Balkanec |
||||
BorisVM | Desanka Maksimovic Balkanac Ne stidim se sto sam- kako vi velite- varvarin sa Balkana tla prljavstine i bure. Cucete sad i kod nas ima neke vama nepoznate kulture. Vi prvo ispitujete i sumnjate daleki ste i od rodjenih sinova, za trpezu svoju ne posadite svakog tudjina. Vi mozete da pijete a da svakom ne pruzite case vina. A kod nas su jos obicaji grubi mi pustamo svakog pod svoje sleme, kod nas se jos i s namernikom ljubi, kod nas se podvizi zbog gostoljublja cine, kod nas svaki covjek ima citavo pleme prijatelja i rodbine. Vi,doista,imate nekoliko miliona Hristovih kipova na svakog covjeka po jednoga imaju ga drumovi i polja,apsane i skole, a kod nas,kad ljudi veruju u Boga u sebi ga nose i tiho mu se skoro u snu,mole. Vi,istina,za svaki kut zivota imate sprava i masina, sve ste sracunali i sve znate izumi vasi su za divljenje, a mi jos imamo starinske alate, ali sve je kod nas jos zdravo i prirodno ko glina i umiranje,i radjanj,i zivljenje. Vi imate citave zbirke pravila i nauka o slobodi o svemu se kod vas pise i pripoveda ali mi po nepisanim zakonima slobodno zivimo i nekog prirodnog drzimo se reda slicno ognju,vetru i vodi. Kod vas je zbilja sve tacno propisano kako se jede,govori i oblaci, a mi kad govorimo,vicemo i masemo rukama i corbu glasno srcemo i u rukavicama smo obucu nosimo od svinjske koze, puno je kod nas seljackih navika i stvari i kraljevski preci nasi doista su bili govedari. Narod nas,zbilja,u gnevu moze da kolje rusi i pali, ali mi nismo oni sto smisleno tlace mi ne smatramo da je svet celi nase polje mi ne bismo podneli ni urodjenik prasumski da zbog nas place. Dusa je nasa prostrana iako smo brojem mali. The Balkanite I am not ashamed to be - as you say - a barbarian from the Balkans, that zone of filth and turmoil. You will hear now that even among us there is some culture, unknown to you. You first inquire and suspect you are distant from your own sons, at your table you do not allow just any stranger. You can drink without offering anyone a glass of wine. But with us our customs are crude, we allow all beneath our roof, we still greet those we encounter by chance with a kiss, we carry out feats in the name of hospitality, among us each man has a whole tribe of friends and family. You, granted, have several million statues of Christ one per person along roads and fields, in jails and schools, but with us, when people believe in God they carry Him within themselves and silently almost in their sleep, they pray to him. You, it is true, have for each corner of life a gadget or machine, you have calculated all and know all your inventions are awe-inspiring, while we still use old-fashioned tools and all around is still healthy as natural as clay even death, even birth, even life. You have entire collections of laws and knowledge about freedom you write and speak of everything but we without word or symbol live freely and adhere to some natural order similar to fire, wind, or water. With you everything is prescribed accurately, that's a fact, when to eat, speak and dress but, when we speak, we yell and wave our hands and slurp our soup and don't remove our gloves and wear pigskin shoes, we have a lot of peasantly habits and things and our kingly ancestors were, indeed, cattle herders. Our people, honestly, can, when enraged kill, destroy and burn But we are not the ones that calculate and suppress We don't consider the whole world our field We would not endure that even some jungle unfortunate weep because of us. Our soul is spacious even though we are small. |
|||
nikolahn | Porakata e tolku jasna, opravduvanje na dejanijata vo Bosna. Afirmacija na pravoto na presedan, neli vie ubivavte milioni, imame i nie pravo nekoja iljadarka da potamanime - kad mi padne mrak na ochi. Ama vo dusha sme mnogu blagi i dobri. Sekogash me nerviral postojaniot epitet za pijanicite vo Makedonija: Pie, ama mnogu dobar chovek e po dusha. I naslovot e mnogu ambiciozen. Pochnuvajki od mene, jas ne se brojam vo gore opeanite. |
|||
nikolahn | Dobra beshe Desanka. Mnogu sakashe so pretsedateli da se slika. Sto sledi sega, himna za Arkan? |
|||
BorisVM | Nikola, Ova e forum za Umetnost i Kultura, taka da te molam nemoj da meshash politika tuka i drzhi se do temata. |
|||
Thief | Dobrica Eric PRKOSNA PESMA Ja rab Bozji Srbin sa prosedom bradom izjavljujem dragovoljno kroz lance i zicu pred svedocima Silom, Mukom i Nepravdom da sam kriv i da priznajem krivicu! Kriv sam sto sam neko a ne niko i netko Kriv sam s;to u doba opsteg srbobrsta idem u pravoslavnu crkvu doduse poretko i sto se krstim ovako s tri prsta! Kriv sam sto jesam a treba da nisam Kriv sam odavno sto stojim uspravno i gledam u nebo, umesto u travu Kriv sam sto se drznuh protiv krivde kriv sam sto opet slavim svoju krsnu slavu! Kriv sam sto pisem i citam cirilicom Kriv sam sto pevam, smejem se i psujem a ponekad i lajem Kriv sam i priznajem da ne znam sto znam i da znam sto ne znam Kriv sam, i da zavrsim s najvecom krivicom (pre nego s;to se zacenem od smeha), kriv sam tvrdoglavac sto sam Pravoslavac i Svetosavac i sto ne verujem u sveti zlocin i oprostaj greha! Kriv sam i gresan dakle sto postojim i kad vec postojim i jos drsko stojim sto bar ne priznam da ne postojim! Ako to priznam da sacuvam glavu izgubicu casni krst i krsnu slavu Ako ne priznam crno mi se pise ceo svet ce na moju Zemlju da kidise Rulje bivsih ljudi lopova i golja copori robota i drugih monstruma kidisase na moje vocnjake i polja i na moju belu kucu pored druma oko koje kao najlepse odive cvetaju tresnje, jabuke i sljive. Pa evo priznajem i to za spas roda Ja vise ne postojim skinite me s liste Ja sam od sad samo vazduh, svetlost i voda tri elementa koja vam koriste A ovo sto pred vama govori i hoda to je ono sto vi od mene stvoriste! Moja ruzna slika ozverena lika koju umnozavate u ve#ceri i jutra to je slika vase svesti i podsvesti to nisam ja, spolja to ste vi - iznutra! Moj dusmanine sa hiljadu ruku s hiljadu slugu i sluskinja lazi ubrao si mi sunce ko jabuku i radost cistu ko bulka u razi Moji ce potomci piti jed i cemer a tvoji vec piju gorku medovinu za krvav novac kojim punis cemer rasprodajuci moju djedovinu Usud ce ti ludacku kosulju obuci i tada ce se malo razdaniti ili ce planeta od sramote puci i sve nas u isti ambis sahraniti! Mnogo ste vazne Zemljo moja mila Ti i Tvoje sestre Istina i Pravda cim se na vas digla ovolika sila cim su na vas zinule krivda i nepravda. Rulje bivsih ljudi ubica i golja copori robota i drugih monstruma palacaju na tvoje vocnjake i polja i na moju belu kucu pored druma oko koje kao najlepse odive cvetaju lipe, jabuke i sljive. Sta ce ovde dzihadlije krstas, farmeri koji Ti cerece sinove i kceri Mora da su cule belosvetske bande da imaju zlatna srca pa ih vade da ih presade u sopstvene grudi ne bi li i oni tako bili ljudi. Gospodo tuzioci suci i dzelati ispisali ste mi svoje zapovesti po zenicama najfinijem staklu sto teze zivim, lakse cu umreti Zasli ste mnogo u noc poodmaklu ali uzalud cete lincovati najgostoljubiviji narod na planeti (zbog cega cete goreti u paklu) jer Ljudsko Srce cudo nad cudima nece da se primi u vasim grudima! Mi se ne plasimo smrti crne vuge vec ropskog zivota i bolesti duge Smrt je cesta pojava medj nama Srbima kao sto su prolece, leto, jesen, zima I nije strasnija pogotovu danju od suse, poplave, zemljotresa, mraza kad je covek sretne na svome imanju okadjene duse i svetla obraza. Zlonamernici siti i maniti sve mi zabraniste u rodjenoj kuci al ne moze mi niko zabraniti da pevam i da se smejem umiruci a to se vama vise ne dogadja ni kad svadbujete ni kad vam se radja! Postedite me koca i konopca i razapnite me na vrhu planina ko vasi praoci sto su mog Praoca Isusa Hrista Nazarecanina. Ja cu da gledam a vi zazmurite inace ce vam se oci rasprsnuti od sjaja mog lica Samo, pozurite sto pre me razapnete pre cu vaskrsnuti! (1993) |
|||
nikolahn | Tokmu taka, pesnava e chista propaganda. Tolku. |
|||
dada Sani |
Koi se dopirnite tocki na propagandata so porakata? |
|||
Sirius | Archetypon so few to make time and life they are always with me compose this illusion make all I know of a few some live with the senses the rest unreferenced wait for dream or poem so few to make time and a life Claude Freemen Архетипон малкумина за да создадат време и живот секогаш се со мене ја компонираат оваа илузија создаваат сe знам неколкумина некои живеат со чувствата останатите ненасочени чекаат сон или песна малкумина за да создадат време и живот |