| AaaAa |
CVETOVI
V Tikveshko negde, v nekoe selo,
kaj v slana tivko veneshe cvete,
ubija dete.
Posledna solza od oko kapna…
Koga na ridot esenta stapna -
v krvi se izmi utroto belo.
I koga v zraci chelikot svetna -
posledna misla ko ptica letna:
" Majka mi sama ostana v selo " !
O, detski ochi!
Krievte v sebe nebesno katche…
Rumeno krvje techeshe v zhili
v radost bez pochin…
Kaj oko detsko natopi zemja
gorocvet nikna, razlista prolet,
kaj krvta vrela rastopi slana
crvena roza zakiti pole.
Majskata roza i cvetot moder
v mirizba molat:
" Zakiti, druzhe ognena pushka
so cvekja mladi,
pa napred pojdi i drugi deca
brani so gradi ".
V Tikveshko negde, v nekoe selo,
kaj v slana tivko veneshe cvete, --
ubija dete…
-----------------------------
TANCHARKA NA DLANKA
Ne kje ti ja iskove vekje
nieden kovach ni od zlato duri
vaka shiroka i jaka
ovaa dlanka nepochinka
od klasja shto im e imeto kopnezh
so zumbul, za sonceto shto postila zamki,
ne kje ti ja istkae
ni od nespokoj nikoj,
ni od bol zashto mojot e najbol na svetot,
zashto sekoj zglob vo nea ima svoja tajna -
pa vo eden vetrovi kozhata mi ja derat,
pa vo drug volci zhilite od petici mi gi kornat,
pa vo tret bessonot na kopje me cheka.
Ne plashi se, dojdi,
ima vo tie zglobovi seshto:
moeto bezdno od niv, slushash,
nebitnici temni ti nudi,
moeto smeenje na niv
krvavi kuli do sonceto kreva,
moeto chekanje pod niv
ognovi razbranuva loshi.
Te cheka, te cheka toa gorenje
da, izgorish, da se vitosash ili da porasnesh
za edno sekjavanje v crno.
Dojdi, svoi sme, -- glad
i ti prekor, obajcata do koren
ona shto sme.
|