Blazhe Koneski
Blazhe Koneski
BorisVM Molitva Spasi me Bozhe, od bolnite ludje shto se nakazhani, ta ne se krivi, nivnata zloba umereno sudi ja, samite od nea odvaj se zhivi. Tie se mislat i povikani da vodat kako Mojsija i drugite proroci, a samite ne mozhat da se oslobodat i vlechat po sebe sitni poroci. Daj Gospode, shto pomalku ochite da im gi bodam, shtom tie levo ce fatat, jas desno da odam.
BorisVM I will repeat this ONCE: This topic is for posting Literature, NOT discussing literature. STOP.
Thief Na granica Ezerono ti go vide: granica go na dve deli. No koj branot bi go zaprel otkraj nakraj da ne ide, da ne siri krilje beli! Na drugion rid se gleda kralska kruna od kamenja. Burandar ja nea redel- neka znae sekoj eden, odavde e kralska zemja. Nase pole sonce sveti a vo Grcko oblak padnal. Zitjata se tamu zalni i drvjata molcat kleti na grckata zemja stradna. Tamu nokta strasna lazi, tamu noke sela gorat. Zitjata gi krvnik gazi, krvnik pravi grozen praznik, koli,besi,pali po red. Pak se polnat zandanite, nasi braka vo niv ginat. Lemna nok gi golta dnite, tleat luge v prangi sviti, v Beaz-kule,vo grob zinat. Pece,tisti v srce rana! Nema veke tuka umir. Ta so puska narod stana i napreku gora fana, sto za teska borba sumi. Po selata vojska vrvi, Makedonec i Grk ramno! Neka vragot strav go zdrvi, neka padne v matni krvi tronot negov,tronot sramen! Ezerono ti go vide: granica go srede deli. No koj branot ke go zapre pd breg na breg da ne ide, da ne siri krilja beli! A koj bedem ke go skroti na narodot branot buren, i koj ke mu stane sprotiv koga narod ke se sploti tiranstvoto da go urne!
melpomena Poslovica Koga chovek kje zagubi pravo na smea i pravo dete i zena da saka, togash mu ostanuva pravoto da bide tazhen da umira od maka da chmeree dovek toj chovek.
melpomena Ne mi pastaj tuka sajtovi od bugarski propagandi. Ti voopshto nemash pojma shto e toa kodifikacija??? Eve na primer. Albanskiot jazik e kodificiran 1976, vo vreme na vladeenje na Enver Hodza. DO togash postoele dva mnogu razlichni Albanski jazici (toska i gegi- spored narodite). Pa poradi toa nitu e osporen faktot na postoenje na Albanska nacija, nitu na albanski jazik. Da ti navedam drugi mnogu prosti primeri na angliski ili francuski kolonii kade se upotrebuval toj jazik nekade i do 70-desetite godini od ovoj vek? Pak kje ti kazham: Koja vi e taa bugarska logika ne mi e jasno? Pomirete se so faktot Makedonija postoela, potstoi i kje postoi, so svoja istorija, svoja segashnost i svoja idnina!!! Toa shto vie Bugari imate problem so toa e edinstveno zoshto se chuvstvuvate zagrozeni od nas, t.e. nemozhete da se pomirite so faktot kolku Makedonci zhiveat ugneteno vo Pirinska Makedonija. Iskreno zhalam shto ne ve lupnale so mestopolozhba posle Turcija tamu do Sirija, Irak, Iran da ve ugnetat i da ve vratat nazad u Tatarskoto vreme.
Whitebaby E za poslednava pesna moram raka da ti pruzham (figurativno) zashto ne sum vo mozhnost podrugo.Epten me raznezhni Bravos. Whitebaby
melpomena Ноќ Оваа ноќ е опасна. Оваа ноќ е на трагични пораки. Таа почна со необично длабоко молчење на двата кипариса во стемнетиот двор. Таа продолжи со бесоница во која човек ќе си каже отворено и ќе си искоби до зората. Таа ќе заврши со гроза.
melpomena Внатрешен дијалог Ти сакаш да ме увериш дека сум јаден и лит и дека ништо во мојот живот не носи знак на величие. Но јас сум тој што се слуша, од мене зависи! Ти сакаш да ме понижиш сосем, да ми предочиш јасно дека се лажам самиот и дека секој мој подем бил измислен. Сети се - ми велиш - како се витка црвец во кал. Но сепак; зависи од мене! Јас сум, види, чувар на својата гордост, и не очекувај да се помирам со бесмислената ништожност.
Thief Neznost Ti samo,sto mi ides na son, od denot-v predel temno-mrezen ti edna samo mozes da kazes kolku sum tih,i duri nezen. Iako sonot mi dal pravo da slozam senka na seko mesto, iskreno kazi:dali sum te navredil,ednas,so kakvo delo? Ne!Silen,sepak sum se klonel na vlasta svoja da se resam,- da ne bi da me namrazis trajno, da ne mi ides,ako ti zgresam. P.S.Mislam deka ovaa pesna e otpeana od Slave Dimitrov.Ke ja pobaram da ja slusnam i muzickata verzija,a ako sum vo pravo ke vi napisam kako zvuci i kako melodija.
Thief Блаже Конески: Небеска река Една браздичка од небеската река тече и низ мојата душа, нејзината свежест се‘ уште ја чувствувам, нејзиниот шум се‘ послабо се слуша. Понекогаш дури ми се чини дека молкнал и дека полека водичката секнува. Тогаш, пред крајот, пред штура суша и пустелија, ужас ме штрекнува.
Thief Блаже Конески: Ноќ Оваа ноќ е опасна. Оваа ноќ е на трагични пораки. Таа почна со необично длабоко молчење на двата кипариса во стемнетиот двор. Таа продолжи со бесоница во која човек се‘ ќе си каже отворено и се‘ ќе си искоби до зората. Таа ќе заврши со гроза.
Thief Блаже Конески: Оброк Ова чаше домашна ракија што фаќа синџир по крајот бистра а искреста да те стресе при првата голтка; оваа пиперка, само малку заруменета при врвот, рускава под забите; овој патлиџан црвен и сочен, а уште цврст, и, најпосле, ова бело сиренце, слачно при џвакање со корка лебец, да ти се осоли малце плунката и душата - имај ги како дарови од небото за денешниот ден, и искажи благодарност со нечујна помисла. Можеби и утре те чека ваква наклоност. Зошто да не? Никогаш не се знае.
BorisVM Teshkoto O teshkoto! Zurli shtom divo kje pisnat, stom tapan kje grmne so podzemen ekot vo gradive zoshto zhal luta me stiska, vo ochive zoshto mi navira reka i zoshto mi ide da placham ko dete, da previjam race, da prekrijam lik ta grizam jas usni, stegam srce kleto, da ne pushti vik. O teshkoto! Starci izleguvaat eve, na chelo im misla, vo ochi im vlaga i prviot chekor po mekata treva e miren i baven, so zadrzhana taga. No 'rznuva tapan i piskot se kreva i molnija svetnuva vo sekoj gled, i napred se spushta, se strelka, se sleva stegnatiot red. Do starcite momci se fakjaat skokum; ne izdrzha srce - siv sokol vo kletka, ne izdrzha plamen zhiv potulen v oko, ne izdrzha mladost shto saka da letne! Se zalula oro! Se zavrte zemja, i chinish - se korne stresnatiot vek, i okolu trpnat ridishtata temni i vrakjaat ek. I bozhem se vraslo kipnatovo oro so iskonska sila za zemjava nasha i vo nego shumi na rekite zborot, i vo nego rika div veter i strashen i vo nego shepnat uzreani zhitja i vecheren miris se razleva tih, i zemjata dishe vo proletna sitost so zapalen zdiv. I dushata chinish, na rodot moj machen vo teshkoto oro se utkala seta - vek po vek shto trupal se' popust i mrachen od krvava bolka, od robija kleta, vek po vek shto nizhel od korava misla za radosna chelad, za sloboden svet, od pesna - za ljubov shto gine so pisok ko zherav vo let. O teshkoto! Koga vo molk, da te gledam, na ochive magla mi napagja sura, i odednash - v beskraj se rastega redot i ridja se gubat v pustelija shtura - i eve kaj ide od maglata matna se' senka do senka, se' eden do drug - vo beskrajno oro sin odi po tatka, po deda si - vnuk. Vreminjata mrachni se nivnoto pole, i nivnata svirka - na prangite dzvekot, a glavite im se navedeni dole, i pokroce vrvat - se' chekor po chekor. O vreminja, shto ve v mrak rodot moj minal, koj zbor kje mi najde za vashata strav?! Koj zbor kje mi najde za uzhasot zinat nad pustosh i krv?! Koj broj kje mi kazhe na lutite rani, na plamnati nokji, na peplishta pusti, koj na srce bolki kje izredi zbrani, i na ochi solzi, i kletvi na usti. O teshkoto! Sindzhir ti beshe na robja, od kaleshi momi i nevesti red, so vrzani race so plen shto gi pognal nasilnikot klet. O teshkoto! Sindzhir ti beshe na robja, dur ne stana narod vo listena gora, se' duri so jadot od vekovi sobran ne povede bujno, buntovnichko oro! Se zalula tanec niz krvje i ogan, i povik se zachu i grmezh vo chad - te raznese segde buntovnata noga po rodniot kat. O teshkoto! Sega po nashite sela vo sloboda prvpat shtom kje oro sretam, zar chudno e - solza da poteche vrela, zar chudno e - zhalba jas v srce da setam? Od vekovno ropstvo, moj narode, idesh no nosish ti v srce dar zlaten i poj. Pchenicata tvoja trizh plodna kje bide, i zhivotot tvoj!
BorisVM LAZNI PROROCI (po Evangelieto) Ce dojde vreme na lazni proroci sto bozem vo moe ime ce ve zbiraat po plostadite, ce krevaat vreva do nebesi, ce se buvtaat vo gradite. Nemojte da im veruvate! Tie mislat samo na sebesi. Sto deka proglasuvaat deka ve spasuvaat! Bes gi raspina vnatre dusite da vi gi zatre. Tie varosani grobovi! Ne da im stanete robovi! Blaze Koneski
Thief Vezilka 1. Vezilke, kazhi kako da se rodi prosta i stroga makedonska pesna od ova srce shto so sebe vodi razgovor nokjen vo trevoga besna. - Dva konca paraj od srceto, dragi edniot crn e, a drugiot crven, edniot budi mornichavi tagi, drugiot kopnezh i svetol i strven. Pa so niv vezi ednolichna niza, pesna od kopnezh i pesna od maka, ko jas shto vezam na lenena riza rakav za bela nevestinska raka. Sudbinsko neshto se plelo za veka od dvete nishki dva sozvuchni zbora, ednata budi temnica shto shtreka, drugata budi vkrvavena zora. 2. Vezilke kreni navedena lika, pogledaj v nebo vo pretpladne zlatno: se shari tamu i chudesno blika tvojata vezba na sinoto platno. Za tebe nema ni vecheren zapad, ti - morno oko na trepetna srna. Dve boi tamu ti gorat i kapat dve sharki tvoi - crvena i crna. Zar ne se plashish od jarkosta nivna, i najmil spomen deka kje ti zgasat? Zoshto se gubish, ti stroga, ti divna dnite ti minat, prokobi se glasat. - I najmil spomen shto v dusha mi blesna se gasi od niv ko cvekje bez boja. No ti shto lovish zvuk na chudna pesna ti si ja kazha sudbinata svoja.
Thief Snishta Samo vo sonot mladosta e ziva, so jasni znaci taa na son ide, da setam v dusa kako mi se vpiva, sto ne bilo a mozelo da bide. I duri togas kako da se raga na mojot zivot celosnata slika, i toj denje vo mraka sto paga se budi na son i negde me vika. Po taa celost ustremeno vnesen , lovec sto odi po himeri na lov, jas pak sum mlad i cekorot e lesen i negde izgrev zaiskruva alov. No ide denot so mojata esen, i skipnal sonot a ostanal zalov.
Thief Razdelba Nam ni e dadeno za den da sakame i pak na razdelba tazni da bideme, i pak si velime:ne zaboravaj me!- a moze nikogas da ne se vidime. Pat ke ni preprecat mostoj soboreni, pat ke ni preprecat gradoj izgoreni, pat ke ni prepreci kursumot v celo. I pak sme mozele tazni da bideme, i pak si velime :ne zaboravaj me!- a moze nikogas da ne se vidime
Thief Ars poetica Staremu Dzivdzanu golistarcite mu vikaat: "Bre, nie sme po-pesnarii od tebe! Cuj ne': dziv!dziv!dziv!" A staristeto im se odgovara: "Deca, toa treba da bide leko i meko, silno a milno,zalno em palno, so gorcliv opit, so zgrutcena maka: dziv...dziv...dziv... Vie uste ne znaete taka".
Thief Zestina Deneska v nebo, onie sini ang'elcinja so beli krilca, celo jato, sto pravat i sto baraat? Tie edna golema, tie edna usvitena tepsija oblagaat so zlato i po nea, po kraistata i sredeto, so zlatni cekancinja mavaat i dzingaraat.
Thief Krusa Gledaj-prezreva krusata, vidi-prezreva krusata, i uste malku,taa ke gnie, ke gnie kako dusata. Prvo zavrzal rodot, potoa uzreal plodot, padnalo krivoto i crvlivoto. Nesto napravil dozdot, nesto storila susata- i eve zolto strniste i plodovi rasfrlani i mravi vo prostorot na dusata.
Thief Љубовница Од Блаже Конески 1. Таа ми пристапи а можеше уште поблиску, таа не се плаши ни сосем да се привие, таа е тело што бара, нездржно, галење. 2. Таа не доаѓа кога ја викаш – таа доаѓакога самата твоја крв на брег ќе ја изнесе. Таа немаше за себе големи барања: посака само, напладне, сенка во твојот крвоток, малку да си почине. Твоето срце, ете така, не може да ја одмине. 3. Таа ме врати кон животот со порив на богато тело. Кон животот ме врати, што значи кон изневера. Веќе против неа ноќеска на сон крена глас Бившата изгора, а најаве ги прејавува своите права – по силата на животот – идната. Затоа сам си се чинам толку ништожен!
Thief Елен самак Од Блаже Конески Мизерни мршојадци му одат по трагите, напрегнато го демнат. Нема да го домамат кон стадото витите кошути со сребрен ѕвон на копитата. Неговите рогови се заплеткуваат во гранки кога повтува да игра, ноќе, и наурез ја гледа месечината, - за потоа да сети поголема бесмисленост на животот. Тој мора сепак да живее и како извор да тече, се‘ дури не го свие тој, не сон а за смрт, своето десно колено.
Thief Блаже Конески Починка (1955) Есенва е мирна, просветлена сета. Човек сака негде далеку да шета. Убавино, ти ме заморуваш веќе. Се` ќе минам кое со возбуда мами. Има такви места каде што сме сами. Убавино, ти ме заморуваш веќе. Смирноста е мудра, страсноста е глупа. Ќе седнам во паркот на некоjа клупа. Убавино, ти ме заморуваш веќе. И долго ќе седам, со цигара в рака. Вечерта што иде ќе jа чекам така. Убавино, ти ме заморуваш веќе.