Virtual Macedonia Forums - Македонските преродбеници

Македонските преродбеници

Македонските преродбеници
Makedon	Македонските преродбеници По укинувањето на Охридската Архиепископија во 1767 г. настануваат големи денационализирачки процеси кои го зафаќаат македонскиот народ. Сите верски објекти, кои воедно имале и едукативен карактер, потпаѓаат под јуриздикција на Цариградската Патријаршија, раководена од Ромеи-хеленофони. Тогаш започнува елинската пропаганда, која ние по грешка ја нарекуваме грчка (византиска), учејки ги Македонците дела се Елини. За жал, единствена културно-просветна дејност во тоа време, па се до крајот на 19 век, постоела само по црквите и манастирите. Ромеите- Грците, секој кој зборел словенски го нарекувале Воулгар, а јазикот вулгарски, почнувајки од 11 век, заменувајќи го терминот словен, со бугар (Стилпон Курјакидис кој во книгата „Северните етнолошки граници на хеленизмот" стр. 39). Најверојатно, терминот бугар како синоним за словен се јавува поради тоа што од 1018 г., словенските народи Македонци, Босанци, Срби, Црногорци, итн. Византија ги сместува заедно, во тема Воулгариа, а како Византијците луѓето ги разликувале по територијалната, а не етничката припадност, зборот бугар го заменил зборот словен. Османлиите, ја имаат наследено византиската традиција на поимот бугар, па сите словени во Османлиското Царство ги нарекувале Бугари (Friedman 1975, str. 84). Најдобар пример ќе дадам со Босанците; во 16 век, ерменецот Симеон Лехаци патува низ Турција, азијска и европска; посетувајќи ја Босна, вели дека сите луѓе таму се Бугари и зборат „болгарски“, а нивните села ги нарекува „болгарски села“ (Симеон Лехаци, Путевые заметки, хроника и памятные записи; изучил и опубликовал Нерсес Акинян, Вена, 1936). Во 19 век, во Отоманската Империја, поимот Бугар означувал проста раја, селани, додека сите граѓани се декларирале како „Грци“, се градско били „грчко“, градската облека била „грчка“, а селската „бугарска“ (Wilkinson 1951: str. 149). Самите Бугари велат дека поимот Бугар немал национално значење: „Во турско време бугарскиот селанец ги означуваше Бугарите од градовите со зборот „Грк“, а граѓанската носија за него беше „грчка носија...Нашиот селанец, кога ќе речеше „ние сме Бугари“, мислеше „ние сме христијани“, т.е. православни. Рускиот цар беше за него „бугарски цар“ не по народност, ами по православно христијанство.....“(А. Т. Балан, Една македонска теория, Периодическо списание LXV, 1904, стр.818). Според најновиот „Речник на современиот елински јазик“, зборот бугар - воулгар, на елински, означува простак („Речник на современиот елински јазик“, Г. Бабиниотис, Атина, 1998 г.). Така, грците почнале да го користат терминот Бугар за секој кој зборел словенски. Српскиот академик, Петар Драгашевиќ, антимакедонски настроен, кон крајот на 19 век бил во Тесалија и Грција, при што вели: „грците ме нарекуваат Бугар, иако сум Србин од Србија...зборот бугар означува Словен“ (Petar Dragasevic “Makedonski Sloveni”, 1890 g., Beograd). Српскиот пропагатор, Цвијиќ, борецот за србизација на Македонците, бил меѓу егејските Македонци и во Грција, па за своите впечатоци, тој пишува: „гркиот селанец ги вика македонските Словени секогаш Бугари...кај Грците, името Бугарин означува исто што и Словен. Грците ги нарекуваат Бугари и Србите, ако не знаат дека се од Србија...Името Србин за грчкиот селанец е само политички поим...а Бугарин е етнографски поим...полухеленизираните македонски словени- Чифчии, пкмалку зборуваат грчки, себе се сметаат за Грци“ (Професор Јован Цвијић (1865-1927), рада "Македонски Словени, проматрања о етнографији македонских Словена", Књижара Геце Кона, Београду 1906. год.). И во сама Елада и Тесалија, имало голем број на словенско население, кое гркофоните го нарекувале Бугари. Во Грција никогаш не се населиле Бугари, нит пак Бугари ја владееле таа територија; во 7 век таму се забележани склавиниите на племињата Милингии и Езерци. За време на грчкото националослободително востание 1821-1829 г., се пеела една песна за премавнување на различностите на различните етноси кои ја населувале Елада во тоа време и создавање елинска нација : „Албанци, Власи, Бугари, луѓе кои говорите на други јазици, придружете се“ ( 1. Victoria Clark, Why Angels Fall. A journey through Orthodox Europe from Byzantium to Kosovo Macmillan: London, 2000 ISBN: 0 333 75185 X; 2. FATHER GREGORY TILLETT, The British Orthodox Church). Крсте Петков Мисирков го објаснува поимот Бугарин: “Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени...го велеа со презреното име „бугари". …Грците…употребуваа името бугарин за да воплотат во него своiето презреiн'е кон се словенцко.. Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено… ( “За Македонцките Работи”, Предгоор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“ 1903 ). За жал, неколку пати во својот живот, Крсте П. Мисирков од страна на бугарската полиција, под закана за физичко ликвидирање, бил теран да потпишува статии со пробугарска позиција, претходно напишани од самата бугарска држава. Во едни такви услови, кога Македонците учеле грчки училиша и кога се словенско било нарекувано бугарско, за нашите предци од 19 век се словенско значело бугарско, секој кој говорел словенски говорел бугарски. Така и некои наши преродбеници, македонскиот народен јазик го нарекуваат бугарски, но не мислејќи на бугарски, каков што сега го знаеме, туку на словенски. Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор Пърличев, Автобиография). За него бугарското значи словенско, а и Србите се Бугари т.е. Словени според Прличев; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска. Старословенскиот т.е. црковнословенскиот од целата светска историографија се нарекува словенски јазик, а воедно и сите средновековни македонски автори, македонските средновековни житија, целата средновековна книжнина тој јазик исклучиво го нарекуваат словенски и како таков се нарекува до ден денешен. Но, учејќи по грчки училишта, каде називот словенско е заменет со бугарско, Кузман Шапкарев во своите дела истакнува: „ги преведоа (Св. Кирил и Меродиј) на бугарски најнужните книги од светото Писмо...кога двајцата свети браќа отидоа во Рим да се залагаат во светото седиште за бугарскиот превод на светото Писмо...Св. Климент едни ги учел да читаат и пишуваат бугарски...Св. Климент ја измислил црковно-бугарската азбука тнр. кирилица...Св. Климент е прв бугарски епископ во Охрид (Извор: Кузман Шапкарев, „Голема бугарска читанка“, 1868 г., стр. 96, 97). За Шапкарев, Словените се античките Македонци, а Бугарите (мисли на словените) се дојденци од Волга, од Русија. За разлика од Бугарите, каде поимот Бугар поќнал да означувало националност кон крајот на 19 век, кај македонците поимот Бугар означува Словен. Еден Бугарин, во весникот „Македонија“ од 15.06.1868 г. за велешките учители пишува дека за нив „српски или бугарски е едно исто“, но дека тоа е „погрешно мислење“. И навистина, многу од нашите учители биле неуки, не знаеле ни името да си го напишат, а самиот Прличев вели дека учел историја во дуќанот на некој си Ангел Групчев (Григор Пърличев, Автобиография). Бугарите, Јордан Хаџи-Константинов Џинот го прават чист блгарин, но тој во својата наставна програма, покрај бугарски, користел и српски наставни книги како „Граматика Мразовиќа, Захариевиќа, Цветник Рајиќа“ (В. Кунов, „Град Скопие“, стр. 121, Софија 1898 г.). За Никола Прванов, бугарски пишувач на книги, бугарскиот јазик е општословенски па вели „да ги спречиме македонските браќа да го користат налинот на кој Србите ги изговараат БУГАРСКИТЕ зборови...да не го акцентираат првиот слог“ („Читалиште“бр. 6, 1875 г.). Според цитатот на Прванов, тој смета дека и Србите говорат бугарски (мислејќи на словенски) и употребуваат „бугарски“ зборови. Денеска, бугарската историографија сака да ги прикаже македонските преродбеници како национално свесни Бугари, што е листа глупост. Бугарската пропагандна машинерија, ни прикажува само по некoлку зборчиња од нашите преродбеници каде стои „Бугари„ или „бугарски јазик“, но не целата содржина, плашејќи се да се открие вистината, дека бугарско знашело словенско за дел од македонските преродбеници. Македонските преродбеници се сметале за директни потомци на античките Македонци, со македонска народна свест и тоа јавно го објавувале. За Јордан Хаџи-Константинов - Џинот, Македонците од 19 век потекнуваат од античките Македонци и нивната култура, од Пеонците, па дури и од античките митолошки народи како Мирмидонците, а сите тие биле чисти Бугари т.е. Словени („Цариградски весник“ бр. 458 од 21.11.1859, „Цариградски весник“. бр. 211 од 05.02.1855 г.). Познатиот македонски писател на учебници за основните училишта во Македонија, Димитар Македонски го гледа својот народ како антички Македонци, па во една своја статија пишува за античките Македонци: „И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiя од 16.02.1871). За Димитар Македонски, античките Македонци се чисти Бугари т.е. Словени и први христијани во Европа. И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiя од 16.02.1871). Во својата „Кратка свјаштена историја за училиштата по Македонија (на македонско наречје)“, печатена „Во печатницата на Македонија“, Цариград 1867 г., пишува: „П.[Прашање] Кои се оние Бугари (Словени), што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово? Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија? П. Од кого се покрстени тие? О. Од Апостол Павле, кој најнапред проповедал во Филипи и Солун... Апостол Павле ги покрстил прво античките Македонци во Филипи, а сето тоа е многу убаво објаснето во Библијата. Димитар Македонски сосема е сигурен во своето потекло- дека е ист со првите Христијани, крстени од Апостол Павле, а тоа се античките Македонци, кои според него се чисти Бугари (Словени).
komunist	quote: Originally posted by Great_Macedonian da vi se pluknam i na bugarstvo i na slovenstvo... makedoncite se potomci na MAKEDONCITE. Amin.....ili kako bi rekle makedoncite: Pu pu mashalla[:)]
mnik	quote: Originally posted by jingibi По укинувањето на Охридската Архиепископија во 1767 г. настануваат големи денационализирачки процеси кои го зафаќаат македонскиот народ? [url]http://members.tripod.com/~Groznijat/p_bulgar/ochrid.html[/url] Shroud, XIII c. Ochrid, Macedonia Presented by the Emperor Andronicos II Palleologus (1282-1328) to the Ochrid Archbishop, inscribed with gold fibers: "Shepherd of the Bulgarians, remember the ruler Andronicos Palleologus, when sacrificing". to get more clearer picture about Bolgari and Boulgaroi, go here, i ne lafaj prefishe: http://forums.vmacedonia.com/topic.asp?TOPIC_ID=12932
mnik	quote: Originally posted by Makedon quote: Originally posted by jingibi [img]http://img54.exs.cx/img54/7237/bukvar.jpg[/img] "Primer" by Marko Teodorovich (a Bulgarian from Razlog), 1792 Pd kaj da znaeme deka e rodum od Razlog??? Isto kako sto imalo vlasi, mozebi imalo i po nekoj bugarin? From Austro - Hungarian Files: "100 000 Bulgarians live in Macedonia and 60 000 Macedonians live in Bulgaria" [Hans Lothar Stephan, Macedonian Knot] [IMG]http://tinypic.com/ixe3y0.jpg[/IMG] [IMG]http://tinypic.com/ixe42e.jpg[/IMG]
Makedon	quote: Originally posted by jingibi [img]http://img54.exs.cx/img54/7237/bukvar.jpg[/img] "Primer" by Marko Teodorovich (a Bulgarian from Razlog), 1792 Pd kaj da znaeme deka e rodum od Razlog??? Isto kako sto imalo vlasi, mozebi imalo i po nekoj bugarin?
Makedon	quote: Originally posted by jingibi [ "Primer" by Marko Teodorovich (a Bulgarian from Razlog), 1792 Citirano od bugarska propagandna stranica: Меѓу совремeниците на дон Педро Охмучевиќ ( р. ? - у. 1599) се Јаков Крајков „от пределех македонских“ и Јаков „от Македоние“. Првиот, на еден печатен псалтир запишал: „Аз Јаков от пределех македонских, од места зовом Софија, Крајков син... И аште кому која потреба, в’схоштет от светих книг, то вса сија сут принесена в места Скопје, у Кара Трифуна.“ Вториот, во 1566 г. поговор на печатен псалтир запишал: „Изидох от Македоние, отч’ства моего и в’нидих в западних странах близ Рим, в град Венетиа, и тамо обретох стари калапи Божидара... И аз убо, Јаков родом и от’чством бех иже в подкрили великие гори Осоговцеј, близ Коласискаго [Коласија е старото име на Ќустендил. - Забелешка на Скаловска.], от места нарицаема Камена Река“. (Радмила Угриновска - Скаловска, Записи и летописи. Скопје 1975. 87-88) Првиот познат македонски книжар е Кара Трифун. Тој во Скопје во втората половина на 16-ти век во неговата „словенска книжарница“ (така стои во старите книги) ги продавал венецијанските изданија на Јаков Крајков, на Ј.Загуровиќ и други црковни книги. Страница од „Часловот“ на Јаков Крајков, „от пределех македонских, од места зовом Софија“. Според Скаловска: „Јаков, Крајков син од Софија и Јаков од Камена Река, село под Осоговската планина се печатарски трудбеници кои работеле во една од најстарите јужнословенски печатници на Божидар Вуковиќ во втората половина на 16 век.
jingibi	По укинувањето на Охридската Архиепископија во 1767 г. настануваат големи денационализирачки процеси кои го зафаќаат македонскиот народ? [url]http://members.tripod.com/~Groznijat/p_bulgar/ochrid.html[/url] Shroud, XIII c. Ochrid, Macedonia Presented by the Emperor Andronicos II Palleologus (1282-1328) to the Ochrid Archbishop, inscribed with gold fibers: "Shepherd of the Bulgarians, remember the ruler Andronicos Palleologus, when sacrificing".
Makedon	quote: Originally posted by jingibi По укинувањето на Охридската Архиепископија во 1767 г. настануваат големи денационализирачки процеси кои го зафаќаат македонскиот народ? [url]http://members.tripod.com/~Groznijat/p_bulgar/ochrid.html[/url] Shroud, XIII c. Ochrid, Macedonia Presented by the Emperor Andronicos II Palleologus (1282-1328) to the Ochrid Archbishop, inscribed with gold fibers: "Shepherd of the Bulgarians, remember the ruler Andronicos Palleologus, when sacrificing". Za Vizantija, site ziteli od temata Bugarija (Makedonci, Srbi, Bosanci i Crnogoroci) bile Vougaroi, a ne etnicki Bugari, isto kako sto lugeto od Trakija- tema Makedonija za niv bile Makedonci. AQ ti imas li pamet i znaes li sto zboris?
jingibi	Значи преди 1400 година биле БУГАРИ /простаци/ за Византиjците. След 1700 г. биле пак Бугари /христиени словени/, ама за Турците. А помегьу 1400 и 1700 г. тогава ли са биле Македонци? Калуѓерите од манастирот Св. Јоаким Осоговски (или Сарандапорски) во близина на Крива Паланка во 1474 г. биле во Дубровник да бараат помош од тамошната република, а дубровничкиот совет (consilium Rogatorum) одобрил да се дадат 20 перпери (златници) „милостиња на бугарскиот манастир Св.Јоаким (...elemosinam monastiro Sancti Joachim partum Bulgarie. - Liber Rogat. K.Jiri#269;ek, Das christiliche Element in der topographischen Nomenclatur der Balkanl#228;nder, p. 63-64, Sitzungsb. d. Akademie, B. 136).“ Во 1586 г. монаси од Осоговскиот манастир заедно со монаси од Ќустендил (Коласија) и Трн, снабдени со препорачитлно писмо од српскиот патријарх Саватија, отишле да бараат милостиња од рускиот цар. Во архивските документи во Москва, според Ј.Иванов, за оваа посета стои: „О прiеде къ нимъ изъ Болгарской земли, изъ обителли Благовещенiя митрополита Виссарiона Колоссейскаго, и отъ великой горы (О)соговици изъ обители пустиножителя Iокима, игумена Гервасiя, да изъ Былина монастыря Архангельскаго священника Стефана“. Во патописот на Џио Марио Дељи Анџиолело од 1470 г., кој бил заробеник на султанот Мехмед II Освојувач, за Света Гора стои: „тука се наоѓаат многу манастири на христијански калуѓери, од кои некои се Грци, други Македонци, Власи па дури и Италијанци како и од други нации“. (Александар Матковски, Македонија во делата на странските патописци 1371-1777. Скопје 1991. 67) Во средината на 1502 г., Владислав де Сорго и Лука де Бона, дубровчани (веројатно трговци во Скопје), на италијански јазик до „Ваши светлости“ во Дурбовник пишуваат за распространетоста на: „...болеста чума... [која] ...се јавува по многу места во Скопје, проникнувајки главно во мали места и засегна добри луѓе во куќите на Бугари и во куќите на Турци“. (БАН, Македония Сборник от документи и материали. София 1978. 102) Во патописот на Корнеие Шпегер, кој патувал за Цариград во 1533 г., авторот говори за границата меѓу Србија и Бугарија: „Prebacivi#353;i pomenutu rieku (Morava), udjo#353;e u Srbiju, jer Morava dieli Bugarsku od Srbije.“ (Petar Matkovi#263; (хрватски географ од 19 век), Putovanja po balkanskom poluotoku XVI vieka. Putovanje Kornelija Duplica #352;pregera g. 1533. Цитирано кај Атанас Иширков, Западните краища на българската земя. София 1915. 7) Во 1546-1549 г. низ Турција патувал Фрнацузинот Пјер Белон. Тој ги посетил металопреработувачките работилници во Сидерокапса на Халкидик. За народноста на оние кои работеле во рудниците, Белон кажува: „Луѓето што живеат во рудничкото место Сидерокапса се собрани од секаде и зборуваат на различни јазици, како словенски, бугарски, грчки, турски, албански. ...Рударите кои сега овде работат во поголем дел се Бугари. Во патописот на францускиот писател Andre Thevet, кој во 1549 г. трганал на својот пат по Блискиот Исток, авторот пишува и за неговата посета на Света Гора, при што ги набројува нему познатите православни верници: „Бидејќи сите оние што под убедување на Грчката црква ги боготворат и почитуваат калуѓерите од пл. Атос, како Грците, Сирказите [Грузијците], Власите, Бугарите, Московитите, Русите, Бошњаците, оние од Србија и Хрватска, и делови од Славјаните (Есклавони), како и христијаните распрснати по брегот на Големото море [Средоземно Море].“ (А.Матковски, op. cit. 169) Во патописот на Филип Дифрен Кане од 1573 г., кој во Македонија поминал на релацијата Качаничка Клисура - Скопје - Ќустендил, за македонските места авторот го запишал следното: „...Скопје, мошне голем град според некои во Бугарија, но според мое мнение тој е во Македонија ако се сметаат старите граници, и некогаш се викал Стоби, сосед на Мигдонија. А пропо, след 1900 г. Бугарите во Македониjа простаци ли са биле или христиени? ФОРУМ:Дали навистина Делчев се изјаснувал како Бугарин и зошто? КАТАРЏИЕВ: Ваквите прашања стојат. Сите наши луѓе се именувале како „Бугари“... ИМА ОШТЕ.....
Makedon	Факт е, дека сите оние македонски преродбеници кои го користат бугарското име како словенско се школувани по грчките училишта. Сите тие прво биле гркофили, за дури при крајот на својот живот да сватат дека се Словени (они го користат терминот Бугари), што потврдува дека дома, од нивните родители, дедовци не биле воспитувани дека се бугари, туку напротив. Димитар Миладинов се школувал во Јанина, каде мнозинско население е влашкото, кое сите словенски народи ги нарекува со едно име- Бугари (Petar Dragasevic “Makedonski Sloveni”, 1890 g., Beograd). По оформувањето на бугарската Егзархија и нејзината пропаганда во Македонија од 1871 г., која сакал да го наметне бугарското име како национално на Македонците, почнува реакција на Македонците и одбивање на бугарското име. Македонците почнуваат да го користат правото и старото име за Словени- Словени и се запознаваат со вистинското значење на зборот Бугари- Татари . Само по една година делување бугарската Егзархија во Македонија, представникот на бугарскиот Егзарх во Македонија, бугаринот Петко Славејков во весникот „Македонија“ од Истанбул пишува: „македонските браќа...од македонистите сме слушнале многупати дека тие не се Бугари, но Македонци, потомци на античките Македонци... се сметаат за посебни од Бугарите...дека се чисти Словени, а Бугарите се Татари и што уште не....(P.R. Slaveykov, "Makedonskij V'pros" (The Macedonian Question ), in "Makedonija" (Istambul), January 18, 1871). Славејков, во свој извештај за состојбите во Македонија од февруари 1874 г. до бугарскиот егзарх рапортира дека во разговор со македонските патриоти, забележал дека имаат прецизна мисла „Македонците не се Бугари“...и без оглед на цената сакаат да имаат своја сопствена црква. Тие имаат помош во нивниот сепаратизам од високи свештеници од Константинопол, пред се Натаниел Охридски, Панариот Пловдиски и Архимандритор Харитон Карпузов; во борците за возобнување на македонска независна црква, Славејков ги вбројува и Кузман Шапкарев, Димитар Македонски, отец Зверклиј Зогрљафски и отец Петар Димитров. Понатаму, Славејков зборува за за унијатењето на македонските црковни општини со Ватикан, само за да се ослободат од бугарската Егзархија или како што вели Славејков: „никој не бара вистинска унија со Римокатоличката Црква. Едноставно, тоа е средство за обновата на Охридската Архиепископија”; представникот на бугарската Егзархија во Македонија, известува дека македонското свештенство избрало и свои Митрополити на независната македонска црква, и тоа: отец Харитон за Митрополит Серски и Мегленски, отец Козма Пречистенски за Дебарски Митрополит, Отец Панариот за Пелагонски Митрополит, отец Нил Извороз за Солунски, Кукушки и Воденски Митрополит, отец Доротеј за Скопски Митрополит, отец Дионисиј за Архимандрит на струмичката епархија. Веќе претходно имало и унијатство со Ватикан на Македонците од Кукуш, Воден, Струмица и Малешево...(Dve pisma na P. R. Slaveykov za makedonizmot. - Razgledi XIV, 5(1972), p.561-566). Ѓорѓи Пулески (1838-1894), во 1875 г. во својот речник на македонски-турски-арнаутски, дава дефиниција за македонска нација, па вели: „Народ се велат луѓе кои имаат исто потекло и зборуваат ист јазик, кои живеат и се дружат меѓу себе и кои имаат исти обичаи и песни и прослави, тие луѓе се нарекуваат народ, а местото каде што живеат татковина на тој народ. Така, Македонците се народ (нација), а татковината им е Македонија (Пулески, „Резник од три језика, стр. 49, Белград 1875). Тој е исклучително интелегентен човек, самоук, не учел училиште, ни грчко, ни бугарско, ни српско; затоа, тој го пренесувал она што го слушал од своите домашни, од својот народ, дека се Македонци и секогаш се сметал за потомок на античките Македонци. Воедно, Пулески е и прв македонски историчар, со својата голема историја на македонскиот народ од 1660 стр., каде ја опфаќа историјата на Македонија од античко доба, па се до 19 век, а покрај секој историски податок го има дадено користениот извор. За Пулески, Мијак е кратка форма за Македонец и тие биле гардејците на Александар Македонски, додека Брсјаците биле неговата брза коњаница. Кога човек подобро ќе се продума, Мијаците најверојатно се дојдени од егејскиот дел на Македонија, од територијата меѓу Солун и Негуш, за што сведочат истите топоними во тој дел на Македонија и Мијачијата- с. Битуше, Маврово, Галичник (р. Галик во егејска Македонија) и како Мијаци го користеле своето национално име во Илирик. Во Македонци, Пулески ги вбројува и црните и белите шопи и сите останати македонски словенски племиња. За преселбата на словените од зад Дунав вели, дека тоа се избегани Македонци, после Римско-Македонские војни и тие луѓе се враќале само на своите огништа (Славјано-Македонска општа историја, Софија 1893 г.). Во 1880 г. Пулески ја објавува и првата граматика на македонскиот јазик „Слогница речоска“, а во ракопис му остана обемната граматика „Јазичница“. Бугарската историографија, на Пулески му наметнува дека потпаднал под српска пропаганда, па затоа станал „македонист“, што е еден голем абсурд. Пулески никогаш не се школувал во Србија, ниту живеел таму, ами се борел за слободата на Бугарија со своја чета и живее од 1878 г. во Софија се до својата смрт, 1894 г. Кон македонските преродбеници ќе го придадам и Димитар Поп Георгиев Беровски ( 1840-1907 ), истакнат македонски револуционер. Тој е образуван човек, посетувал духовно училиште во Одеса, Русија. Раководел со Разловечкото и Кресненското востание, за ослободување од Османлиското ропство и познат е неговиот “Устав на Македонскиот Револуциоонерен Комитет“ на Кресненското востание. По уставот, во востанието можел да учествува секој кој се чувствува за Македонец (член 2), за ослободување на Македонија (член 4). Ова востание избувнува во источна Македонија, Малешевијата, на границата со права Бугарија, токму во периодот на формирање на бугарската држава 1878 г.. Македонската национална идеја е присутна: ослободување на цела Македонија и формирање една држава; востанието требало да се прошири во сите делови на Македонија (Член 125), а биле формирани чети во Костур, Тетово, Скопје, Горна Џумаја, Велешките области (Член 130); што е ова, ако не веќе оформен народ, кој се сметал за едно исто, без разлика дали потекнува од источна, западна, јужна или северна Македонија? Во член 15 од уставот се спомнуваат и националностите во Македонија: христијани и муслимани Македонци, Турци, Албанци, Власи и сите останати...; за бугарите се вели дека се само словенски браќа, чл. 186, но биле непријателски настроени кон востанието, член 132 (1878, Private library of the Bulgarian patriarch Kiril. Archive division. Item 2341. Archive unit 50, folio 30-61). Македонска родољубива интелигенција во Русија, собрана е во петроградската македонска колонија, која го издава списанието "Македонски глас", раководен од Димитрија Чуповски (роден во с. Папрадиште, велешко). За уредниците на "Македонски глас", Македонците не се ниту Срби, ниту Бугари, ниту Грци,...туку посебна нација, Славо-Македонци (From the article " K makedonskomu narodu" (To the Macedonian Nation), whose author wrote under a pseudonym ,Upravda", published in the journal .,Makedonskij gobs" - Organ storonnikov nezavisimoj Makedonii" (a Russian title which translates as "The Macedonian Voice - Organ of the Defenders of a Free Macedonia"), I, No.2, St. Peterburg, June 27, 1913, p.26). Не можејќи како да оправда постоење на македонска национална свест во 19 и 20 век, бугарската пропагандна машинерија, секој национален свесен Македонец од спомнатиот период го нарекува „србоман“, вклучувајки го и Чуповски, Пулевски, Мисирков итн. Но, самите бугарски пропагатори си се вплеткуваат во мрежата од своите лаги, бидеќи колку се остри македонските национални дејци од 19/20 век против бугарската пропаганда, толку се остри и се борат против српската пропаганда. Доволно е да се отвори само некој број од "Македонски глас", да се видат десетиците статии против српскиот режим во Македонија, да се прочита „За Македонцките Работи„ каде Мисирков говори за српскиот национализам и шовинизам. Со ова, паѓаат во вода бугарските квазитеории дека македонскиот народ почнал да се чувствува како македонски од 1944 г., напротив корените на македонштината се многувековни.
Makedon	Калуѓерите од манастирот Св. Јоаким Осоговски (или Сарандапорски) во близина на Крива Паланка во 1474 г. биле во Дубровник да бараат помош од тамошната република, а дубровничкиот совет (consilium Rogatorum) одобрил да се дадат 20 перпери (златници) „милостиња на бугарскиот манастир Св.Јоаким (...elemosinam monastiro Sancti Joachim partum Bulgarie. - Liber Rogat. K.Jiri#269;ek, Das christiliche Element in der topographischen Nomenclatur der Balkanl#228;nder, p. 63-64, Sitzungsb. d. Akademie, B. 136). Tie samite ne se deklariraat kako Bugari ili Bugarski manastir tuku "consilium Rogatorum одобрил да се дадат 20 перпери (златници) „милостиња на бугарскиот манастир Св.Јоаким", a toa bugarski mozebi e napisano od Liber Rogat. K.Jiricek, oti nikade na drugo ne se spomnuva bugarsko ime. “ Во 1586 г. монаси од Осоговскиот манастир заедно со монаси од Ќустендил (Коласија) и Трн, снабдени со препорачитлно писмо од српскиот патријарх Саватија, отишле да бараат милостиња од рускиот цар. Во архивските документи во Москва, според Ј.Иванов, за оваа посета стои: „О прiеде къ нимъ изъ Болгарской земли, изъ обителли Благовещенiя митрополита Виссарiона Колоссейскаго, и отъ великой горы (О)соговици изъ обители пустиножителя Iокима, игумена Гервасiя, да изъ Былина монастыря Архангельскаго священника Стефана“. Во патописот на Џио Марио Дељи Анџиолело од 1470 г., кој бил заробеник на султанот Мехмед II Освојувач, за Света Гора стои: „тука се наоѓаат многу манастири на христијански калуѓери, од кои некои се Грци, други Македонци, Власи па дури и Италијанци како и од други нации“. (Александар Матковски, Македонија во делата на странските патописци 1371-1777. Скопје 1991. 67) TOA E IZVOR PO J. IVANOV, KOJ NE DAL ISTORISKI IZVOR T.E FALSIFIKUVAL ZA DA SOZDADE BUGARI VO MKD. Во средината на 1502 г., Владислав де Сорго и Лука де Бона, дубровчани (веројатно трговци во Скопје- pak izmisleno nesto, vo istorijata nema VEROJATNO), на италијански јазик до „Ваши светлости“ во Дурбовник пишуваат за распространетоста на: „...болеста чума... [која] ...се јавува по многу места во Скопје, проникнувајки главно во мали места и засегна добри луѓе во куќите на Бугари и во куќите на Турци“. (БАН, Македония Сборник от документи и материали. София 1978. 102). Nastanuvaat greski, Makedonija poradi toa sto bila tema Bugarija, ja narekuvaat Bugarija i zitelite bugari (po vizantiska nomenklatura), no istite tie, Makedonci gi narekuvaat lugeto vo istocna Trakija, bidejki ja koristat starata vizantiska nomenklatura po temi. Во патописот на Корнеие Шпегер, кој патувал за Цариград во 1533 г., авторот говори за границата меѓу Србија и Бугарија: „Prebacivi#353;i pomenutu rieku (Morava), udjo#353;e u Srbiju, jer Morava dieli Bugarsku od Srbije.“ (Petar Matkovi#263; (хрватски географ од 19 век), Putovanja po balkanskom poluotoku XVI vieka. Putovanje Kornelija Duplica #352;pregera g. 1533. Цитирано кај Атанас Иширков, Западните краища на българската земя. София 1915. 7) Morava nema vo Makedonija, spored toa 50% od Srbite se turkoBgari. OK, ne mi e gajle. Во 1546-1549 г. низ Турција патувал Фрнацузинот Пјер Белон. Тој ги посетил металопреработувачките работилници во Сидерокапса на Халкидик. За народноста на оние кои работеле во рудниците, Белон кажува: „Луѓето што живеат во рудничкото место Сидерокапса се собрани од секаде и зборуваат на различни јазици, како словенски, бугарски, грчки, турски, албански. ...Рударите кои сега овде работат во поголем дел се Бугари. Во патописот на францускиот писател Andre Thevet, кој во 1549 г. трганал на својот пат по Блискиот Исток, авторот пишува и за неговата посета на Света Гора, при што ги набројува нему познатите православни верници: „Бидејќи сите оние што под убедување на Грчката црква ги боготворат и почитуваат калуѓерите од пл. Атос, како Грците, Сирказите [Грузијците], Власите, Бугарите, Московитите, Русите, Бошњаците, оние од Србија и Хрватска, и делови од Славјаните (Есклавони), како и христијаните распрснати по брегот на Големото море [Средоземно Море].“ (А.Матковски, op. cit. 169) MAKEDONCITE SE OVDE SLOVENITE-ESKLAVONITE. Во патописот на Филип Дифрен Кане од 1573 г., кој во Македонија поминал на релацијата Качаничка Клисура - Скопје - Ќустендил, за македонските места авторот го запишал следното: „...Скопје, мошне голем град според некои во Бугарија, но според мое мнение тој е во Македонија ако се сметаат старите граници, и некогаш се викал Стоби, сосед на Мигдонија. Nastanuvaat greski, Makedonija poradi toa sto bila tema Bugarija, ja narekuvaat Bugarija i zitelite bugari (po vizantiska nomenklatura), no istite tie, Makedonci gi narekuvaat lugeto vo istocna Trakija, bidejki ja koristat starata vizantiska nomenklatura po temi.
Makedon	Бугарската и српската пропаганда машинерија, за да докажат Срби и Бугари во Македонија, се користат со неточни и погрешни записи на странски патеписци и хроничари за Македонија, иако најголем дел од нив никогаш не поминале низ Македонија и не разговарале со нејзините жители. Од 972 г. бугарската држава не постои и територијата на Бугарија е поделена на повеќе административни единици тнр. Теми. Но, за да ги асимилира различните етникуми во својата држава, Византија ги менува имињата на окупираните територии; така, територијата на Тракија станува тема Македонија, територијата на Македонија, Црна Гора, Албанија, сегашна Србија и некогашна Панонија до Срем, стануваат тема Бугарија (Воулгариа), а територијата на права Бугарија станува тема Паристрион, а жителите Паристрионци (Ibidem, p. 43-49./Vezi P. Diaconu, Les Petch#233;negues..., p. 112-115, N. Iorga, Les premieres cristallisations d'#201;tat des Roumains, “Bulletin de la Section Historique”, 5-8, 1920, 1, p. 33-46; N. B#259;nescu, Les premiers t#233;moignages byzantins sur les Roumains de Bas-Danube, “Byzantinisch-Neugriechische Jahrb#252;cher”, 3, 1922, p. 287-310 / N. B#259;nescu, Les duch#233;s byzantins de Paristrion (Paradounavon) et de Bulgarie, Bucarest, 1946, p. 101; P. Diaconu, Les Petch#233;negues..., p. 101). Така, Тракијците во византиските извори ги нарекуваа Македонци, Македонците, Србите, Албанците, Власите кои живееја во темата Воулгарија ги нарекуваат Бугари, Бугарите ги нарекуваа Мизи или Паристрионци итн. Така, по византискита книжнина, Македонците ги нарекуваат Бугари, по територијата каде што живеат- тема Бугарија, а пак Македонци за Византија се луѓето од темата Македонија (околу Одрин-Едрене), пред се словенизирани Траки, Евреи, Ерменци, Ромеи-Грци, итн. Затоа, многу од подоцнежните писатели, хроничари и патеписци за Макединија и останатите територии од темата Бугарија, го користат терминот Бугари и согласно со тоа, наоѓаат Бугари во Македонија. Но, истите тие кои се служат со тематската поделба од Византија, Македонци лоцираат во источна Тракија, каде што некогаш била византиската тема Македонија. Некои пак, Македонија ја представуваат како Србија, мислејќи на Душановото Царство, чие седиште било во Македонија. Османлиите, ја имаат наследено византиската традиција на поимот бугар, па сите Словени во Османлиското Царство ги нарекувале Бугари (Friedman 1975, str. 84). Еве, уште еден пример дека и Босанцире биле „Бугари“; во 16 век, ерменецот Симеон Лехаци патува низ Турција, азијска и европска; посетувајќи ја Босна и Сарајево, вели дека сите луѓе таму се Бугари и зборат „болгарски“, а нивните села ги нарекува „болгарски села“ (Симеон Лехаци, Путевые заметки, хроника и памятные записи; изучил и опубликовал Нерсес Акинян, Вена, 1936). Зарем Босанците се Бугари? Да не должам многу, во овој контекст ќе го спомнам Евлија Челеби, познатиот турски патеписец, само да се докаже дека ја користи тематската поделба на Византија, но пак прави многу грешки, всушност каша-попара, што би рекол народот. И тој, Босанците ги окарактеризира како Бугари. Во своите записи за Босна, Евлија Челеби како бугарски градови ги представува Сарајево, Сребреница и Рача (на устието на Дрина во Сава), со жители Бугари (Glasnik zemaljskog muzeja u Bosni i Hercegovini, XX, 1908, str 184,186, 304,305,310,338). Бугари, наоѓа и низ Србија и Македонија, но Македонци лоцира во Тракија, а за него најголеми македонски градови се Пловдив и Солун (Ibid. 410; 418; 423; 423-424; 424; 427-428 и 430-431; 432; 436; 442; 450-451; 454; 455; 456; 466; 468; 482-483; 518 и 582). Бугарските пропагандисти пак, само презентираат пишанија од Челеби за Македонија, каде што тој наоѓа Бугари, но ги „забораваат“ Бугарите од Босна и Србија, како и Македонците од Тракија, оти сосема е јасно, дека скоро сите патеписци, своите „податоци“ ги треселе од рака или користеле не етничка, туку византиска поделба на луѓето по теми. Ако бугарската историографија, ја презентира целата вистинска документација на Челеби, кој наоѓа Бугари и во Србија, Босна и Македонија, ќе падне во вода нивната пропаганда дека Македонците се Бугари. Со фалсификацијата на историјата на Македонија и Македонците, нема крај. Многу историски документи се презентираат делумно, се вадат од контекст, со цел да прикаже бугарски или српски карактер на Македонците. Најчесто, фалсификациите се поврзуваат со градот Кратово; во Банат има село Крашова (Кратова), а има и Кратов - Киратов во Бугарија, името на бугарскиот град Видин по 14 век. Има стари записи од Срби и Бугари, кои потекнуваат од „Кратова“, но не македонското Кратово, туку војводинското или бугарското Кратова. Бугарската (и големосрпската, разбира се) пропаганда ни ги представува историските документи, целосно искривени, па тоа ќе го поддржам со следниов пример кој ни го дава бугарската историографија, за некој Велко Попович, кој запишал дека потекнува од „отечество“ (родно место) „Бльгарск#239;е земли, от места Кратова“. (Й.Иванов, op. cit. 183), цитирајчки го само делумно Стојановиќ. Но, целиот текс на овој запис е „..Велко Попович отачаством же от блгарские земли од места Кратова, при државе светлаго ромскаго цесара Леополда, а под властиу српскословенскаго светјишаго патријарха нашего Хаџи Кир Арсениа Чрноевича, в лето 1704“ (Lj. Stojanovic, Stari srpski zapisi i natpisi,II, br 2128, Beograd, 1903). Од текстот се гледа дека тоа Кратово или Кратова се наоѓа некаде во бугарските земји на австристиот император Леополд и под власт на патријархот Арсение Чрноевич, а македонското Кратово никогаш не било под власт на Леополд, нит под власт на Арсение Чрноевич. Најверојатно, се работи за некој Велко Попович, родум од денешно банатско село Крашова (Кратова), каде има иселеници од Бугарија или пак мисли на Банат како бугарска земја, поради тоа што била под власт на првото бугарско царство.
jingibi	[img]http://img54.exs.cx/img54/7237/bukvar.jpg[/img] "Primer" by Marko Teodorovich (a Bulgarian from Razlog), 1792
jingibi	[img]http://img54.exs.cx/img54/785/hadjijoakim.jpg[/img] Novel about the fearful Last Judgement", translated in Bulgarian language by Joakim Krchovski, Budin, 1814
Makedon	quote: Originally posted by jingibi Novel about the fearful Last Judgement", translated in Bulgarian language by Joakim Krchovski, Budin, 1814 Samo zaboravas deka Bugarski vo 19 vek znACHELO sLOVENSKI, A BUGARI=SLOVENI. BUGARI BILE I SRBITE, HRVATITE I SLOVENCITE (ILIRITE). Ромеите- Грците, секој кој зборел словенски го нарекувале Воулгар, а јазикот вулгарски, почнувајки од 11 век, заменувајќи го терминот словен, со бугар (Стилпон Курјакидис кој во книгата „Северните етнолошки граници на хеленизмот" стр. 39). Најверојатно, терминот бугар како синоним за словен се јавува поради тоа што од 1018 г., словенските народи Македонци, Босанци, Срби, Црногорци, итн. Византија ги сместува заедно, во тема Воулгариа, а како Византијците луѓето ги разликувале по територијалната, а не етничката припадност, зборот бугар го заменил зборот словен. Османлиите, ја имаат наследено византиската традиција на поимот бугар, па сите словени во Османлиското Царство ги нарекувале Бугари (Friedman 1975, str. 84). Најдобар пример ќе дадам со Босанците; во 16 век, ерменецот Симеон Лехаци патува низ Турција, азијска и европска; посетувајќи ја Босна, вели дека сите луѓе таму се Бугари и зборат „болгарски“, а нивните села ги нарекува „болгарски села“ (Симеон Лехаци, Путевые заметки, хроника и памятные записи; изучил и опубликовал Нерсес Акинян, Вена, 1936). Во 19 век, во Отоманската Империја, поимот Бугар означувал проста раја, селани, додека сите граѓани се декларирале како „Грци“, се градско били „грчко“, градската облека била „грчка“, а селската „бугарска“ (Wilkinson 1951: str. 149). Самите Бугари велат дека поимот Бугар немал национално значење: „Во турско време бугарскиот селанец ги означуваше Бугарите од градовите со зборот „Грк“, а граѓанската носија за него беше „грчка носија...Нашиот селанец, кога ќе речеше „ние сме Бугари“, мислеше „ние сме христијани“, т.е. православни. Рускиот цар беше за него „бугарски цар“ не по народност, ами по православно христијанство.....“(А. Т. Балан, Една македонска теория, Периодическо списание LXV, 1904, стр.818). Според најновиот „Речник на современиот елински јазик“, зборот бугар - воулгар, на елински, означува простак („Речник на современиот елински јазик“, Г. Бабиниотис, Атина, 1998 г.). Така, грците почнале да го користат терминот Бугар за секој кој зборел словенски. Српскиот академик, Петар Драгашевиќ, антимакедонски настроен, кон крајот на 19 век бил во Тесалија и Грција, при што вели: „грците ме нарекуваат Бугар, иако сум Србин од Србија...зборот бугар означува Словен“ (Petar Dragasevic “Makedonski Sloveni”, 1890 g., Beograd). Српскиот пропагатор, Цвијиќ, борецот за србизација на Македонците, бил меѓу егејските Македонци и во Грција, па за своите впечатоци, тој пишува: „гркиот селанец ги вика македонските Словени секогаш Бугари...кај Грците, името Бугарин означува исто што и Словен. Грците ги нарекуваат Бугари и Србите, ако не знаат дека се од Србија...Името Србин за грчкиот селанец е само политички поим...а Бугарин е етнографски поим...полухеленизираните македонски словени- Чифчии, пкмалку зборуваат грчки, себе се сметаат за Грци“ (Професор Јован Цвијић (1865-1927), рада "Македонски Словени, проматрања о етнографији македонских Словена", Књижара Геце Кона, Београду 1906. год.). И во сама Елада и Тесалија, имало голем број на словенско население, кое гркофоните го нарекувале Бугари. Во Грција никогаш не се населиле Бугари, нит пак Бугари ја владееле таа територија; во 7 век таму се забележани склавиниите на племињата Милингии и Езерци. За време на грчкото националослободително востание 1821-1829 г., се пеела една песна за премавнување на различностите на различните етноси кои ја населувале Елада во тоа време и создавање елинска нација : „Албанци, Власи, Бугари, луѓе кои говорите на други јазици, придружете се“ ( 1. Victoria Clark, Why Angels Fall. A journey through Orthodox Europe from Byzantium to Kosovo Macmillan: London, 2000 ISBN: 0 333 75185 X; 2. FATHER GREGORY TILLETT, The British Orthodox Church). Крсте Петков Мисирков го објаснува поимот Бугарин: “Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени...го велеа со презреното име „бугари". …Грците…употребуваа името бугарин за да воплотат во него своiето презреiн'е кон се словенцко.. Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено… ( “За Македонцките Работи”, Предгоор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“ 1903 ). За жал, неколку пати во својот живот, Крсте П. Мисирков од страна на бугарската полиција, под закана за физичко ликвидирање, бил теран да потпишува статии со пробугарска позиција, претходно напишани од самата бугарска држава. Во едни такви услови, кога Македонците учеле грчки училиша и кога се словенско било нарекувано бугарско, за нашите предци од 19 век се словенско значело бугарско, секој кој говорел словенски говорел бугарски. Така и некои наши преродбеници, македонскиот народен јазик го нарекуваат бугарски, но не мислејќи на бугарски, каков што сега го знаеме, туку на словенски. Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор Пърличев, Автобиография). За него бугарското значи словенско, а и Србите се Бугари т.е. Словени според Прличев; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска. Старословенскиот т.е. црковнословенскиот од целата светска историографија се нарекува словенски јазик, а воедно и сите средновековни македонски автори, македонските средновековни житија, целата средновековна книжнина тој јазик исклучиво го нарекуваат словенски и како таков се нарекува до ден денешен. Но, учејќи по грчки училишта, каде називот словенско е заменет со бугарско, Кузман Шапкарев во своите дела истакнува: „ги преведоа (Св. Кирил и Меродиј) на бугарски најнужните книги од светото Писмо...кога двајцата свети браќа отидоа во Рим да се залагаат во светото седиште за бугарскиот превод на светото Писмо...Св. Климент едни ги учел да читаат и пишуваат бугарски...Св. Климент ја измислил црковно-бугарската азбука тнр. кирилица...Св. Климент е прв бугарски епископ во Охрид (Извор: Кузман Шапкарев, „Голема бугарска читанка“, 1868 г., стр. 96, 97). За Шапкарев, Словените се античките Македонци, а Бугарите (мисли на словените) се дојденци од Волга, од Русија. За разлика од Бугарите, каде поимот Бугар поќнал да означувало националност кон крајот на 19 век, кај македонците поимот Бугар означува Словен. Еден Бугарин, во весникот „Македонија“ од 15.06.1868 г. за велешките учители пишува дека за нив „српски или бугарски е едно исто“, но дека тоа е „погрешно мислење“. И навистина, многу од нашите учители биле неуки, не знаеле ни името да си го напишат, а самиот Прличев вели дека учел историја во дуќанот на некој си Ангел Групчев (Григор Пърличев, Автобиография). Бугарите, Јордан Хаџи-Константинов Џинот го прават чист блгарин, но тој во својата наставна програма, покрај бугарски, користел и српски наставни книги како „Граматика Мразовиќа, Захариевиќа, Цветник Рајиќа“ (В. Кунов, „Град Скопие“, стр. 121, Софија 1898 г.). За Никола Прванов, бугарски пишувач на книги, бугарскиот јазик е општословенски па вели „да ги спречиме македонските браќа да го користат налинот на кој Србите ги изговараат БУГАРСКИТЕ зборови...да не го акцентираат првиот слог“ („Читалиште“бр. 6, 1875 г.). Според цитатот на Прванов, тој смета дека и Србите говорат бугарски (мислејќи на словенски) и употребуваат „бугарски“ зборови.
jingibi	[img]http://www.encyclopedia.bg/history/images/11.jpg[/img] Историjа Словеноболгарска - Паисиj Хилендарски 1762
mnik	quote: Originally posted by jingibi [img]http://www.encyclopedia.bg/history/images/11.jpg[/img] Историjа Словеноболгарска - Паисиj Хилендарски 1762 Sho se sramat da bidat Bugari......... You should be ashamed even now [:D][:D][:D] Bosnians are also Bolgarians, Serbs have Epic Songs Bugarshtica.... Ne Mlati SLama na prazno....... We were all Seljaci = Bugari in the prepoterious eyes of the Greek Clergy.........
jingibi	[img]http://img54.exs.cx/img54/3354/pejchinovich.gif[/img] "Mirror", by Kiril Pejchinovich, written for the Bulgarian people of Lower Moesia (this is how he called "Macedonia"), Budin, 1816 [img]http://site.znain.com/macedonia/pictures-and-docs/bratski%20trud%201862.jpg[/img] Rajko Zhinzifov - "Fraternal labour" [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/mk/thumb/1/11/Bulgarian_Folk_Songs.jpg/200px-Bulgarian_Folk_Songs.jpg[/img] "Bulgarian folksongs" by Dimiter and Konstantin Miladinov, published in Zagreb, 1861
komunist	quote: Originally posted by Makedon Македонските преродбеници По укинувањето на Охридската Архиепископија во 1767 г. настануваат големи денационализирачки процеси кои го зафаќаат македонскиот народ. Сите верски објекти, кои воедно имале и едукативен карактер, потпаѓаат под јуриздикција на Цариградската Патријаршија, раководена од Ромеи-хеленофони. Тогаш започнува елинската пропаганда, која ние по грешка ја нарекуваме грчка (византиска), учејки ги Македонците дела се Елини. За жал, единствена културно-просветна дејност во тоа време, па се до крајот на 19 век, постоела само по црквите и манастирите. Ромеите- Грците, секој кој зборел словенски го нарекувале Воулгар, а јазикот вулгарски, почнувајки од 11 век, заменувајќи го терминот словен, со бугар (Стилпон Курјакидис кој во книгата „Северните етнолошки граници на хеленизмот" стр. 39). Најверојатно, терминот бугар како синоним за словен се јавува поради тоа што од 1018 г., словенските народи Македонци, Босанци, Срби, Црногорци, итн. Византија ги сместува заедно, во тема Воулгариа, а како Византијците луѓето ги разликувале по територијалната, а не етничката припадност, зборот бугар го заменил зборот словен. Османлиите, ја имаат наследено византиската традиција на поимот бугар, па сите словени во Османлиското Царство ги нарекувале Бугари (Friedman 1975, str. 84). Најдобар пример ќе дадам со Босанците; во 16 век, ерменецот Симеон Лехаци патува низ Турција, азијска и европска; посетувајќи ја Босна, вели дека сите луѓе таму се Бугари и зборат „болгарски“, а нивните села ги нарекува „болгарски села“ (Симеон Лехаци, Путевые заметки, хроника и памятные записи; изучил и опубликовал Нерсес Акинян, Вена, 1936). Во 19 век, во Отоманската Империја, поимот Бугар означувал проста раја, селани, додека сите граѓани се декларирале како „Грци“, се градско били „грчко“, градската облека била „грчка“, а селската „бугарска“ (Wilkinson 1951: str. 149). Самите Бугари велат дека поимот Бугар немал национално значење: „Во турско време бугарскиот селанец ги означуваше Бугарите од градовите со зборот „Грк“, а граѓанската носија за него беше „грчка носија...Нашиот селанец, кога ќе речеше „ние сме Бугари“, мислеше „ние сме христијани“, т.е. православни. Рускиот цар беше за него „бугарски цар“ не по народност, ами по православно христијанство.....“(А. Т. Балан, Една македонска теория, Периодическо списание LXV, 1904, стр.818). Според најновиот „Речник на современиот елински јазик“, зборот бугар - воулгар, на елински, означува простак („Речник на современиот елински јазик“, Г. Бабиниотис, Атина, 1998 г.). Така, грците почнале да го користат терминот Бугар за секој кој зборел словенски. Српскиот академик, Петар Драгашевиќ, антимакедонски настроен, кон крајот на 19 век бил во Тесалија и Грција, при што вели: „грците ме нарекуваат Бугар, иако сум Србин од Србија...зборот бугар означува Словен“ (Petar Dragasevic “Makedonski Sloveni”, 1890 g., Beograd). Српскиот пропагатор, Цвијиќ, борецот за србизација на Македонците, бил меѓу егејските Македонци и во Грција, па за своите впечатоци, тој пишува: „гркиот селанец ги вика македонските Словени секогаш Бугари...кај Грците, името Бугарин означува исто што и Словен. Грците ги нарекуваат Бугари и Србите, ако не знаат дека се од Србија...Името Србин за грчкиот селанец е само политички поим...а Бугарин е етнографски поим...полухеленизираните македонски словени- Чифчии, пкмалку зборуваат грчки, себе се сметаат за Грци“ (Професор Јован Цвијић (1865-1927), рада "Македонски Словени, проматрања о етнографији македонских Словена", Књижара Геце Кона, Београду 1906. год.). И во сама Елада и Тесалија, имало голем број на словенско население, кое гркофоните го нарекувале Бугари. Во Грција никогаш не се населиле Бугари, нит пак Бугари ја владееле таа територија; во 7 век таму се забележани склавиниите на племињата Милингии и Езерци. За време на грчкото националослободително востание 1821-1829 г., се пеела една песна за премавнување на различностите на различните етноси кои ја населувале Елада во тоа време и создавање елинска нација : „Албанци, Власи, Бугари, луѓе кои говорите на други јазици, придружете се“ ( 1. Victoria Clark, Why Angels Fall. A journey through Orthodox Europe from Byzantium to Kosovo Macmillan: London, 2000 ISBN: 0 333 75185 X; 2. FATHER GREGORY TILLETT, The British Orthodox Church). Крсте Петков Мисирков го објаснува поимот Бугарин: “Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени...го велеа со презреното име „бугари". …Грците…употребуваа името бугарин за да воплотат во него своiето презреiн'е кон се словенцко.. Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено… ( “За Македонцките Работи”, Предгоор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“ 1903 ). За жал, неколку пати во својот живот, Крсте П. Мисирков од страна на бугарската полиција, под закана за физичко ликвидирање, бил теран да потпишува статии со пробугарска позиција, претходно напишани од самата бугарска држава. Во едни такви услови, кога Македонците учеле грчки училиша и кога се словенско било нарекувано бугарско, за нашите предци од 19 век се словенско значело бугарско, секој кој говорел словенски говорел бугарски. Така и некои наши преродбеници, македонскиот народен јазик го нарекуваат бугарски, но не мислејќи на бугарски, каков што сега го знаеме, туку на словенски. Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор Пърличев, Автобиография). За него бугарското значи словенско, а и Србите се Бугари т.е. Словени според Прличев; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска. Старословенскиот т.е. црковнословенскиот од целата светска историографија се нарекува словенски јазик, а воедно и сите средновековни македонски автори, македонските средновековни житија, целата средновековна книжнина тој јазик исклучиво го нарекуваат словенски и како таков се нарекува до ден денешен. Но, учејќи по грчки училишта, каде називот словенско е заменет со бугарско, Кузман Шапкарев во своите дела истакнува: „ги преведоа (Св. Кирил и Меродиј) на бугарски најнужните книги од светото Писмо...кога двајцата свети браќа отидоа во Рим да се залагаат во светото седиште за бугарскиот превод на светото Писмо...Св. Климент едни ги учел да читаат и пишуваат бугарски...Св. Климент ја измислил црковно-бугарската азбука тнр. кирилица...Св. Климент е прв бугарски епископ во Охрид (Извор: Кузман Шапкарев, „Голема бугарска читанка“, 1868 г., стр. 96, 97). За Шапкарев, Словените се античките Македонци, а Бугарите (мисли на словените) се дојденци од Волга, од Русија. За разлика од Бугарите, каде поимот Бугар поќнал да означувало националност кон крајот на 19 век, кај македонците поимот Бугар означува Словен. Еден Бугарин, во весникот „Македонија“ од 15.06.1868 г. за велешките учители пишува дека за нив „српски или бугарски е едно исто“, но дека тоа е „погрешно мислење“. И навистина, многу од нашите учители биле неуки, не знаеле ни името да си го напишат, а самиот Прличев вели дека учел историја во дуќанот на некој си Ангел Групчев (Григор Пърличев, Автобиография). Бугарите, Јордан Хаџи-Константинов Џинот го прават чист блгарин, но тој во својата наставна програма, покрај бугарски, користел и српски наставни книги како „Граматика Мразовиќа, Захариевиќа, Цветник Рајиќа“ (В. Кунов, „Град Скопие“, стр. 121, Софија 1898 г.). За Никола Прванов, бугарски пишувач на книги, бугарскиот јазик е општословенски па вели „да ги спречиме македонските браќа да го користат налинот на кој Србите ги изговараат БУГАРСКИТЕ зборови...да не го акцентираат првиот слог“ („Читалиште“бр. 6, 1875 г.). Според цитатот на Прванов, тој смета дека и Србите говорат бугарски (мислејќи на словенски) и употребуваат „бугарски“ зборови. Денеска, бугарската историографија сака да ги прикаже македонските преродбеници како национално свесни Бугари, што е листа глупост. Бугарската пропагандна машинерија, ни прикажува само по некoлку зборчиња од нашите преродбеници каде стои „Бугари„ или „бугарски јазик“, но не целата содржина, плашејќи се да се открие вистината, дека бугарско знашело словенско за дел од македонските преродбеници. Македонските преродбеници се сметале за директни потомци на античките Македонци, со македонска народна свест и тоа јавно го објавувале. За Јордан Хаџи-Константинов - Џинот, Македонците од 19 век потекнуваат од античките Македонци и нивната култура, од Пеонците, па дури и од античките митолошки народи како Мирмидонците, а сите тие биле чисти Бугари т.е. Словени („Цариградски весник“ бр. 458 од 21.11.1859, „Цариградски весник“. бр. 211 од 05.02.1855 г.). Познатиот македонски писател на учебници за основните училишта во Македонија, Димитар Македонски го гледа својот народ како антички Македонци, па во една своја статија пишува за античките Македонци: „И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiя од 16.02.1871). За Димитар Македонски, античките Македонци се чисти Бугари т.е. Словени и први христијани во Европа. И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiя од 16.02.1871). Во својата „Кратка свјаштена историја за училиштата по Македонија (на македонско наречје)“, печатена „Во печатницата на Македонија“, Цариград 1867 г., пишува: „П.[Прашање] Кои се оние Бугари (Словени), што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово? Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија? П. Од кого се покрстени тие? О. Од Апостол Павле, кој најнапред проповедал во Филипи и Солун... Апостол Павле ги покрстил прво античките Македонци во Филипи, а сето тоа е многу убаво објаснето во Библијата. Димитар Македонски сосема е сигурен во своето потекло- дека е ист со првите Христијани, крстени од Апостол Павле, а тоа се античките Македонци, кои според него се чисти Бугари (Словени). Chekai, malce, makedonskite prerodbenici neli bili grkofili i mnogo dobro go znaeli grckiot jazik. Pa togash znaeli deka "balgari" znachi PROSTACI i nemali nishto protiv da bidat PROSTACI, da? Hahahahaha. I ako za teh "prostaci" znachelo SITE slavjani zashto spomnuvat "prostashkata azbuka ja narekuvaat srbska"? Pa otkade znajat sto e toa "srbska"? A zashto K. Miladinov pishuva " vi blagodarime deka obrnuvate vnimanie na nai-juznite SLOVENI - BALGARITE" i mn. drugi primeri? A zashto Paisii pishuva "balgarite prvi ot SITE SLAVJANI imali care i patriarsi"? Ili e sakal da napishe "balgarite prvi ot SITE BALGARI imali care ot patriarsi", ama neshto se napil so lozova, da? M/u drugoto KOLKO tochno primeri sakash za grcki izvori sled 11 v. kade shto srbite se SRBI, hrvatite HRVATI, rusnacite - RUSNACI i balgarite - BALGARI i t.n.??????? Hehehehe - znam deka ne ti e gaile, da :):):)?
Makedon	quote: Originally posted by komunist [quote]Originally posted by Makedon [Chekai, malce, makedonskite prerodbenici neli bili grkofili i mnogo dobro go znaeli grckiot jazik. Pa togash znaeli deka "balgari" znachi PROSTACI i nemali nishto protiv da bidat PROSTACI, da? Hahahahaha. Hehehehe - znam deka ne ti e gaile, da :):):)? Koj rekol deka toa znachelo PROSTAK. Bugari znachel Sloven, a bugarsko znachelo slovensko...Chitash li ti knigi malce...za makedoncite site sloveni bile bolgari! I taka si pishuvaat....kako pishe Prlichev: bolgarite imaa azbuka i ja narichaa srpska! Opa!
komunist	quote: Originally posted by Makedon quote: Originally posted by komunist [quote]Originally posted by Makedon [Chekai, malce, makedonskite prerodbenici neli bili grkofili i mnogo dobro go znaeli grckiot jazik. Pa togash znaeli deka "balgari" znachi PROSTACI i nemali nishto protiv da bidat PROSTACI, da? Hahahahaha. Hehehehe - znam deka ne ti e gaile, da :):):)? Koj rekol deka toa znachelo PROSTAK. Bugari znachel Sloven, a bugarsko znachelo slovensko...Chitash li ti knigi malce...za makedoncite site sloveni bile bolgari! I taka si pishuvaat....kako pishe Prlichev: bolgarite imaa azbuka i ja narichaa srpska! Opa! А ти читааш ли що пишува Паисий за сърбите? Що пишува Мавро Орбини? Що пишува К. Миладинов за сърби, хървати, що пишува Джинот, Неофит Рилски за словенските народи?? Колко пъти да те прашаме що значи "..че българите първи от всички СЛАВЯНИ имали царе и патриарси..."?? ЗАЩО "българи" е различно от "славяни" според Паисий??
Makedon	quote: Originally posted by komunist quote: Originally posted by Makedon quote: Originally posted by komunist [quote]Originally posted by Makedon [Chekai, malce, makedonskite prerodbenici neli bili grkofili i mnogo dobro go znaeli grckiot jazik. Pa togash znaeli deka "balgari" znachi PROSTACI i nemali nishto protiv da bidat PROSTACI, da? Hahahahaha. Hehehehe - znam deka ne ti e gaile, da :):):)? Koj rekol deka toa znachelo PROSTAK. Bugari znachel Sloven, a bugarsko znachelo slovensko...Chitash li ti knigi malce...za makedoncite site sloveni bile bolgari! I taka si pishuvaat....kako pishe Prlichev: bolgarite imaa azbuka i ja narichaa srpska! Opa! А ти читааш ли що пишува Паисий за сърбите? Що пишува Мавро Орбини? Що пишува К. Миладинов за сърби, хървати, що пишува Джинот, Неофит Рилски за словенските народи?? Колко пъти да те прашаме що значи "..че българите първи от всички СЛАВЯНИ имали царе и патриарси..."?? ЗАЩО "българи" е различно от "славяни" според Паисий?? Овдека ќе презентирам и каква историја се изучувала во тоа време. За Паисиј Хилендерски, кого бугарите го сметаат за првиот бугарски историчар, Бугарите биле чисти Словени и сите јужни Словени се Бугари, па вели: „од Балтичкото море, кај Брандибур, најпрво емигрирале Бугарите, а оние кои останале таму, се нарекуваат Словени (Славянобългарска история- „За славянските учители“, Паисий Хилендарски, а762 г.). Читателот веднаш ќе свати дека за Паисиј, сите западни Словени се Словени, а сите оние кои емигрирале (најверојатно мисли на јужни и источни Словени) се Бугари! Во бугарските преписи од 20 век на историјата на Паисиј, се наоѓа и наслов за Србите, како посебен народ, но, имајќи искуство со бугарската историографија на „прилагодување“ на историјата за проповедање бугарштина, не е чудно ако овој наслов е додаден по 1898 г. за прв пат оваа историја е објавена во Бугарија; едноставо, не е можно да се пишува дека сите Словени кои емигрирале од прататковината се Бугари, а само Србите да не се. Денеска, бугарската пропаганда за да натури бугарски карактер на пиринските Македонци, тврди дека Паисиј е по потекло од Банско, иако по јазикот на пишувањето се докажува дека е од Софиско, поправо од Кралев Дол, каде што во почетокот на 20 век се уште жувее неговата фамилија ( "Отец Паисий Хилендарски е родом в с. Кралевдол (Софийско)" , Веле Кралевски, в. "Независимост" (броя от 15.Х.1923 г.) / "Нещо за езика на Паисиевата история", Иван П. Кепов в кратката си статия в сп. "Родна реч" (1931/32 г., кн. II)). Читателот, само може да си замисли до каде иде бугарската пропагандна машинерија. Современикот на Паисиј Хилендарски, отец Спиридон Габровски, во 1792 г. ја пишува „Историјата на бугарските народи“, за кого сите јужнословенски народи се Бугари, и Србите и Македонците- Словените. Во неговата кратка историја тој вели: „Болгарите ги завладеале Тракија, Македонија, Далмација, Белото Море и Рим...Илирите се нарекуваат Болгари...од Болгарите произлегоа Србите..., а од кога Александар ја зеде целата илирска војска да го бие светот...од тогаш Болгарите почнаа да се нарекуваат Словени и Македонци (Спиридон Иеросхимонах, История во кратце о болгарском народе славенском, превод М. Г. Минчев (c), ред. П. Тотев, худ. доц. Ив. Кънчев (c), предп. инж. Д. Кънев, печ. УИ "В. Априлов" - Габрово, ИК "Луна", 2000 г. ; - Спиридон Иеросхимонах, История во кратце о болгарском народе славенском 1792, пр.Б. Христова, проф. Б. Райков, БАК при НБ "Св. Кирил и Методи", И "ГАЛ-ИКО", София, 1992 г.). Пак имаме доказ дека “Бугар” во тоа време значело Словен, а тогашните „Бугари“, себеси се сметале за чисти Словени, ист народ и со Србите, и со Македонците и со Илирите (најверојанто Хрватите, Црногорците и Словенците). Денеска, бугарската историографија сака да ги прикаже македонските преродбеници како национално свесни Бугари, што е чиста глупост. Бугарската пропагандна машинерија, ни прикажува само по некoлку зборчиња од нашите преродбеници каде стои „Бугари„ или „бугарски јазик“, но не целата содржина, плашејќи се да не се открие вистината, дека бугарско значело словенско. Македонските преродбеници се сметале за директни потомци на античките Македонци, со македонска народна свест и тоа јавно го објавувале. За Јордан Хаџи-Константинов - Џинот, Македонците од 19 век потекнуваат од античките Македонци и нивната култура, од Пеонците, па дури и од античките митолошки народи како Мирмидонците, а сите тие биле чисти Бугари т.е. Словени („Цариградски весник“ бр. 458 од 21.11.1859, „Цариградски весник“. бр. 211 од 05.02.1855 г.). И за Ѓеорѓија Пулески античките Македонци се чисти Словени (Славјано-Македонска општа Историја, Софија 1893 г.). Познатиот македонски ушебникар за основните училишта во Македонија, Димитар Македонски го гледа својот народ како антички Македонци, па во една своја статија пишува дека античките Македонци не ги голтнала земјата, туку дека се чисти Словени: „...Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари ... оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiя од 16.02.1871). Во својата „Кратка свјаштена историја за училиштата по Македонија (на македонско наречје)“, печатена „Во печатницата на Македонија“, Цариград 1867 г., пишува: „П.[Прашање] Кои се оние Бугари (Словени), што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово? Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија П. Од кого се покрстени тие? О. Од Апостол Павле, кој најнапред проповедал во Филипи и Солун... Prlichev, zeto na Miladinov veli SITE BUGARI IMAAT AZBUKA KOJA JA NARICHAT SRPSKA! ZA NEGO I SRBITE SE BUGARI!
jingibi	http://img46.exs.cx/img46/9384/BukvarShapkarev.jpg "Bulgarian primer", by Kuzman Shapkarev, Istambul, 186 http://img46.exs.cx/img46/2028/SbornikKuzmanShapkarev.jpg "Collection of Bulgarian folklore", by Kuzman Shapkarev, Sofia, 1891 http://img54.exs.cx/img54/5990/Verkovic01.jpg [b]"Folksongs of the macedonian Bulgarians" by Stefan Verkovic, published in Belgrade, 1860
Makedon	quote: Originally posted by komunist [ "за кого сите јужнословенски народи се Бугари, и Србите и Македонците- Словените........од Болгарите произлегоа Србите." Значи во Македония логиката е ако Х произлегува от Y да се тврди дека Х е Y, да? Бидейки човеците произлегуваат од маймуните за вас во Македония сите човеци се маймуни, да? "SITE BUGARI IMAAT AZBUKA KOJA JA NARICHAT SRPSKA. ZA NEGO I SRBITE SE BUGARI!" Значи според тебе, ако наричаха азбуката чешка /примерно/ тоа ке значело дека и чесите се българи, да? Па види, Македон - во Русия /примерно/ нарекуваат азбуката си българска, дали стварно мислиш дека тоа значи що руснациве нарекуваат българите руснаци? И знаеш що? Яс нема повеке да ти обяснувам и цитирам. Ке ти го обясни еден велик Македонски преродбеник бидейки никой не може по-гениално да изрази тоа що му била важно 10 години ПРЕДИ Екзархията: Из "Новобългарска гусла" (сп. Братски труд, кн. 4, 1862) Райко Жинзифов "С руйно вино домородно нек наполним до три чаши, братя редом, братя, сложно нек ги земим в ръци наши. [/quote] Најрано започнува руската пропаганда, уште во 40те години на 19 век, чија цел била создавање голема Бугарија, која потоа би станала само една руска колонија и целосно управувана од Русија. Во голема Бугарија, требало да влезе и Македонија, а за сето тоа да биде на доброволна база морале да се фабрикуваат синтетички Бугари во Македонија. Во тоа време, во Македонија немало никакво бугарско национално чувство. Затоа, русите почнуваат да го неметнуваат термиот бугар како општословенски, за што постајат многу историски извори. Рускиот конзул во Солун, ги наговарал богатите македонски семејства (пред се Робевци (власи) и Лазаревци од Битола) да се декларираат како Бугари, за нивиот пример да го следат и останатите Македонци (Офейков, Материали за българското възраждание в Македония, София 1885 г., стр. 441). Во истото дело, Офејков пишува за рускиот конзул во Варна, Рачински кој работел на создавање Бугари во Македонија, па во Москва обезбедил стипендии за „две македонски момчета“, а тоа биле Константин Миладинов и Рајко Жинзифов, со цел нивна бугаризација. Русија не застанала само на тоа. Почнала се повеќе Македонци да испраќа на бесплатно школување во Русија. На 30.08.1842 г. руската влада дава стипендии на двајца Македонци кои студирале во Атина; еден од нив е Партенија Зографски (Филип Томов, "Живот и дейност на Хаджи Партения". Мак. Пр. Х. 1,2, стр. 35). Подоцна, Партенија Зографски како дојрански митрополит е жесток противник на бугарската егзархија и својата епархија ја става во унија со Ватикан. Цела Македонија ја крстосувале руски тајни агенти; толку многу биле зафатени со убедување на Македонците да се приклучат кон бугарската држава, при што се забележани и вакви сведоштва за нивните убедувања упатени кон Македонците „ако останете надвор од Бугарија, вашата земја (Македонија) ќе биде полоша од она што беше порано, но ако се приклучите кон нас и нашата кауза, ќе ги добиете сите добра кои произлегуваат силно кралство, под руска заштита (Edward B. Barker British Museum, London, Dmss Layard Papers, Vol. LXXXIX Addd. 39.019, 186-187). Но, бугаризацијата и елинизацијата на Македонците немале голем успех. Македонскиот учен Кушев вели дека „не можат целосно од корен да ги сменат чувствата на Македонците дека се Македонци“ (вестник "Maкeдонiя" Истанбул, Nbr. I, од 01/28/1867). Бугарскиот социјалист, Георги Бакалов, за националност на Македонците вели „во селата во Македонија, ако сретнеш селанец што говори словенски и припаѓа на православната религија...деветорица од десет од овие луѓе и покрај што се предмет на пропагандите на трите соседни држави, ќе ви одговорат на прашањето што се понационалност, дека се МАКЕДОНЦИ“ (Георги Бакалов, "Претендентите на Македония", стр. 22, Варна 1890 г.). Атанас Б. Шопов, секретар на бугарскиот Егзарх и шпиун во Македонија за националното чувство на Македонците во 1885 г. пренесува: „Па дури ни денес, во 1885 година кога Европа би побарала македонското население да се определи и да каже на која народност и припаѓа, уверени сме, дека поголем дел од Македонија ќе ни летне од раце, со исклучок на две - три околии од северна Македонија . Сите други Македонци се готови да дадат каков сакаш пишан документ дека тие не се Бугари.....” (Офейков (Атанас Б. Шопов ), „Македония въ време на хилядагодишнината на св. Методий“, Пловдив, 1885 г., стр. 109-110). Да не заборавиме дека тогаш, во Македонија спаѓале и делови на денешна јужна Србија. Шопов се осврнува на две пропаганди во Македонија: грчката и австриската, за која прв пат слушаме од него, додека српската пропаганда целосно ја игнорира, најверојатно не била толку експонирана. Под австриската пропаганда, всушност мисли на католицизирањето на источните Македонци од Пиринско и Егејско, кои да ја одбранат својата македонска народност од Патријаршијата и Егзархијата, влегувале во Унија со Ватикан. Еден од унијатските владики е и познатиот Партенија Зографски, папски егзарх во дојранската митрополија. Според секретарот на бугарскиот Егзарх, најголемиот број од Македонците во 1885 г. биле патријаршисти (барем тој така тврди) и се спротиставувале на бугарската Егзархија. По оформувањето на бугарската Егзархија и нејзината пропаганда во Македонија од 1871 г., која сакал да го наметне бугарското име како национално на Македонците, почнува реакција на Македонците и одбивање на бугарското име. Македонците почнуваат да го користат правото и старото име за Словени- Словени и се запознаваат со вистинското значење на зборот Бугари- Татари . Само по една година делување бугарската Егзархија во Македонија, представникот на бугарскиот Егзарх во Македонија, бугаринот Петко Славејков во весникот „Македонија“ од Истанбул пишува: „македонските браќа...од македонистите сме слушнале многупати дека тие не се Бугари, но Македонци, потомци на античките Македонци... се сметаат за посебни од Бугарите...дека се чисти Словени, а Бугарите се Татари и што уште не....(P.R. Slaveykov, "Makedonskij V'pros" (The Macedonian Question ), in "Makedonija" (Istambul), January 18, 1871). Славејков, во свој извештај за состојбите во Македонија од февруари 1874 г. до бугарскиот егзарх рапортира дека во разговор со македонските патриоти, забележал дека имаат прецизна мисла „Македонците не се Бугари“...и без оглед на цената сакаат да имаат своја сопствена црква. Тие имаат помош во нивниот сепаратизам од високи свештеници од Константинопол, пред се Натаниел Охридски, Панариот Пловдиски и Архимандритор Харитон Карпузов; во борците за возобнување на македонска независна црква, Славејков ги вбројува и Кузман Шапкарев, Димитар Македонски, отец Зверклиј Зогрљафски и отец Петар Димитров. Понатаму, Славејков зборува за за унијатењето на македонските црковни општини со Ватикан, само за да се ослободат од бугарската Егзархија или како што вели Славејков: „никој не бара вистинска унија со Римокатоличката Црква. Едноставно, тоа е средство за обновата на Охридската Архиепископија”; представникот на бугарската Егзархија во Македонија, известува дека македонското свештенство избрало и свои Митрополити на независната македонска црква, и тоа: отец Харитон за Митрополит Серски и Мегленски, отец Козма Пречистенски за Дебарски Митрополит, Отец Панариот за Пелагонски Митрополит, отец Нил Извороз за Солунски, Кукушки и Воденски Митрополит, отец Доротеј за Скопски Митрополит, отец Дионисиј за Архимандрит на струмичката епархија. Веќе претходно имало и унијатство со Ватикан на Македонците од Кукуш, Воден, Струмица и Малешево...(Dve pisma na P. R. Slaveykov za makedonizmot. - Razgledi XIV, 5(1972), p.561-566).
Makedon	Pa i Zhinzifov veli deka бугарка znachi "чиста славянка".... Tuku rechi mi kako mozhe Zhinzifov da e nugarim, koga celoto negovo semejstvo e grkofilsko? Ako bile bugari, doma ke znaele deka se Bugari, ne mu trebale Rusi da dojdat i da go nauchat deka i bugar....kakov e toj bugar, koga od doma nikoj ne e bugar?
dejan	Hey Bugari! Can you tell me what Petar Draganov thought of Macedonia and Macedonians???
Great_Macedonian	da vi se pluknam i na bugarstvo i na slovenstvo... makedoncite se potomci na MAKEDONCITE.
jingibi	http://img115.echo.cx/img115/2500/joakim133nh.jpg http://img115.echo.cx/img115/8170/joakim66rg.jpg http://img115.echo.cx/img115/9641/joakim96fc.jpg Books of Joakim Krcovski
Christian	quote: Amin.....ili kako bi rekle makedoncite: BAN!
jingibi	Господи, прости ни греховете ни, както ние проштаваме на нашите длжници.... БАН - не е арна работа!
Makedon	Abe Bugari, razbirate li Makedonski? I Grci, i Vlasi, i Anglichani site velat deka vo 19 vek poimot Bugar se upotrebuval namesto terminot Sloven. I site toa go velat, a Vie uporno davate sliki so knigi na nekolku makedonci koi upotrebile "bugarski jazik", kako da ste retardirani i pokraj toa sto 101 pat postirav sto znacelo poimot BUGAR! Ajde kako ke go demantirate Grcite deka site Sloveni gi narekuvale Bugari, kako ke go demantirate Misirkov, kako ke go demantirate Friedman??????? Koj ste vie dembeli edni samo koricite da ni gi pokazuvate, NO NE I VNATRE SODRZINATA? Zosto ne psotirate sto napisal Kuzman Sapkarev deka Sv. Kilil, Metodij, Kliment, Naum i neivite ucenici koi otisle po site bugarski (slovenski) zemji, da gi ucat na bugarski (slovenski) i bugarite Moravci i bugarite Rusi??? Sto ne pokazete AvtoBiografijata na Prlicev kade veli deka i Srbite se Bugari? Mnogu ste mizerni, ne za djabe BUGARIN znaci I PROSTAK! Ромеите- Грците, секој кој зборел словенски го нарекувале Воулгар, а јазикот вулгарски, почнувајки од 11 век, заменувајќи го терминот словен, со бугар (Стилпон Курјакидис кој во книгата „Северните етнолошки граници на хеленизмот" стр. 39). Најверојатно, терминот бугар како синоним за словен се јавува поради тоа што од 1018 г., словенските народи Македонци, Босанци, Срби, Црногорци, итн. Византија ги сместува заедно, во тема Воулгариа, а како Византијците луѓето ги разликувале по територијалната, а не етничката припадност, зборот бугар го заменил зборот словен. Османлиите, ја имаат наследено византиската традиција на поимот бугар, па [red]сите словени во Османлиското Царство ги нарекувале Бугари (Friedman 1975, str. 84). Најдобар пример ќе дадам со Босанците; во 16 век, ерменецот Симеон Лехаци патува низ Турција, азијска и европска; посетувајќи ја Босна, вели дека сите луѓе таму се Бугари и зборат „болгарски“, а нивните села ги нарекува „болгарски села“ (Симеон Лехаци, Путевые заметки, хроника и памятные записи; изучил и опубликовал Нерсес Акинян, Вена, 1936). Во 19 век, во Отоманската Империја, поимот Бугар означувал проста раја, селани, додека сите граѓани се декларирале како „Грци“, се градско били „грчко“, градската облека била „грчка“, а селската „бугарска“ (Wilkinson 1951: str. 149)[/size=5]. [Самите Бугари велат дека поимот Бугар немал национално значење: „Во турско време бугарскиот селанец ги означуваше Бугарите од градовите со зборот „Грк“, а граѓанската носија за него беше „грчка носија...Нашиот селанец, кога ќе речеше „ние сме Бугари“, мислеше „ние сме христијани“, т.е. православни. Рускиот цар беше за него „бугарски цар“ не по народност, ами по православно христијанство.....“(А. Т. Балан, Една македонска теория, Периодическо списание LXV, 1904, стр.818). [ Според најновиот „Речник на современиот елински јазик“, зборот бугар - воулгар, на елински, означува простак („Речник на современиот елински јазик“, Г. Бабиниотис, Атина, 1998 г.). Така, грците почнале да го користат терминот Бугар за секој кој зборел словенски. Српскиот академик, [size=4]Петар Драгашевиќ, антимакедонски настроен, кон крајот на 19 век бил во Тесалија и Грција, при што вели: „грците ме нарекуваат Бугар, иако сум Србин од Србија...зборот бугар означува Словен“ ](Petar Dragasevic “Makedonski Sloveni”, 1890 g., Beograd). Српскиот пропагатор, Цвијиќ, борецот за србизација на Македонците, бил меѓу егејските Македонци и во Грција, па за своите впечатоци, тој пишува: „гркиот селанец ги вика македонските Словени секогаш Бугари...кај Грците, името Бугарин означува исто што и Словен. Грците ги нарекуваат Бугари и Србите, ако не знаат дека се од Србија...Името Србин за грчкиот селанец е само политички поим...а Бугарин е етнографски поим...]полухеленизираните македонски словени- Чифчии, пкмалку зборуваат грчки, себе се сметаат за Грци“ (Професор Јован Цвијић (1865-1927), рада "Македонски Словени, проматрања о етнографији македонских Словена", Књижара Геце Кона, Београду 1906. год.). И во сама Елада и Тесалија, имало голем број на словенско население, кое гркофоните го нарекувале Бугари. Во Грција никогаш не се населиле Бугари, нит пак Бугари ја владееле таа територија; во 7 век таму се забележани склавиниите на племињата Милингии и Езерци. За време на грчкото националослободително востание 1821-1829 г., се пеела една песна за премавнување на различностите на различните етноси кои ја населувале Елада во тоа време и создавање елинска нација : „Албанци, Власи, Бугари, луѓе кои говорите на други јазици, придружете се“ ( 1. Victoria Clark, Why Angels Fall. A journey through Orthodox Europe from Byzantium to Kosovo Macmillan: London, 2000 ISBN: 0 333 75185 X; 2. FATHER GREGORY TILLETT, The British Orthodox Church). Крсте Петков Мисирков го објаснува поимот Бугарин: “Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени...го велеа со презреното име „бугари". …Грците…употребуваа името бугарин за да воплотат во него своiето презреiн'е кон се словенцко.. Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено… “За Македонцките Работи”, Предгоор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“ 1903 ). За жал, неколку пати во својот живот, Крсте П. Мисирков од страна на бугарската полиција, под закана за физичко ликвидирање, бил теран да потпишува статии со пробугарска позиција, претходно напишани од самата бугарска држава. Во едни такви услови, кога Македонците учеле грчки училиша и кога се словенско било нарекувано бугарско, за нашите предци од 19 век се словенско значело бугарско, секој кој говорел словенски говорел бугарски. Така и некои наши преродбеници, македонскиот народен јазик го нарекуваат бугарски, но не мислејќи на бугарски, каков што сега го знаеме, туку на словенски. Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор Пърличев, Автобиография). За него бугарското значи словенско, а и Србите се Бугари т.е. Словени според Прличев; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска. Старословенскиот т.е. црковнословенскиот од целата светска историографија се нарекува словенски јазик, а воедно и сите средновековни македонски автори, македонските средновековни житија, целата средновековна книжнина тој јазик исклучиво го нарекуваат словенски и како таков се нарекува до ден денешен. Но, учејќи по грчки училишта, каде називот словенско е заменет со бугарско, Кузман Шапкарев во своите дела истакнува: „ги преведоа (Св. Кирил и Меродиј) на бугарски најнужните книги од светото Писмо...кога двајцата свети браќа отидоа во Рим да се залагаат во светото седиште за бугарскиот превод на светото Писмо...Св. Климент едни ги учел да читаат и пишуваат бугарски...Св. Климент ја измислил црковно-бугарската азбука тнр. кирилица...Св. Климент е прв бугарски епископ во Охрид (Извор: Кузман Шапкарев, „Голема бугарска читанка“, 1868 г., стр. 96, 97). За Шапкарев, Словените се античките Македонци, а Бугарите (мисли на словените) се дојденци од Волга, од Русија. За разлика од Бугарите, каде поимот Бугар поќнал да означувало националност кон крајот на 19 век, кај македонците поимот Бугар означува Словен. Еден Бугарин, во весникот „Македонија“ од 15.06.1868 г. за велешките учители пишува дека за нив „српски или бугарски е едно исто“, но дека тоа е „погрешно мислење“. И навистина, многу од нашите учители биле неуки, не знаеле ни името да си го напишат, а самиот Прличев вели дека учел историја во дуќанот на некој си Ангел Групчев (Григор Пърличев, Автобиография). Бугарите, Јордан Хаџи-Константинов Џинот го прават чист блгарин, но тој во својата наставна програма, покрај бугарски, користел и српски наставни книги како „Граматика Мразовиќа, Захариевиќа, Цветник Рајиќа“ (В. Кунов, „Град Скопие“, стр. 121, Софија 1898 г.). За Никола Прванов, бугарски пишувач на книги, бугарскиот јазик е општословенски па вели „да ги спречиме македонските браќа да го користат налинот на кој Србите ги изговараат БУГАРСКИТЕ зборови...да не го акцентираат првиот слог“ („Читалиште“бр. 6, 1875 г.). Според цитатот на Прванов, тој смета дека и Србите говорат бугарски (мислејќи на словенски) и употребуваат „бугарски“ зборови. Денеска, бугарската историографија сака да ги прикаже македонските преродбеници како национално свесни Бугари, што е листа глупост. Бугарската пропагандна машинерија, ни прикажува само по некoлку зборчиња од нашите преродбеници каде стои „Бугари„ или „бугарски јазик“, но не целата содржина, плашејќи се да се открие вистината, дека бугарско знашело словенско за дел од македонските преродбеници. Македонските преродбеници се сметале за директни потомци на античките Македонци, со македонска народна свест и тоа јавно го објавувале. За Јордан Хаџи-Константинов - Џинот, Македонците од 19 век потекнуваат од античките Македонци и нивната култура, од Пеонците, па дури и од античките митолошки народи како Мирмидонците, а сите тие биле чисти Бугари т.е. Словени („Цариградски весник“ бр. 458 од 21.11.1859, „Цариградски весник“. бр. 211 од 05.02.1855 г.). Познатиот македонски писател на учебници за основните училишта во Македонија, Димитар Македонски го гледа својот народ како антички Македонци, па во една своја статија пишува за античките Македонци: „И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги
Jakov	quote: Originally posted by Christian quote: Amin.....ili kako bi rekle makedoncite: BAN! Za ovoj baranje za BAN ima cela nedela samo uste ne e realizirano. Ke bide strpete se malku.
Strelec	Toj e odamna na ban!
Jakov	quote: Originally posted by Strelec Toj e odamna na ban! Neka posedi tamu stom e takva rabotata.[}:)]