sto znacel kaj Makedoncite poimot BUGAR vo 19ve |
||||||
Leopold |
Уствари Миладиновци се нарекували сами себе си со най-одвратни иминя бидейки не знаели туги язици, па и прости биле, така Каранка? |
|||||
Leopold |
Demek vo 40-50 g. kaj nas bilo super demokracija i chichko Stalin nikoj ne go fermal, taka?ББ Po nashi prikazki dali imalo ili nemalo makedonci ICH chichko Stalin ne go interesiralo. A deka posle konfliktot na Stali so Tito makedoncite kaj nas se izparile - nie ISTO taka nemame vina tuku taka reshili vo Moskwa - prvo gi snemalo napola, a posle voobshto.... Zimi maika barem EDEN zbor od Stalin za makedonskoto prasane si chital, da? Znam deka NE si.... Losho nema! |
|||||
gastokljav | Сталин, Тито, Димитров - 310 000, 5 години после Сталин, Тито, Димитров 180 000, 10 години после Сталин, Тито, Димитров 30 000, денеска 3 000. |
|||||
gastokljav | Да... STALIN TO BULGARIAN DELEGATION (G. Dimitrov, V. Kolarov, T. Kostov) The Kremlin, 7 June 1946 Cultural autonomy must be granted to Pirin Macedonia within the framework of Bulgaria. Tito has shown himself more flexible than you - possibly because he lives in a multiethnic state and has had to give equal rights to the various peoples. Autonomy will be the first step towards the unification of Macedonia, but in view of the present situation there should be no hurry on this matter. Otherwise, in the eyes of the Macedonian people the whole mission of achieving Macedonian autonomy will remain with Tito and you will get the criticism. You seem to be afraid of Kimon Georgiev, you have involved yourselves too much with him and do not want to give autonomy to Pirin Macedonia. That a Macedonian consciousness has not yet developed among the population is of no account. No such consciousness existed in Belarus either when we proclaimed it a Soviet Republic. However, later it was shown that Belarusian people did in fact exist. .. |
|||||
gastokljav | ..... Leader of Bulgaria After the war he returned to Bulgaria to head the Communist party there, and in 1946 succeeded Kimon Georgiev as Premier, while keeping his Soviet citizenship. In 1946, under pressure from Stalin, Dimitrov started the process of forceful Macedonification of Blagoevgrad Province (Pirin Macedonia), in anticipation of the future incorporation of the region into the Yugoslav Republic of Macedonia. While displaying the same hardline facade, Dimitrov become ivolved in discreet projects for the creation of a Balkan Socialist Federation, approaching Josip Broz Tito: the two signed the 1947 Bled accord calling for closer cooperation in several areas. Although in tune with the inter-war Soviet dogma which Dimitrov himself advocated throughout his career, this attitude had become an obstacle in the way of Stalin's wish for total control over the new Eastern Bloc. This was worsened after the falling out between Stalin and Tito in 1948, and Dimitrov's public speech during his visit in Romania at the beginning of the same year, when he had tried to convince the Romanian leadership to join the proposed Federation. Tito's dissidence prevented the secession of Pirin Macedonia and the negotiated admission of Bulgaria as a republic into the Federal People's Republic of Yugoslavia.Dimitrov died in 1949 in the Barvikha sanatorium near Moscow. The rising speculations that he had been irradiated (or poisoned in some other way) have never been confirmed, although his health seemed to degenerate quite abruptly. His body was embalmed and placed on display in the Sofia Georgi Dimitrov Mausoleum. After the fall of Communism in Bulgaria, his body was buried in 1990 in the Central cemetery of Sofia. His mausoleum was torn down in 1999. http://en.wikipedia.org/wiki/George_Dimitrov |
|||||
Татаров |
Како и да го вртиш и да со сучеш, документи за насилната македонизациja има колку сакаш, а и има и живи луге кои помнат. На вопросниот филм покажуват документи и живи свидетели на oвоj срамен процес По истото време, во самата НР Македониja тече процес на насилна дебугаризациja, и за тоа документи колку сакаш, и живи луге кои помнат и кажуват што и како е било. Откога во Македониja повекето иминьа станаа на 'ски', та да са различни од бугарските ? Ти ли ке ми говориш за менуванье на име, вашите иминьа са менувани насилно през 1913 г и 1945 г, а во Пиринско не са менувани никогаш. Ти ли ке ми говориш за тепанье, при положение дека само до началото на 1945 г во НР Македониja са изтепани стотици луге, без суд и пресуда, само зошто са Бугари. Сакаш ли да видиш списокот ? Moже да почнеме со родниот брат на Никола Карев. А "Законот за заштита на македонската национална чест" што беше - затвор аку некоj се обjави за Бугарин. Таков тоталитарен закон немаше никаде во бившите комунистически држави, имаше го само во Титова Jугославиja. Разбираем е вашиот интерес да барате коминтерновско малцинство там каде го нема..след като лугето во Пиринско са Бугари, тогаш лесно може да се зададе прашаньето зошто и одкога вие не сте Бугари..И точно од тоа е стравот . А лугето од двете страни границата са истите. Да се трвди дека по време на комунизмот и во Бугариja, и во Jугославиja e било слободно лугето да се изjаснуват како што си сакаат по националност е инфатилна глупост. Jугославиja беше по-малко тоталитарна од Бугариja, ништо повеке. А да не се верва на сегашните пописи нема никаква причина - коj сакал да се пише Македонец, Марсовец или Сенегалец се е писал. |
|||||
Leopold |
Tochno, i? Site tie "popisi" se rezultat od odnosite m/u Yugoslavija i SSSR. Ako Tito i Stlain se beha dogovorili ke nemashe "popis" so 180 000 makedonci tuku so 1 800 000 makedonci....Bidejki Yugoslavija stana klasov vrag se napraviha novi i novi "popisi" za nakraj da nema ni eden makedonec. |
|||||
Leopold | "- оти вие - ДЕНЕС ,си го носите тоа - НАЈОДВРАТНИОТ ПОИМ ЗА НЕКОЈА НАРОДНОСТ,со исто таквите пежоративни значења во СВЕТСКИТЕ ЈАЗИЦИ, и тоа како КОЛЕКТИВИТЕТ , не поединци..." Nosime si go Karanka ne samo denes, a i vchera isto kako sto go nosele i Miladinovci, Dzinot, Paisii, Rislki i t.n. "prosti" luge ....... Uste 10000000000000 pati da ti go nacrtam ili sfati? |
|||||
Татаров |
да уточниме, през 1948 г, след конфликтот мегу Сталин и Тито е било прекратено само принудителното ученье на новоздадениот македонски jaзик, издаваньето на книги и весници и са протерани скопските учители и пропагандатори. Лугето продолжуват да се водат Македонци. Таа политика е прекратена од Тодор Живков през 60-те години. Тогаш на пописот има само 9000 Македонци. |