Strav od Idninata???
Strav od Idninata???
sasha Svedoci sme na ogromniot razvoj na naukata i tehnologijata do toa nivo da skoro i obicnite luge i pokraj neverovatnata moznost na razmena na informacija ne se sposobni da pratat sve shto se deshava vo naucnata labaratorija. Obicnite gradzani se "konzumeri" na novata tehnologija kako shto se na primer internetot i mobilnata telefonija. Da bi svatile so koja brzina naukata i tehnologijata ke se razvie vo narednite decenii ke pokushame da se setime deka skoro do pred 10god. nikoj ne znaeshe deka internet postoi. Naucnicite veke dolgo vreme obekavaat deka za nekoi 10na godini takanarecenata nanotehnologija ke napravi presvrt, a genetskite inzinjeri ni obekavaat podlaboko reprogramiranje na nashite genetski osobini, itd itd. Prashanje: Dali pomislata na brziot razvoj na naukata i tehnologijata kaj vas pobuduva optimizam ili strav? Dali naukata i tehnologijata ke vospostavi kontrola nad haoticnite pojavi ili ke predizvika nov haos i novi problemi? Se plashite li od idninata ili sepak se nadevate deka naukata, kako i do sega, ke najde reshenija za neizleclivi bolesti, a zivotot na Zemjava ke go napravi polesen, poudoben i pokvaliteten???
BorisVM
quote:
Originally posted by sirius
Obicno koga se razgovara za razvojot na naukata i tehnologijata vo idninata se misli na reshavanjeto na nekoi zdrastveni ili energetski problemi, kreacija na posofisticirani alatki i pomagala i t.n. No iako vo izminatiov vek imame spektakularen napredok na site polinja od naukata i tehnologijata, opshta konstatacija e deka ne se zivee posrekno. Taka da vo posledno vreme se poveke stanuvaat aktuelni istrazuvanjata od socialen aspekt. Vo toj pogled, vo detektiranjeto na ekstrapoalacijata na trendot na socijalizacijata – komunikacijata, se doaga do konstatacija deka eden “arhitektonski element” postanuva se podominanten i e podgotven da gi zameni site drugi. Prozorecot-Window ja zamenuva vratata, nastan od golema vaznost. Katodniot prozor i matrichniot ekran gi potisnuvaat vratite i fizichkite sredstva za komunikacija, bidejki kinematichkata prezentacija veke ja potisna realnosta na faktichko prisustvo na lugjeto i nastanite Spored edeni, generalna konstatacija e deka ima neshto lazno vo konceptot na virtuelnite zaednici. Ima invokacija na zaednica, no nema produkcija na opshtestvo. Ima “grupen um”, no nema socijalizirachki sredbi. Ima zaednica vo sklop na sistemot, no nema ziteli vo hiperprostorot. Toa e sintetichki svet so zaledena istorija. Na krajot, nema alternativno opshtestvo , tuku alternativa na opshtestvoto. Vo prilog eve dva citati koi imaat sprotivni poraki: Citat: Дали „Божествениот град“ (Новиот Ерусалим?!) ќе наликува на „консензуалната халуцинација“ што Гибсон ја нарекува матрица (или матрикс, збор што етимолошки потекнува од зборот матка, женски полов орган), а чиишто зачеток е сегашната Интернет мрежа? Или сепак „физичкиот“, „телесниот“ аспект на нашата потреба за комуникација и политика ќе надвладее над информатичката утопија? Citat: Мајкл Бенедикт, киберпросторот го согледува како место за спас и трансценденција. Божествениот град го претставува светот на просветлената човекова интеракција, на формата и на информацијата.
Sirius, Mislam deka beshe od Aristotel mislata deka "Chovekot e socijalno bitie." Ako go prifatime ova kako aksioma, togash ne gledam nikakov problem so virtuelniot nachin na komunikacija. Spored mene, vo golem broj na sluchaevi mozhesh da utvrdish podobro kako chovek misli nego li pri direktna komunukacija. Od druga strana, povekje od 80% na komunikacijata medju ludjeto ne e verbalna - Govorot na teloto. Deka neshto se gubi pri virtuelnata komunikacija toa e nesomneno i ne go osporuvam toa. Ako se vratam na mislata na Aristotel, mislam deka so tehnologijata komunikacijata samo mozhe da se podobri. E sega, dali kje zhiveeme vo svet kako [url="http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/B00005R23Z/virtualmacedo-20"]"Gattacca"[/url] kade ako imame nekoi genetski greshki kje bideme gradjani od vtor red, ili kje zhiveeme vo svet slichen na [url="http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/B00005JL78/virtualmacedo-20"]"Minority Report"[/url] kade bilbordite ne pozdravuvaat so ime (iako blagodarenie na RFID taa idnina i ne e tolku daleku) vremeto kje pokazhe. Jas veruvam deka nishto ne kje mozhe da ja zameni fizichkata komunikacija. Eve da recheme deka tuka komunicirame virtuelno. Zoshto togash chuvstuvame potreba da se vidime vo zhivo, da pravime gjezminja, da se druzhime i veselime? Drugo e koga kje go vidish chovekot vo zhivo. Ova shto go kazhuvash za idninata, za matriks, ne se novi idei. Prvata kniga shto vsushnost i go definira poimot "Globalno Selo" e napishana vo 60-tite od Marshal Mcluhan i se vika [url="http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0262631598/virtualmacedo-20"]"Understanding Media"[/url]. Ne e chudno dodushe shto zachetocite na Internetot, Arpanet, e vo toa vreme. Minatata godina pocnav da se interesiram za analizi na [url="http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0521387078/virtualmacedo-20"]socijalni mrezhi[/url]. Skoro istite matematichki principi mozhat da se primenat i vo virtuelniov svet. Shto ti kazhuva toa?
sirius Obicno koga se razgovara za razvojot na naukata i tehnologijata vo idninata se misli na reshavanjeto na nekoi zdrastveni ili energetski problemi, kreacija na posofisticirani alatki i pomagala i t.n. No iako vo izminatiov vek imame spektakularen napredok na site polinja od naukata i tehnologijata, opshta konstatacija e deka ne se zivee posrekno. Taka da vo posledno vreme se poveke stanuvaat aktuelni istrazuvanjata od socialen aspekt. Vo toj pogled, vo detektiranjeto na ekstrapoalacijata na trendot na socijalizacijata – komunikacijata, se doaga do konstatacija deka eden “arhitektonski element” postanuva se podominanten i e podgotven da gi zameni site drugi. Prozorecot-Window ja zamenuva vratata, nastan od golema vaznost. Katodniot prozor i matrichniot ekran gi potisnuvaat vratite i fizichkite sredstva za komunikacija, bidejki kinematichkata prezentacija veke ja potisna realnosta na faktichko prisustvo na lugjeto i nastanite Spored edeni, generalna konstatacija e deka ima neshto lazno vo konceptot na virtuelnite zaednici. Ima invokacija na zaednica, no nema produkcija na opshtestvo. Ima “grupen um”, no nema socijalizirachki sredbi. Ima zaednica vo sklop na sistemot, no nema ziteli vo hiperprostorot. Toa e sintetichki svet so zaledena istorija. Na krajot, nema alternativno opshtestvo , tuku alternativa na opshtestvoto. Vo prilog eve dva citati koi imaat sprotivni poraki: Citat: Дали „Божествениот град“ (Новиот Ерусалим?!) ќе наликува на „консензуалната халуцинација“ што Гибсон ја нарекува матрица (или матрикс, збор што етимолошки потекнува од зборот матка, женски полов орган), а чиишто зачеток е сегашната Интернет мрежа? Или сепак „физичкиот“, „телесниот“ аспект на нашата потреба за комуникација и политика ќе надвладее над информатичката утопија? Citat: Мајкл Бенедикт, киберпросторот го согледува како место за спас и трансценденција. Божествениот град го претставува светот на просветлената човекова интеракција, на формата и на информацијата.
sirius Istrazuvanjata* pokazuvaat deka vo poslednive 40 god. iako kupovnata sila na sekoi 10-20 god se duplira, zivotniot standard se zgolemuva, razvoj na demokratijata, uslovite na zivot, medicinata, IT, telefonijata, transportot i dr.servisi se spektakularno zgolemeni-unapredeni, sepak procentot na lugjeto shto se zadovolni od zivotot i nivnoto subjektivno chuvstvo za sreka* se skoro prepoloveni. Vo toj pogled sakav da ja nasocham diskusijata za idninata, pa zatoa vo prethodniot post pochnav so komentar okolu virtuelniot svet koj stanuva se podominanten segment na nashata komunikacija ( edena od elementarnite ch.potrebi) i negoviot pridones kon razvoj na istata. Da, deka chovekot e socialno bitie toa e jasno, isto se slagam i so konstatacijata deka sovremenive alatki, pred se internetov, e golem blagodet, kako shto spomna, eve nashava komunikacija, kako jas i ti ke se zapoznaevme i ke poteravme vakvi temi. Okolu socijalnite mrezi fala ti za linkot, shtom ke imam poveke sl. vreme ke go vidam podetalno. *Istrazuvanja – USA, GB, Japan *sreka- sostojba vo koja chovekot se chuvstvuva dobro, uziva vo zivotot, i ima chuvstvo deka zivotot e ubav
Duh Nitu optimizam nitu strav, ne se grizam za materijalniot zivot, jas veruvam vo vecniot zivot kako duh! (:
sirius Nietzsche's Eternal Return The Greatest Weight. What, if some day or night a demon were to steal after you into your loneliest loneliness and say to you: "This life as you now live it and have lived it, you will have to live once more and innumerable times more; and there will be nothing new in it, but every pain and every joy and every thought and sigh and everything unutterably small or great in your life will have to return to you, all in the same succession and sequence even this spider and this moonlight between the trees, and even this moment and I myself. The eternal hourglass of existence is turned upside down again and again, and you with it, speck of dust!" Would you not throw yourself down and gnash your teeth and curse the demon who spoke thus? Or have you once experienced a tremendous moment when you would have answered him: "You are a god and never have I heard anything more divine." If this thought gained possession of you, it would change you as you are or perhaps crush you. The question in each and every thing, "Do you desire this once more and innumerable times more?" would lie upon your actions as the greatest weight. Or how well disposed would you have to become to yourself and to life to crave nothing more fervently than this ultimate confirmation and seal? Friedrich Nietzsche, The Gay Science Најголемата Тежина, според Ниче, е Вечното Враќање. Тоа е возможноста нечиј живот одново и одново да се проживува долж бесконечните ходници на времето и замислата за суштество обдарено со чувства кое знае дека тоа е така. Ниче ни го нуди овој концепт не како метафизичко верување, туку како избор. Изборот е да се земе предвид оваа замисла. Доколку некој избере да го стори тоа, тежината останува врз идните повторни проживувања. Ако сето ова повторно ќе се случи без да отсуствува и најмалиот детаљ, нема ли ние да сакаме да бидеме што е можно попродлабочени, секој момент во нашето делче од тој континуум да биде што е можно поинтересен и поинтензивно доживеан? Со ова прифаќање, ние ги земаме предвид сите други себности кои ќе го понесат искуството коешто сега ние го имаме. Навистина, се чини дека тоа ќе биде „Најголемата тежина“; што со миговите во кои ја вкусуваме болката, злата судбина или сме соочени со тешки одлуки? Дали овој товар не го зголемува влогот? Што со миговите кога околностите ни се измолкнуваат од контрола? Што со миговите во кои искрено чувствуваме дека не можеме понатаму, или сме принудени на болни сценарија од страна на сили помоќни од нас? Ниче му обрнува соодветно внимание на ова кога прашува: Дали би се фрлиле на земја, крцкајќи со забите и би го проколнале демонот кој тоа ви го рекол? Првичната реакција на една таква замисла е сушт ужас. Иако ова може да наликува на негативен коментар за човечката ситуација, Ниче продолжува да ја дава можноста на уживање во оваа идеја, покажувајќи дека тој всушност не го пригрнува нихилизмот за кој неправедно беше обвинет. Валтер Кауфман (Walter Kaufmann), кој е можеби најистакнатиот Ничеов преведувач, дава еден одличен водич за толкување на интенциите на Вечното Враќање во неговиот „Вовед на преведувачот“ кон „Веселата наука“: „Ничеовите асоцијации во однос на оваа доктрина се сложени...Психолошкиот проблем на типот на Заратустра е начинот на кој тој, велејќи Не и правејќи Не до досега нечуен степен, на сето она на кошто дотогаш сме му велеле Да, сепак може да биде спротивност на духот на негирањето; како духот кој ја носи најтешката судба, фаталноста на една задача, сепак може да биде најлесниот и најтрансцендентниот - Заратустра е танчер; како тој, кој го поседува најтешкиот, најстрашниот увид во реалноста, оној кој ја мислел најпонорната идеја, сепак не ја смета за приговор кон постоењето, ниту кон неговото вечно враќање, туку поскоро, за уште еден разлог повеќе самиот да биде вечното Да на сите нешта, громкото, безгранично велење Да и Амин“. „Во сите злоупотреби јас се уште ќе го носам благословот на моето Да“. Но тоа одново е поимот на Дионис. Според Ниче, тоа е дионисиското кое било занемарено уште од времето на Сократ, и кое треба одново да биде потврдено за животот да стане целовит. Вечното Враќање е учествување во судбината на целиот универзум, и сочувствување со него.......
Duh Ne sum siguren deka te sfativ, sirius, no mi se cini deka zboruvas za reinkarnacija. Ako taa postoi, nema da ima potreba nekoj drug da ne natera da se reinkarnirame, toa kje bide proizvod na nasata volja, bila toa svesna volja ili ne. Jas licno ne bi se vrakal ovde, a site materijalni iskustva sto postojat se od minlivo i minorno znacenje. Tocno e deka imaat silno vlijanie vrz karakterot pa so samoto toa mozebi i na dusata, no ako me prasuvas mene, seto toa covek bi mozel da go prozivee i vo mislite svoi... Se razbirame li kolku tolku? :)