Macedonian people, not your Bulgarian sik invented ones) and was the leader of the Bulgarian Communist Party. He was going to give back Pirin to Macedonia-Yugoslavia (coz it was already in Yugoslavia) but he died of 'unknown reasons' in Moscow. I bet you cult like websites don't tell you that. |
| Strelec | jingibi, омръзна ми и до гуща ми дойде да те чета когато доказваш нещо със Wikipedia!!! Ами представяш ли си както се пише всяко сведение там? |
| jingibi | Ами Стрелец, Википедиа нито е бугарска, нито македонска. Вашите докази сите са со мак. или сорос. а моите не са со bg. Што е пак криво? Е иди напиши нешто во WIKIPEDIA, ПА ДА ВИДИМЕ ДАЛИ КЕ ОСТАНЕ? Jас сум опитвал - не остава. ...И НЕ Е ГУЩА, А Е ГУША..[:D] |
| ZooGraf | Vo Britannica, artikalot na Tito ima 6 stranici. Ne postoji artikal tamu za bilo koj Bugarski politicar, a ne sum siguren i za bilo koj Bugarin so tolkavo posveteno vnimanie. Vsusnost statija za Mihajlov tamu nema. Za Wikipedia, jas mozam da napisam artikal za vujna mi podolg od Tito i Vanco mahajlov zaedno, pa pak ne znaci toa deka e ikona vo istorijata. No uste ednasaka, Bugarive sakaat da ni objasnat kako bilo za vreme na Tito, demek nie tamu sme bile drogirani ili malumni, pa nemame objektivni kriterijumi. Ne e dovolno sto istoto go pravat i za vremeto pred Tito. Ne znam koj e klinicki izraz za takvo odnesuvanje. |
| jingibi | Ne e dovolno sto istoto go pravat i za vremeto pred Tito. Скопскиот акционен комитет решава да го издава во Скопје вест-никот "Македонија". Во неговиот прв број се поставува декларацијата на комитетот, во кои што меѓу другото се зборува: "Бугари! Македонија е слободна! Слободна е Македонија за вечни времиња! Дојде крајот на ропството под кое Македонија се наоѓаше само до пред неколку денови. Вековното македонско ропство - грчко, турско и српско, духовно и политичко, а во XX век економско и социјално, исчезна за секогаж. Еден голем идеал - слободата за која Македонија водеше вековна борба со беспримерна стоицизам и безбројни самопожртвувања е веќе минато. .. Македонија е сега слободна општобугарска целост" (2). |
| jingibi | Кои беа партизаните во Македонија* Никола Петров, Скопје, 1998 Не постирам ништо бугарско. |
| toni_a | pa mislev na tebe [:D] |
| Duhot na Vovata | "Za razlika od nego koga umre Tito 22 milioni luge mu se poklonija na grobot i stotici drzhavnici i toa ne za dzhabe." Kolku mu se poklonia na Stalin – tatkoto na narodite, koga umre? Kolku mu se poklonia na Lenin? Na Lenin i mausoleum mu napravia i seko drzavnik koj odese vo SSSR kako protokol odese da se pokloni. Dali ovie plac i "pokloni" izbrisaa krvta na zrtvite vo Gulag? I na nasiot G. Dimitrov mu napravia mausoleum i sekoj (si spomnuvam edin drug ubavec - Kadafi) odea tam da mu klavat cveke... Smesni kriteriumi... "Vo Britannica, artikalot na Tito ima 6 stranici. Ne postoji artikal tamu za bilo koj Bugarski politicar, a ne sum siguren i za bilo koj Bugarin so tolkavo posveteno vnimanie. Vsusnost statija za Mihajlov tamu nema." 1. Sto pise na ovie 6 stranici? 2.Kolku stranici ima za Hitler? 3.Kolku stranici ima za Stalin? 4.Kolku stranici ima za Franko? 5.Kolku Stranici ima za Musolini? 6. Brojot na stranicite li ke bide kriterium za pozitivnost? "Za Wikipedia, jas mozam da napisam artikal za vujna mi podolg od Tito i Vanco mahajlov zaedno, pa pak ne znaci toa deka e ikona vo istorijata." 1. Vidi prasanijata za pogornite "ikoni". "No uste ednasaka, Bugarive sakaat da ni objasnat kako bilo za vreme na Tito, demek nie tamu sme bile drogirani ili malumni, pa nemame objektivni kriterijumi. Ne e dovolno sto istoto go pravat i za vremeto pred Tito." Citaj STO pisuva za Tito na stranicite na Britanika. Ne se samu Bugarite koi objasnuvat... "Ne znam koj e klinicki izraz za takvo odnesuvanj" I uste mnogu drugi raboti ne znas. |
| ZooGraf | Mene ne mi e poentata dali Tito e pozitivna licnost ili ne. Toj imase dosta mani i prednosti. Vo sekoj slucaj ako se sporedi so bilo koj satelitskite Istocno Evropski komunisticki lideri , toj e mnogu pobiten i ima daleku pogolem pridones dadeno. Vo moeto semejstvo, nemase nitu eden komunista i tatko mi se seguvase koga covekot umre. Negoviot tatko bese vo zatvor posle vojnata samo zatoa sto bese trgovec. No diskusijata e koj e na bunisteto na istorijata. Bilo kakva sporedba na Tito so Vanco Mihajlov e smesna. Vlijanieto na Tito vo svetot bese znacajno pogolemo nego sto stopanstvoto na Jugoslavija, nejzinoto naselenie mozese da go podrzi. Zatoa treba da mu se skine kapa, kako na eden mnogu vest politicar. Inaku go procitav tekstot na Britanica, dali ti go procita? Ne gledam mnogu negativnosti. No eve i za drugite neka sami si procenat. Jakov, ako ne e problem da go drzis ovoj tekst nekolku dena a potoa da go izbrisis, zaradi copyright problemi. Josip Broz Tito born May 7, 1892, Kumrovec, near Zagreb, Croatia, Austria-Hungary [now in Croatia] died May 4, 1980, Ljubljana, Yugos. [now in Slovenia] Marshal Josip Tito. original name Josip Broz Yugoslav revolutionary and statesman. He was secretary-general (later president) of the Communist Party (League of Communists) of Yugoslavia (1939–80), supreme commander of the Yugoslav Partisans (1941–45) and the Yugoslav People's Army (1945–80), and marshal (1943–80), premier (1945–53), and president (1953–80) of Yugoslavia. Tito was the chief architect of the “second Yugoslavia,” a socialist federation that lasted from World War II until 1991. He was the first Communist leader in power to defy Soviet hegemony, a backer of independent roads to socialism (sometimes referred to as “national communism”), and a promoter of the policy of nonalignment between the two hostile blocs in the Cold War. Early life. Josip Broz was born to a large peasant family in Kumrovec, northwest of Zagreb, the capital of Croatia, of a Croat father and a Slovene mother. He was apprenticed to a locksmith in 1907 and completed his training in 1910, when he joined the Social Democratic Party of Croatia-Slavonia at Zagreb. After working as an itinerant metalworker in various Austro-Hungarian and German centres, he was drafted into the Austro-Hungarian army in 1913, completed noncommissioned-officer training, and was sent as a sergeant in the war against Serbia in 1914. Transferred to the Russian front in early 1915, he was seriously wounded and captured by the Russians in April 1915. After a long hospitalization he was sent to prisoner-of-war camps, where he became acquainted with Bolshevik propaganda. In 1917 he participated in the July Days demonstrations in Petrograd (St. Petersburg) and, after the October Revolution, joined a Red Guard unit in Omsk, Siberia. Following a White counteroffensive, he fled to Kirgiziya (now Kyrgyzstan) and subsequently returned to Omsk, where he married a Russian woman and joined the South Slav section of the Bolshevik party. In October 1920 he returned to his native Croatia (then part of the newly established Kingdom of the Serbs, Croats, and Slovenes) and soon joined the Communist Party of Yugoslavia (CPY). Communist organizer. Broz's career as a communist militant was cut short in December 1920 by a state ban against communist activities. He lost his job in a Zagreb locksmith shop and moved to a nearby village, where he worked as a mill mechanic until 1923. Having revived his links with the underground CPY, he served as a local and regional party functionary and trade union organizer in Croatia and Serbia until 1927, when he joined the CPY committee for Zagreb, quickly becoming its organizational secretary. He promoted a campaign against party functions (the so-called Zagreb Line), thereby attracting the attention of Moscow. Rewarded by being named the Zagreb committee's political secretary in April 1928, he led street demonstrations against the authorities following the assassination of Croat deputies in the Belgrade parliament in June 1928. His success at reviving the CPY's vitality was cut short by arrest in August 1928. The police discovered bombs in Broz's apartment—a testimony to his adherence to the new insurrectionary line of the Comintern, the Soviet-sponsored organization of international communism. During his trial, which ended with sentencing to a five-year term, Broz defended himself with exceptional courage and gained further credit with the party authorities. Broz's prison term coincided with the establishment of the royal Yugoslav dictatorship, which was promulgated by King Alexander I in order to stem the nationalistic movements of disaffected non-Serbs. In an attempt to break the modest influence of the CPY, the government arrested most of the party cadre, sentencing many of its members to terms far harsher than Broz's. Despite these blows, at the time of Broz's release in March 1934, the CPY was slowly recuperating under the agile leadership in exile of Milan Gorkic. Gorkic summoned Broz to the CPY's Vienna headquarters, where he attempted to secure his cooperation by bringing him into the CPY Politburo. It was at this time that Broz assumed the pseudonym Tito, one of many that he used in underground party work. From February 1935 to October 1936, Tito was in the Soviet Union, where he worked in the Comintern apparatus. By 1937 Tito was increasingly involved in the CPY's underground work in Yugoslavia, where he established ties with a new generation of militants. In 1937–38, Joseph Stalin's purges devastated the CPY leadership, claiming the lives of Gorkic and most of the other topmost veterans. Tito profited from (and probably was an accomplice in) the repression, gaining the Comintern's mandate to replenish the CPY's leadership councils with his hand-picked lieutenants—Edvard Kardelj, Alexander Rankovic, Milovan Djilas, and Ivo Lola Ribar. He was the Comintern's choice for the CPY's new secretary-general, a position he formally assumed in 1939. At the Fifth Land Conference of the CPY, an underground minicongress held in Zagreb in October 1940, Tito sketched the CPY's leftist strategy, which focused the party on armed insurrection and on a Soviet-style federalist solution to Yugoslavia's nationality conflict. At that time the CPY had some 7,000 members, not counting the additional 17,200 members of the Young Communist League. Partisan leader. An opportunity for armed insurgency presented itself after the Axis powers, led by Germany and Italy, occupied and partitioned Yugoslavia in April 1941. The CPY remained the only organized political group ready and capable of contending with the occupiers and their collaborators throughout the territory of the defunct Yugoslav state. This meant that the communist-dominated Partisan units were not simply auxiliaries of the Allied war effort but an offensive force in their own right. Their ultimate aim, carefully concealed in the rhetoric of “national liberation struggle,” was the seizure of power. To this end, in Partisan-held territories they established “liberation committees,” communist-dominated administrative organs that prefigured the future federal republics. As a result, Tito's Partisans became a threat not only to the occupiers and collaborators but also to the royal government-in-exile and its domestic exponents, the Serbian Chetniks of Dragoljub Mihailovic. In time, Communist pressure drove the Chetniks into tactical alliances with the Axis, thereby precipitating their isolation and defeat. In 1943, after Tito's headquarters survived bruising Axis operations from January to June (particularly in the battles of Neretva and Sutjeska), the Western Allies recognized him as the leader of the Yugoslav resistance and obliged the London government-in-exile to come to terms with him. In June 1944 the royal premier, Ivan #352;uba#353;ic, met Tito on the island of Vis and agreed to coordinate the activities of the exiled government with Tito. The Soviet army, aided by Tito's Partisans, liberated Serbia in October 1944, thereby sealing the fate of the Yugoslav dynasty, which had the strongest following in this largest of the Yugoslav lands. There ensued a series of mop-up operations that strengthened Communist control of the whole of Yugoslavia by May 1945. In the process the Yugoslav frontiers extended to take in Istria and portions of the Julian Alps, where reprisals against fleeing Croat and Slovene collaborationists were especially brutal. The conflict with Stalin. Tito consolidated his power in the summer and fall of 1945 by purging his government of noncommunists and by holding fraudulent elections that legitimated the jettisoning of the monarchy. The Federal People's Republic of Yugoslavia was proclaimed under a new constitution in November 1945. Trials of captured collaborationists, Catholic prelates, opposition figures, and even distrusted communists were conducted in order to fashion Yugoslavia in the Soviet mold. Tito's excesses in imitation eventually became as irritating to Moscow as did his independent manner—especially in foreign policy, where Tito pursued risky aims in Albania and Greece at a time when Stalin advised caution. In the spring of 1948, Stalin initiated a series of moves to purge the Yugoslav leadership. This effort was unsuccessful, as Tito maintained his control over the CPY, the Yugoslav army, and the secret police. Stalin then opted for a public condemnation of Tito and for the expulsion of the CPY from the Cominform, the European organization of mainly ruling communist parties. In the ensuing war of words, economic boycotts, and occasional armed provocations (during which Stalin briefly considered military intervention), Yugoslavia was cut off from the Soviet Union and its eastern European satellites and steadily drew closer to the West. The policy of nonalignment. The West smoothed Yugoslavia's course by offering aid and military assistance. By 1953 military aid had evolved into an informal association with NATO via a tripartite pact with Greece and Turkey that included a provision for mutual defense. After the changes in the Soviet Union following Stalin's death in 1953, Tito was faced with a choice: either continue the Westward course and give up one-party dictatorship (an idea promoted by Milovan Djilas but rejected by Tito in January 1954) or seek reconciliation with a somewhat reformed new Soviet leadership. The latter course became increasingly possible after a conciliatory state visit by Nikita Khrushchev to Belgrade in May 1955. The Belgrade declaration, adopted at that time, committed Soviet leaders to equality in relations with the communist-ruled countries—at least in the case of Yugoslavia. However, the limits of reconciliation became obvious after the Soviet intervention in Hungary in 1956; this was followed by a new Soviet campaign against Tito, aimed at blaming the Yugoslavs for inspiring the Hungarian insurgents. Yugoslav-Soviet relations went through similar cool periods in the 1960s (following the invasion of Czechoslovakia) and thereafter. Nevertheless, Stalin's departure lessened the pressures for greater integration with the West, and Tito came to conceive of his internal and foreign policy as being equidistant from both blocs. Seeking like-minded statesmen elsewhere, he found them in the leaders of the developing countries. Negotiations with Gamal Abdel Nasser of Egypt and Jawaharlal Nehru of India in June 1956 led to a closer cooperation among states that were “nonengaged” in the East-West confrontation. From nonengagement evolved the concept of “active nonalignment”—that is, the promotion of alternatives to bloc politics, as opposed to mere neutrality. The first meeting of nonaligned states took place in Belgrade under Tito's sponsorship in 1961. The movement continued thereafter, but by the end of his life Tito had been eclipsed by new member states, such as Cuba, that conceived of nonalignment as anti-Westernism. Self-management and decentralization. The break with the Soviet Union also inspired a search for a new model of socialism in Yugoslavia. In this area Tito, never a theoretician, depended on the ideological formulations of his lieutenants, notably Edvard Kardelj. But he supported the notion of workers' management of production, embodied in the formation of the first workers' councils in 1950. In the process, Soviet-style central planning was abandoned and central agencies were trimmed. Workers' self-management had important consequences for internal relations in multinational Yugoslavia. As power steadily shifted from the federation to the republics, conservative centralist forces fought back, opening cleavages within the communist elite between 1963 and 1972. During this period Tito purged first the Serbian centralists (notably, Alexander Rankovic in 1966) and then the leaders of the decentralizing and liberal forces in Croatia (1971) and Serbia (1972). The Croatian purge had a further effect of destabilizing Tito's rule in Yugoslavia's most industrially advanced republic. Retrenchment of the 1970s. Tito's response to the crises of the 1960s and early '70s was to fashion a system of “symmetrical federalism,” in which various internal rules and rituals (including a rotating presidency to lead Yugoslavia after Tito's death) were supposed to formalize equality among the six republics and Serbia's two autonomous provinces (Kosovo and the Vojvodina). This system, enshrined in the constitution of 1974, promoted the weaker and smaller federal units at the expense of the big two—Serbia and Croatia. Serbia's displeasure at the independent role assigned to its autonomous provinces and the promotion of minority identity (especially that of the Albanians in Kosovo) was felt already in Tito's last years, but it became radicalized after his death in 1980. Serb resentment provided the opening for Slobodan Milo#353;evic and other promoters of recentralization, who contributed greatly to the undoing of Tito's federal system during the following decade. Assessment. The irony of Tito's remarkable life is that he created the conditions for the eventual destruction of his lifelong effort. Instead of allowing the process of democratization to establish its own limits, he constantly upset the work of reformers while failing to satisfy their adversaries. He created a federal state, yet he constantly fretted over the pitfalls of decentralization. He knew that the Serbs, Croats, Slovenes, and others could not be integrated within some new supranation, nor would they willingly accept the hegemony of any of their number; yet his supranational Yugoslavism frequently smacked of unitarism. He promoted self-management but never gave up on the party's monopoly of power. He permitted broad freedoms in science, art, and culture that were unheard of in the Soviet bloc, but he kept excoriating the West. He preached peaceful coexistence but built an army that, in 1991, delivered the coup de gr#226;ce to the dying Yugoslav state. At his death, the state treasury was empty and political opportunists unchecked. He died too late for constructive change, too early to prevent chaos. |
| Duhot na Vovata | "Assessment. The irony of Tito's remarkable life is that he created the conditions for the eventual destruction of his lifelong effort. Instead of allowing the process of democratization to establish its own limits, he constantly upset the work of reformers while failing to satisfy their adversaries. He created a federal state, yet he constantly fretted over the pitfalls of decentralization. He knew that the Serbs, Croats, Slovenes, and others could not be integrated within some new supranation, nor would they willingly accept the hegemony of any of their number; yet his supranational Yugoslavism frequently smacked of unitarism. He promoted self-management but never gave up on the party's monopoly of power. He permitted broad freedoms in science, art, and culture that were unheard of in the Soviet bloc, but he kept excoriating the West. He preached peaceful coexistence but built an army that, in 1991, delivered the coup de gr#226;ce to the dying Yugoslav state. At his death, the state treasury was empty and political opportunists unchecked. He died too late for constructive change, too early to prevent chaos." Failed leader undertaking failed measures to achieve an unclear and ultimetely doomed idea. Drugite raboti vazat za sekoj Homo Sapiens, sekoj vo bigrafijata svoja ima i pozitivi ima i negativi. I tuka malku argumentacija od omilenoto na Christian lono na Biblijata – :Hristos: "Po delata ke gi poznaete"... I jas bi dodadal: i po rezultatite. Ne mi se zboruva poveke za "kontroverzni licnosi" Koga se vi tolku svidni onie vreminja, napravite mu pametnikot pa mu nosite cveke. Nie nasiot go zanesovme kade mu e mestoto. |
| Korab | quote:Прашај ги тие роднините на тие што завршија на Голи оток! Барем во Македонија ги има прилично. + една информација за Тито..уште не се знае колку деца испонаправил дома и во неврзаните земји..сеуште се откриваат [:D] |
| ZooGraf | Shamless propaganda: http://www.on.net.mk/video/tito_vo_korejskite_srca.wmv [:D][:D][:D][:D] I uste ova: [img]http://www.banknotes.com/GN27.JPG[/img] [:D][:D][:D][:D][:D] Daj da vidime slicni Bugarski primeri... |
| slasa | covek da popizde od bugarski propagandi ostajgi tie bugarski sloveni Nie ke gi naprajme Makedonci |
| jingibi | STALIN TO BULGARIAN DELEGATION (G. Dimitrov, V. Kolarov, T. Kostov) The Kremlin, 7 June 1946 Cultural autonomy must be granted to Pirin Macedonia within the framework of Bulgaria. Tito has shown himself more flexible than you - possibly because he lives in a multiethnic state and has had to give equal rights to the various peoples. Autonomy will be the first step towards the unification of Macedonia, but in view of the present situation there should be no hurry on this matter. Otherwise, in the eyes of the Macedonian people the whole mission of achieving Macedonian autonomy will remain with Tito and you will get the criticism. You seem to be afraid of Kimon Georgiev, you have involved yourselves too much with him and do not want to give autonomy to Pirin Macedonia. That a Macedonian consciousness has not yet developed among the population is of no account. No such consciousness existed in Byelorussia either when we proclaimed it a Soviet Republic. However, later it was shown that a Byelorussian people did in fact exist. ... |
| antisloven | deka sme prv oformen narod,toa i slepite i gluvite...i drugite...site treba da go znaat....ne mora da go pocituvaat....ama kade vide...prv slovenski narod....mozebi od Triglav....kakvi sloveni,kakvi bakraci...MAKEDONCI OD PAMTIVEK DO DENES....TOA E VISTINATA....juznite sosedi...nemaat koren od koe pleme se....nosat TUGO (od germancite)ime...istocnite....nosat TUGO ime...(od Cuvasite,Gagauzite)....TRAKIA,DACIA,MEZIA..SITE...GI NEMA....MAKEDONIJA BILA OTSEKOGAS...KAKO I DENES MAKEDONIJA....SLOVENITE LI GO ZACUVALE IMETO?..Popodobno bi bilo od niv ime kako...Mocuristija,Trskarija,Karpatija,...posto "gi pretopile Makedoncite"... |
| antisloven | A bre tatar... During September 1997 a Greek national with "Bulgarian identity" from Voden named Stoidis appeared in Sofia at the National Historical Museum and declared to the Director Bozidar Dimitrov that he has in his possession a stone inscription found in Voden (Edessa) during the reconstruction of a local church. The Director declared the inscription a fake made by Bulgarian nationalists in the 19th Century. Apparently the whole story was published in the Bulgarian daily Kontinent on "02.10.1997." The "Bitola inscription" was discovered during the demolition of a mosque in Bitola during the 1950's and so far nobody doubted its veracity. Considering the Voden case the Bitola stone has to be viewed in new light. Chances that it was written by the same authors are indeed very high. We have also to ask about other products from the same authors as well as regard the whole Bulgarian historiography concerning Macedonia with great suspicion. Belite vo "Bulgarija" se odnarodeni Makedonci (ne site,tie kako tebe,ako si bel na lice)....go ukradovte imeto od Cuvasite i Gagauzite...Ako si kales,crn,togas imeto B`lgar to prilega,ama ne se pikaj vo "slovenite" i Makedoncite...tie se beli...znaes,krvta ne e voda...Makedoncite ne mavtale so opaski od konji...imas li si ti doma edna opaska?... |
| belle harbor | edited by admin |
| f9 | Belle hrabar...shto ima topikov vrska so tvojov goren post.Nishto!Na proba si i veke ja imash prvata pochetna greshka. |
| boris | Edited by SpaceLily |
| stan | quote:He has done a whole nation, you're talkin about a few children ;) |
| Dulo | „Чистите македонски словени" и „бугарите - татари" Бугарскиот цар Борис I (852-889), икона во црквата „ Св. Богородица" во Битола. Натписите се на бугарски јазик Според владеачката теза за разликите помегу современите македонци и бугари, првите потекнувале од некакви посебни словени, поразлични од тие кои ги населиле земјите на денешна Бугарија и Србија. Тие се населиле на територијата на денешна Македонија во VI век. --------------------------------------------------------------------- Св. Седмочисленици, манастир „С6. Наум" крај Охрид, фреска XVIII Век --------------------------------------------------------------------- На крајот на сето тоа се тврди дека „различните" од „македонските" словени /оние кои ги населувале земјите на денешна Бугарија/, биле покорени од „бугарите", кои пак биле „татари". И покрај тоа што „татарите" ја создале бугарската држава во 632 г., биле асимилирани од словените, но оставиле траен отпечаток врз современиот бугарски народ. Толку траен што не само обичните луѓе се заблудени од пропагандата на таа теза, туку и пратениците во македонскиот парламент, политичари и универзитетски професори сметаат дека е потполно наместо да скокаат на митинзи покрај бугарската амбасада во Скопје и да викаат „бугари-татари" и „бугарите во Африка". Но, да го оставиме настрана расистичкото однесување кон татарите - и ако е малку чудно за еден минијатурен балкански народ, затоа што и татарите се луѓе и и маат исто толку право на постоење, како и македонците. Да не забораваме, дека тие се и подревен народ - изворите покажуваат дека се етнички формирани уште во 11-12 век, а македонците како самостојна национална категорија се појавуваат дури во 1944 година. Како второ тие не пристигнале во Европа од Африка, а од Азија. --------------------------------------------------------------------- „Св. Бугарски просветители, Св. Кирил", детал от икона, XIX век, Кичевскиот манастир „С6. Богородица Пречиста". Натписите се на бугарски јазик --------------------------------------------------------------------- Но да ги оставиме настрана очигледно погрешните податоци за татарите, кои ги добиваат македонските деца - проблемите на образованието во Скопје во случајов не не интересираат. Тезата за чистото словенско потекло на населението во денешна Македонија и тоа од некакви посебни словени, различни од тие кои се населиле во Мизија и Тракија, не е подкрепена со ниту еден документ од средниот век. Словените, кои го поплавиле Источниот и Централниот дел на балканскиот полуостров во VI век убивајќи и протерувајки го локалното античко население, се од една јазична група, наречена од целиот образован свет „бугарска група". Византија успева да си ја врати контролата над своите балкански области, кои веќе биле населени со словени /вклучувајки го и Пелопонес - крајната точка на современа Грција/, во почетокот на VII век, но работите повтрно се променуваат во 681 год., кога создадената во 532 год., бугарска држава ја вклучува по една војна со Византија истата година и територијата на Мизија, населена со Словени и ја преместува својата престолнина во Плиска. Меѓу 681-837 год., Бугарија после неколку успешни војни со Византија и франкиската империја се претвора во огромна држава ------------------------------------------------------------------------------- Св. Методи, деталот фреска на Св. Седмочисленици во црквата во село Велгошча, Охридско, XIX век. Натписите се на бугарски јазик ------------------------------------------------------------------------------- чија територија ги опфаќала земјите на цела Југоисточна Европа, вклучувајќи ја и територијата на денешна Македонија. Бугарите /понекогаш во науката нарекувани прабугари, протобугари/ не се ниту словени, ниту татари. Тие се високо организиран и високо цивилизиран народ од европската раса /инаку тешко дека би можеле да организираат толку силна држава, во толку оспоруван регион во Европа/. Релативно малку на број, тие се словенизираат во рамките на наредните 100-150 год. покрај многубројните словени, поданици на нивната држава, но која и до ден денешен го носи нивното име, како и веќе словенскиот по јазик народ, кој што ја наследува. Такви от развој на работите не е феномен во средновековна Европа - франките, кои го даваат името на Франција и французите се германско племе. А русите, кои што ја создаваат Русија - една безусловно словенска држава, се шведско племе кое се населило во Киев во VII-VIII век. Но што се случувало во Македонија во тоа време? Можеме да прочитаме што напишал во својот фундаментален труд „Средновековни градови и тврдини во Македонија" издаден во 1997г. во Скопје, истакнатиот македонски археолог и професор во универзитетот Св. Кирил и Методи - Микулчиќ. Книгата, голема на убава хартија со многу илустрации за информација е издадена не со пари од Софија, туку со средства на македонското министерство за образование и култура и на македонското представништво на фондацијата „Сорос". Истата книга не е издадена по време на „бугарската" влада на ВМРО-ДПМНЕ, туку по време на чистата „македонска" влада на Бранко Црвенковски. Што утврдил проф. Микулиќ? Сумирајќи ги резултатите од разкопините и сондажите во сите 538 стари градови и тврдини во Македонија тој соопштува, дека очигледно словенските завојувачи уште во почетокот на VI век го принудиле преживеаното античко население масовно да ја напушти Македонија /ние веќе објаснивме, дека истото се населило во денешна турска Тракија/. Но словените не се населуваат во Вардарска Македонија, истакнува проф. Микулчиќ. Невините хумусни слоеви врз античките урнатини сочат на тоа дека високите македонски планини на Вардарска Македонија не биле „атрактивни" како што пишува проф. Микулчиќ за дојденците од север. Затоа тие продолжиле на југ и се населиле покрај денешните грчки крајморски рамнини. Двеста години според Микулчиќ, Македонија останала без население. Првите новонаселеници биле прабугарите под Водство на хан Кубер, син на основачот на Дунавска Бугарија хан Кубрат. Околу 680-та година со околу 600 семејства тој ги напуштил земјите на денешна Унгарија и по патот Белград - Ниш - Скопје се установил засекогаш на така наречените Керамисијсќи полиња - тоа се Битолско, Прилепско, Ресенско, Охридско и Корчанското поле. Визатиските хронисти и некои бугарски камени натписи околу Мадарскиот коњак во денешна Североисточна Бугарија покажува дека и хан Кубер, основал во денешна Јужна Македонија држава наречена Бугарија, која во сојуз со Дунавска Бугарија превземала во 7-ми почетокот на 8-ми век заеднички дејствија против Византија. Нејзините дејствија против Солун биле одбиени, но затоа пак територијалното проширување на државата на запад во рамките на Денешна Албанија било повеќе од успешно - во околината на селото Врап е пронајдена голема прабугарска ризница, која сведочи за самиот факт. Вториот бран преселници според проф. Микулчиќ во останатите ненаселени земји на Вардарска Македонија бил пак од... прабугари. Тие дошле и се населиле во Источна и Северна Македонија после победоносната војна на бугарскиот хан Крум во Тракија против Византија во 811 година. Проф. Микулчиќ покажува, дека во тврдините покрај Крива Паланќа, Куманово, Скопје, Тетово, Гостивар, Штип се појавува грнчарија, бронзени предмети како и токи на ремени потполно идентични со откриените во бугарскатаа престолнина Плиска. А во рамнините покрај нив Микулчиќ ги одбележува посебните прабугарски населби зацврстени со земјен насип, наречени аули. Така за народот кој што живеел од Јадранското до Црното Море и од Дунав до Егеј се наметнало името, бугари заклучил Микулчиќ. Така е бидејќи тоа е историсќата вистина. Појасано и поточно неможат да го напишат ни бугарски историчари. Да, но што следува от сето тоа. Особено, ако прифатиме дека прабугарите се татари. Излегува, дека населението на современа Македонија има сто процентно татарско потекло и оние кои викаат пред Бугарската амбасада се со чисто татарско потекло. Мирно, браќа македонци, не сте со татарско потекло. Прабугарите, како што ги нарекуваат научниците /или бугарите, како што и самите се нарекувале/ како што веке соопштивме, се сметаат од меѓународната наука за ви-соко цивилизиран народ - еден од водечките народи во цивилизацијата на Средниот век. Еден француски научник напишал, дека тие се мајата, од која што се прави за државен живот словенското тесто на Балканите. Затоа кога срби, хрвати, словенци, грци и албанци ве навредуваат кажувајќи ви дека македонец не е националност а професија, вие можете да им кажете, дека македонец означува бугарин од прва класа. |
| Bulgaroubiec | quote:ostaj gi ne se tie krivi -taka gi ucat.Pred 1godina na edna bug televizija eden nivni izvesten istorik rece i duri isus bil bulgarin a nekna kazaa deka Moldova e upravuvana od blgarin,pa koga se podrasmisli toj istorikot sobra sila da izjavi deka i Karamanlis e bugarin::))))))[:D] |
| Bulgaroubiec | quote:bratce i ti i vanco u p.m.Kaj bese vanco poslednive 40 godini da ja kaze jasno i glasno negovata viritualna vistina za SVAJCARIJA |
| Duhot na Vovata | bratce i ti i vanco u p.m.Kaj bese vanco poslednive 40 godini da ja kaze jasno i glasno negovata viritualna vistina za SVAJCARIJA Bese vo tuga zemja, progonet od vakvite kako tebe. I od tamo ja kaza vistinata za svajcarija. Mnogupati... A ma koj da cue? |