| Богомил Ѓузел: Одбрана поезија | |
| n/a | Богомил Ѓузел: Одбрана поезија (1962-2002) Второ пришествие 1. Утрово згазнав на мртовец а застенка сета земја зашто мртвите се земја (Земјо – кога мртви, збогати се со нас!) Низ дишењето на земјата препознав кломбурци од здивот на мртвиот што го згазнав. (Пред светот да го срушиш ослушни го своето дишење и тоа ќе те спаси.) 2. На станување мртвите ќе ја испразнат ли сета земја гушејќи се меѓу себе? Дали ќе го видам тогаш Таткото, кој е единствен без папок? 3. Не е тоа шумолење на лисјето туку шепот на мртвите во нашите уши и не бразда в земја туку свежа лузна врз снагата на мртвите предвремено изгорени од варта. Кога јадеме ги јадеме мртвите и в грло ни запира не коска туку парче од ножот ’рѓосан од крвта. И не пупки туку брадавици пркнуваат напролет од цицките на жените што цркале и цркнале на врвот од своите сладострастија. 4. Мртвите жртви ќе се истават од темелите и сите одѕидани зданија ќе паднат. Криптите ќе зјаат како празни складишта гробовите ќе се отворат ко огромни чашки на цветови не повеќе месојади иконите ќе станат ваистина апостоли и светци црквите – бидејќи непотребни – ќе бидат строшени и во нивната прав ќе зацапа босоног Христос. (Не сум за тотално безредие – стига да се надмине презрениот Ред!) И не корења туку корави артерии што ќе ја пукнат карпата небитие и ќе ја претвораат во појако постоење. Неверници – кога ќе се спуштат пајаците дур од небо запомнете ги од иконите ликот на Спасителот (простиот мртовец што утрово го згазнав) за да го препознаете и за да ве препознае! |
| Thief | [url="http://forums.vmacedonia.com/showfaq.asp?fldAuto=5"]ПОЕЗИЈА: ЃУЗЕЛ, Конески, Андреевски...[/url] |