| AaaAa |
Sonce za Koe zmijata neznae
Postoi edna mracna koliba
i edno sonce nad pokrivot
za koe zmijata ne znae.
I postoi eden crn narod
shto go bara toa sonce.
I postoi edna sonce-devojka
so koja setame po morski bregovi
a glasot ni e zaroben vo kamena shuma.
Postoi edno sonce za koe zmijata neznae
sonce shto ne zaogja.
Postoi edno vreme koe samo za mene
na uvoto mi pee.
Postoi ne e toa da ne postoi
Ubavina
shto ja napustila svojata mracna koliba
i vo mojata zvezda se naselila.
Pat za Planina
Ke go pronajdam crveniot kamen na gromot
O isusheno bilje
Ke te zavitkam vo cigara
i ke te zapalam od moljnata
Losh znak mi dava nebeskata ptica
Ne pij nokjna voda
konju moj bos
Ne ke me odnesesh doma
Magjija zakopale vo temelot na mojata kukja
Podzemen veter mi gi isece nozete
Ke legnam vo zvezdenite bavci na ridot
na postela od ruzi
Aj svekja neka mi zapalat na celoto
i grad neka me ispokrshi
Se gotvev da pushtam koren
a dojde mojata krtica
KOnju moj bos ke crknesh od tezina
Dobitokot mi go pregraduva patot
Neboto go izgorela molnja
Poletaj mi v glava placno kamenje
Ni vo petleni dobi ne ke stignam doma.
Krtica
Niti so fener mozat da se izodat
nejzinite hodnici
Niti moze da se procita nejzinata temnica
izgrebana od nokti
Samo ponekogash se pojavuva
da go pokaze mirisot na zemjata
I da go pocustvuva na plekjite
sonceto so zelenila. |